So this is the world? [Carmen]

Onderwerp: So this is the world? [Carmen] ma sep 03, 2012 10:13 pm

|| Carmen ||

Scott wreef in zijn ogen terwijl hij even aan het doffe licht van de wereld moest wennen. In de goden wereld was alles zo anders. Alles was veel helderder en alles was veel mooier. Hij had de wereld toch echt anders verwacht. De goden vertelde er altijd mooie verhalen over, over de mensen die er woonde en de alles er om heen. Nu wist Scott niet zeker of hij de goden nu langzaam belachelijk ging vinden of dat hij misschien gewoon moest wennen aan de wereld. Hij liep door het rustige stadje Olympia. Hij keek om zich heen op een bankje zag hij een meisje zitten. Hij rechte zijn rug en liep op haar af. Ze had prachtige rode haren en had een piercing door haar lip. Hij ging naast haar zitten en keek haar even aan. "Heb ik iets van je aan?" Vroeg het meisje bot. Scott beet zachtjes op de binnenkant van zijn wang en keek haar vreemd aan.
"Uhmm nee," Hij keek even naar zijn eigen kleren en toen weer naar die van haar. Nee ze zag er anders uit dan hij. Ook daar moest hij even aan wennen, boven liepen de vrouwen en mannen er anders bij. Zijn moeder ging al over haar zeik toen hij aankwam met verschillende tatoes. "Ik dacht, ik kom even gezellig met je praten." Gaf Scott eerlijk toe, hij moest toch vrienden maken in deze wereld als hij vaker hier naar toe zou willen. Het meisje keek hem vreemd aan en stond. "Het spijt me zeer, maar ik praat niet met freaks." Snauwde het meisje en ze liep weg. Scott keek haar even na, werden half goden freaks genoemd in deze wereld? Hij kon zich in de goden wereld niet herinneren dat Half Goden dan ook maar een keer freaks werden genoemd. Het waren toch helden die de wereld gered hadden? Hij keek om zich heen en zag nog meer mensen rond lopen. Hij wilde eigenlijk wel weer terug naar de goden wereld. Het sloeg nergens op dat Half Goden zo vaag behandelt werden. Zonder hun waren er nog steeds mythische monsters en zo. Scott stond op en liep verder door de straten en hij stopte voor een winkeltje. Hij liep naar binnen toe en kwam als snel achter dat het dus hedendaagse kleding was waar hij binnen was gelopen. Oke, misschien was het best handig om een andere outfit te hebben. Aangezien het witte shirt en de spijkerbroek die hij nu aan had iets te groot was en niet echt mode was volgens hem. Hij liep door de winkel en volgde een andere jongen door de winkel die stopte bij een kleding rek. Scott liep er ook naar toe, maar ging een rek iets verder staan. Hij zocht door het rek en keek naar wat hij in zijn handen had. Een shirt met een vaag logo dat hij niet echt thuis kon brengen. Het zag er nog al vaag uit. Scott wilde zich om draaien maar stootte tegen iemand aan.
"Oeps sorry." Zei Scott Terwijl hij zich omdraaide naar de persoon waar hij tegen aan stootte.

Onderwerp: Re: So this is the world? [Carmen] di sep 04, 2012 7:32 am

Carmen was in Olympia, omdat ze behoefte had gehad aan een ander milieu. Ze woonde in de bruisende stad Athene, wat ook goed bij haar paste, maar ze had nu gewoon behoefte aan een andere plek om zich heen. En Olympia, met haar prachtige bloemen en natuur om zich heen, was echt wat daarbij hoorde. Carmen was ook anders gekleed, ze had een wijde, beige broek aan, een wit shirtje met een lichtgrijs vestje en makkelijke sneakers. Dat zou ze normaal gesproken nooit aantrekken, omdat Carmen echt een meisje van de hakken en strakke broeken was, maar vandaag was het anders. Het was een soort van…vakantie? Ja, dat was het. Olympia was daarvoor echt een geschikte plek. Ze zat op een terrasje in het stadje en dronk rustig van haar kopje koffie, wat voor haar stond. Terwijl ze zo zat keek ze naar de mensen om zich heen. Carmen vond dat ze allemaal rustig waren, rustiger dan in Athene, waarin iedereen met veel stress rondliep. Ja, ze vond het hier wel leuk.

Na een kwartiertje wenkte ze de ober en gaf hem het geld wat hij te goed van haar had, plus wat fooi natuurlijk, want zo was Carmen dan ook wel. Ze deed haar portemonnee in de zak van haar broek en besloot wat over het plein te slenteren, terwijl ze naar binnen keek naar de vele boetiekjes die op het plein aanwezig waren. Bij een van hen ging ze naar binnen, het was een kledingwinkel en Carmen besloot dat ze wel wat nieuwe kleding wilde gaan kopen. Het was zo’n tijd geleden dat ze kleding had gekocht en als ze het al kocht, dan was het online en dat was minder leuk dan het zowaar in een echte winkel te kopen. Carmen rommelde wat door de rekken en zag een leuk T-Shirt met daarop een plaatje van haar favoriete kunstenaar, Andy Warhol. Terwijl ze het shirtje pakte om het te passen werd ze aangestoten en keek ze om zich heen. Daar stond een bekend gezicht! “O mijn God, Scottie!” riep ze enthousiast en keek met een brede glimlach naar haar halfbroer. Ze sloeg haar armen om zijn nek en sprong toen op, zodat haar benen om zijn lichaam zaten en ze knuffelde hem. “Ik heb je zo lang niet gezien! Ben je nu eindelijk uit de godenwereld? Ja hè hè, anders was je nu niet heer” zei ze vrolijk en liet hem toe los, terwijl ze een verontschuldigende blik wierp op de andere klanten in de winkel en Scott enthousiast aankeek.

Onderwerp: Re: So this is the world? [Carmen] wo sep 05, 2012 2:31 pm

Scott schrok zich dood toen hij de bekende stem hoorde van Carmen die hem om zijn nek vloog. “O mijn God, Scottie!” Hij ving haar nog maar net op toen ze boven op hem sprong. “Ik heb je zo lang niet gezien! Ben je nu eindelijk uit de godenwereld? Ja hè hè, anders was je nu niet heer” Scott grijnsde breed terwijl hij Carmen weer rustig op de grond zetten.
"Yep, helemaal zelf ontsnapt uit de goden wereld. Ik denk dat Mam er niet blij mee gaat worden als ze weet dat ik er niet ben. De laatste keer dat ik ook maar een stap buiten Olympus had gezet had ik ook drie weken huis arrest." Lachte Scott. Hij keek de mensen even aan die allemaal naar hem keken. Wat was het zo vreemd om het woord Olympus hier te laten vallen? Wat hadden die stervelingen toch?
"Eigenlijk ben ik super blij dat ik jouw tegen gekomen ben." Gaf Scott toe terwijl hij naar Carmen keek. "Ik snap er allemaal niets van, ik probeerde net met een leuk meisje te praten en ze noemde me een freak, worden alle half goden freaks hier genoemd? Ik bedoel kom op door ons kunnen ze hier nog normaal rond lopen. En trouwens ik snap sowieso helemaal niets van deze wereld." Klaagde Scott terwijl hij zijn armen als een klein kind over elkaar een sloeg. Hij keek even om zich heen en trok een shirt uit het rek vandaan dat hij zo snel zag.
"Ik bedoel, kijk naar dit. Waarom hebben ze dat hier? De kleding in de goden wereld is toch echt een stuk beter of ben ik nou gek?" Scott keek nog een keer naar het shirt dat mint groen was en er vage tekening op stond van een pistool dat veelste kinderlijk leek. Hij schudden zachtjes zijn hoofd en hing het weer terug. Hij keek even omzich heen en toen weer naar Carmen. Hij bekeek haar even van top tot teen, man wat was het lang geleden dat hij haar gezien had. Een klein idee kwam tot hem door en een grote grijns verscheen op zijn lippen.
"Wat nou als jij mij helpt! Misschien kan jij mij een beetje weg wijs maken in de normale wereld en als ik Athena kan laten zien dat ik alles weet van de mensen wereld kan ze me het niet meer verbieden om hier te komen!" Vroeg Scott en hij hoopte zo dat Carmen hem wilde helpen.

Onderwerp: Re: So this is the world? [Carmen] wo sep 05, 2012 11:38 pm

Carmen grijnsde breed over de opmerkingen van Scott, ze vond het grappig dat hij deze wereld zo anders vond dan de goddelijke wereld, terwijl Carmen hier al zo lang woonde en leefde. “Natuurlijk ga ik je helpen!” zei ze enthousiast “Ik zou het echt leuker vinden om je wat vaker te zien, want het is echt veel te lang geleden”. Ze knikte ter bevestiging en liep toen naar een kledingrek voor jongens. “Kijk, weet je wat het hier is. Hoe moderner, hoe beter. Het is nu natuurlijk best wel warm, dus mensen dragen minder kleding.” Ze pakte het hemdje over van Scott en hing het terug. “Dit is natuurlijk best wel een extreme vorm, met plaatjes erop maar je hebt ook dit…” en haar vinger ging langs de kleding. Uiteindelijk trok ze een exemplaar eruit met witte en zwarte strepen. Ook trok ze er een exemplaar uit dat totaal effen was en wit gekleurd. “Dit zijn natuurlijk meer normale kleurtjes. Al moet ik zeggen dat ik, als menselijke halfgodin, die mintkleurige die je net had ook wel heel erg leuk vond.” Carmen liep een paar passen verder en keek naar een paar broeken. “Als het warmer is trekken ze kortere broeken aan, als het kouder is trekken ze een langere broek aan.” Uiteindelijk vond ze een tussenoplossing en liep terug naar Scott. Het was een beigekleurige driekwarts-broek. “Dit is een driekwartsbroek, dit is meer een tussenweg, als je begrijpt wat ik bedoel. En daar kan je dat mintkleurige hempje leuk bij doen..” mompelde ze en keek ondertussen in hetzelfde kledingrek naar nog wat combinaties. “Heeft mama het wel eens over mij? Mist ze mij?” vroeg Carmen hem nonchalant nodig, want ze wilde niet wanhopig overkomen. Waarschijnlijk was hij wel bekend met het feit dat Carmen Athena nog nooit gezien had.

Onderwerp: Re: So this is the world? [Carmen] vr sep 07, 2012 10:16 am

Scott glimlachte toen Carmen net zo enthousiast reageerde als hij het vroeg om hem te helpen. Scott dacht even na over hoe lang het al weer geleden was dat hij Carmen had gezien. Misschien een jaar, of nog wel langer. Hij weet in elk geval dat het een paar dagen na zijn verjaardag was.
"Ik kan het zo wat niet herinneren." Zei Scott nog steeds nadenkend. “Kijk, weet je wat het hier is. Hoe moderner, hoe beter. Het is nu natuurlijk best wel warm, dus mensen dragen minder kleding.” Scott trok even een wenkbrauw op en knikte. Oke dat moest hij onthouden als het warmer was zoals vandaag dragen mensen minder kleding. Gelukkig zag hij er goed uit dus hoefde hij zich daar geen zorgen over te maken. Maar wat nou als het nog warmer word dan vandaag? Wat dragen mensen dan? Scott kreeg al een rilling over zijn rug bij het idee dat sommige mensen dan nog minder zouden dragen. Scott keek naar de shirts die Carmen vast had knikte opnieuw.
"Dat begint al meer op mijn stijl te lijken." Zei hij glimlachend. “Als het warmer is trekken ze kortere broeken aan, als het kouder is trekken ze een langere broek aan.” Scott keek Carmen even met grote ogen aan. Vaak had hij zijn gevechts outfit aan, dat was geen broek. Hij keek even naar de broek die hij nu aan had en ergens vond hij het totaal niet erg om hem aan te hebben. Hij keek op naar Carmen die met een drie kwarts broek aan kwam. Dat was niet verkeerd, hij trok het mint groene hempje weer uit het rek en nam de broek van haar aan. Hij keek even om zich heen, hij had wel al sommige mensen in kleine hokjes zien gaan die daar kleren gingen passen. Niet dat hij het zo letterlijk gezien heeft maar hij had mensen naar binnen zien gaan en horen zeggen dat ze hun kleding gingen passen. Scott pakte Carmen bij haar pols en sleurde haar daar mee naar toe. “Heeft mama het wel eens over mij? Mist ze mij?” Scott draaide zich even om en keek Carmen aan.
"Soms zegt ze wel eens iets over je." Zei Scott eerlijk. Athena was altijd moeilijk te peilen als het over haar kinderen ging. "Nooit geen slechte dingen in elk geval, ze is nog al... hoe zal ik het zeggen," Mompelde Scott en keek even naar de grond. "Ze vermijd het gesprek meestal als goden vragen hoe het met haar kinderen gaat. En na mijn laatste grap kan ze bijna mijn bloed wel drinken." Glimlachte Scott. Scott rolde zijn rechter mouw op van zijn shirt en daar onder vandaan kwam zijn arm die voel tatoeages zat. Scott liet het trots zien aan Carmen met een brede glimlach.
"Mam zei dat het goed was als ik een tatoeage zou laten zetten, alleen zei ze er niet bij hoeveel en hoe groot." Grijnsde Scott.

Onderwerp: Re: So this is the world? [Carmen] vr sep 07, 2012 5:43 pm

Mmm, ze had het in ieder geval over haar. Ach ja, dat was beter dan helemaal niets over haar dochter te zeggen te hebben. Ze moest lachen om het verhaal wat Scott vertelde, het klonk wel een beetje als een moeder idee. “Oh, dan is het maar goed dat je hier naar toe komt” zei ze vrolijk en grijnsde “Want ik, als de verantwoordelijk zus, moet je natuurlijk van dat soort dingen af helpen” Een ondeugende glimlach op haar gezicht vertelde dat dit niet de waarheid was. Eventjes liet ze haar vinger over de tattoo van Scott gaan en Carmen vond hem ontzettend mooi. Creatief voornamelijk ook. Ze was gek op tattoo’s. “Kijk…” zei ze en liet haar wijsvinger zien. Hierop stond ‘Don’t trust anyone’ geschreven, haar allereerste tattoo. Ook deed ze eventjes haar shirt een beetje omhoog en werden er verschillende kleinere tattoo’s op haar linkerschouderblad zichtbaar: Tokyo Love stond er onder andere, maar ook Carmen in sierlijke letters en een Germaanse leus, wat ze eigenlijk liever verborgen hield voor Grieken, maar ze had besloten dat ze het wel aan haar eigen broer had kunnen laten zien. “Maar goed, genoeg gebabbeld. Laat eens zien hoe al die kleding staan!” zei ze enthousiast en duwde Scott het kleedhokje in. Vervolgens liep ze naar een van de stoeltjes die er stond en plofte daarop neer. “Niet vergeten het gordijntje dicht te doen hè, anders heeft het alsnog geen zin om erin te gaan staan” vertelde ze hem en grijnsde.

Onderwerp: Re: So this is the world? [Carmen] zo sep 09, 2012 5:20 pm

“Oh, dan is het maar goed dat je hier naar toe komt. Want ik, als de verantwoordelijk zus, moet je natuurlijk van dat soort dingen af helpen” Scott lachte en schudden zijn hoofd. Carmen en verantwoordelijk ja dat zou hem echt worden. "Ik denk dat mam blij zal worden als ze weer een verantwoordelijke zoon terug krijgt." Lachte Scott, hij keek naar de wijsvinger van Carmen waar woorden op waren getatoeëerd. Hij knikte goed keurend en grijnsde al snel weer.
"Nice one you got there." Zei hij, hij floot even tussen zijn tanden toen ze de rest van haar tatoeages ook liet zien. Een kleine glimlach verscheen rond zijn lippen. "Ik ga hier zo verantwoordelijk worden." Zei hij met een grote grijns. Maar goed, genoeg gebabbeld. Laat eens zien hoe al die kleding staan!” Scott lachte zachtjes terwijl hij naar het pashokje werd geduwd. Hij ging in het hokje staan en keek even om zich heen. Oke, hoe deden andere dat, moest je, je nu gewoon gaan omkleden midden in winkel met drie muren om je heen. Scott haalde zijn schouders op en trok zijn shirt uit over zijn hoofd. Nu kon je nog meer tatoeages van hem zijn, hij had de woorden "Before "you" I serve nothing" over zijn borstkast getatoeëerd en nog een sleutel met een slotje op zijn rechter onder ribbenkast. Ja hij had al behoorlijk kunst werk op zijn lichaam. “Niet vergeten het gordijntje dicht te doen hè, anders heeft het alsnog geen zin om erin te gaan staan” Een kleine glimlach verscheen op zijn gezicht terwijl hij rustig het gordijntje dicht schoof.
"Ik dacht ah laat ik eens gaan strippen in een winkel, moet toch alles gedaan hebben als ik uit de godenwereld ben." Lachte Scott terwijl hij zich voor de rest ook omkleedde. Hij schoof het gordijntje weer weg en kwam het hokje uit.
"Tadaa!" Zei hij met een grote grijns terwijl hij zijn outfit kwam showen aan Carmen.

Onderwerp: Re: So this is the world? [Carmen] zo sep 09, 2012 8:35 pm

Carmen grinnikte toen ze de tattoo’s van haar oudere halfbroer zag en dacht aan haar moeder, die daar waarschijnlijk helemaal tekeer om was te gaan. Ze moest hem toegeven: het stond hem goed en waarschijnlijk paste het ook wel goed bij hem, anders zou hij het vast niet laten zetten. “Haha, nou, het is wel naakt voor jou, Scott, maar zo naakt is ook weer overbodig!” riep ze grinnikend naar hem, terwijl hij zich aan het omkleden was. Carmen krabbelde eventjes over haar knie, terwijl ze de winkel goed bekeek. Ze zag een aantal dingen die ze zelf ook wel wilde passen, als Scott klaar was. Kon hij meteen zien hoe het gemiddelde meisje over straat ging. Wat Carmen niet in de gaten was, was dat het gemiddelde meisje niet over straat ging zoals haar: heels van minstens 12 centimeter, een panty en alleen een shirt daarover aan. Toen deed Scott het gordijntje van het pashokje open en Carmen keek op. Een grijns ging over haar gezicht. “Nou kijk, je zou bijna zeggen dat je niet uit de godenwereld kom! Staat je echt heel erg goed Scottie!” Als een volleerd mode-expert liep ze om hem heen en trok het shirt een beetje naar beneden, op de plaatsen waar het een beetje gekreukeld was. “Ja, het staat je goed! Wat vind je er zelf eigenlijk van?” vroeg ze aan hem en ze voelde een paar ogen in haar rug. Terwijl ze om keek, zag ze dat een verkoopster al een tijdje naar hen stond te kijken. Het was een aardig…aparte vrouw, met een moedervlek aan de zijkant van haar mond en haar haren in een rare coupe op haar hoofd. “Je hebt sjans..” fluisterde ze zachtjes naar Scott en giechelde. Snel slikte ze de giechel weer in. Sinds wanneer giechelde Carmen?

Onderwerp: Re: So this is the world? [Carmen] di sep 11, 2012 7:58 pm

“Haha, nou, het is wel naakt voor jou, Scott, maar zo naakt is ook weer overbodig!” Scott grijnsde en trok lichtjes zijn wenkbrauw op.
"Dus jij vind mij niet sexy genoeg om naakt rond te kunnen lopen?" Vroeg Scott terwijl hij een pruillipje trok. Niet dat hij het perse nodig had van Carmen, natuurlijk kon hij het antwoord ook wel raden. Gelukkig had in de goden wereld genoeg meisje gehad om te kunnen bewijzen dat hij zeer geliefd was onder de meisjes. “Nou kijk, je zou bijna zeggen dat je niet uit de godenwereld kom! Staat je echt heel erg goed Scottie!” Scott keek in de spiegel en lachte zachtjes. Hij sloeg zijn arm om Carmen heen en bekeek haar ook in de spiegel. Na de laatste keer was ze wel flink veranderd. Ze zag er een stuk volwassener uit. En ze was ook flink gegroeid als kon hij niet zeggen of het door haar schoenen kwam of omdat ze echt gegroeid was.
"Ik kan meteen door als clown." Lachte Scott. Hij keek op naar de vrouw waar Carmen van zei dat hij sjans had met haar. Hij beet op zijn onderlip om niet in lachen uit te barsten en keek toe hoe de vrouw hun vuil aankeek.
"Ik denk dat ze me nu haat omdat ik haar uitlach." Lachte Scott nu en zag haar weglopen. Hij keek weer in de spiegel naar hem en Carmen en vond hun eigenlijk wel leuk samen. Je kon wel zien dat ze echt broer en zus waren. "Trouwens, volgens mam werkt het hier anders met betalen. In plaats van ruilen moet je met geld betalen dat je eerst moet verdienen door te werken. Nou dat vond ik het minst boeiende deel van het verhaal dat ze hield, maar nu ben ik wel benieuwd wat voor werk. Wat voor werk doe jij?" Vroeg Scott aan Carmen. Hij zelf zou wel willen werken, als het maar met meisjes te maken heeft of iets wat daar op lijkt. Misschien moest hij gewoon beroemd worden dan geven mensen hem wel geld. Hij had daarbij misschien wel geluk dat hij een beetje talent voor muziek heeft. Athena had gezegd dat hij het heeft van zijn vader, maar hij weet helemaal niet wie zijn vader is.

Onderwerp: Re: So this is the world? [Carmen] di sep 11, 2012 11:00 pm

Scott had zijn arm om Carmen heen geslagen en samen keken ze in de spiegel. Ze zagen er best goed uit in de spiegel van het winkeltje, al had de vrouw daar wat een wat mindere indruk van. Zuur was ze weggelopen en Carmen lachte hardop. “Ik denk dat ze je nu ook haat…” mompelde Carmen en rolde met haar ogen. Toen stootte vrolijk haar halfbroer aan. “Dat doe je lekker, grote vriend van me, je bent net pas een paar uurtjes op aarde en je hebt nu al een vijand” zei Carmen grinnikend “En nee, hier vermoorden ze elkaar niet als je een vijand van elkaar bent, hier doen ze elkaar negeren als ze elkaar op straat tegenkomen en stiekem roddels verspreiden over elkaar. Voornamelijk over internet doen ze dat, ze durven alleen elkaar af te maken op internet. Ik leg nog wel een keertje uit wat internet is, het is nogal…ingewikkeld” Met een wuivend gebaar wapperde ze de opmerking weg en sloeg een arm om de middel van haar broer. Ondertussen vroeg hij haar naar wat voor werk ze deed. Eventjes beet Carmen op haar onderlip. “Ik heb nog niet echt een baan…” fluisterde ze zachtjes en keek beschaamd naar de vloer van de winkel en slikte “Ik uhm…ja, ik uhm ja zeg maar…ik kan tijdelijk zes maanden in het huis wonen waar ik nu ben en dan moet ik de huur gaan betalen. Dus ik heb nog geen flauw idee hoe ik dat moet gaan doen…” Carmen legde eventjes haar hoofd op de schouder van Scott en ze deed haar ogen dicht. Dat gaf haar een beetje hoofdpijn. Maar ze was nu eenmaal negentien jaar oud: dit soort dingen moest ze leren en ze moest leren hoe ze met dit soort dingen om moest gaan. “Maar ik heb wel werk gehad. Het verdient verschrikkelijk goed geld, maar het is nogal mensonterend en ik zal het je ook absoluut niet aanraden. Ik geef je als zusterlijke advies mee: doe nooit de dingen die ik heb gedaan op deze wereld” zei ze een beetje als een wijsneus en keek Scott aan via de spiegel. “Nooit” herhaalde Carmen nog een keer.

Onderwerp: Re: So this is the world? [Carmen] do sep 13, 2012 7:32 pm

“Dat doe je lekker, grote vriend van me, je bent net pas een paar uurtjes op aarde en je hebt nu al een vijand” Scott schudden lachend zijn hoofd.
"Eigenlijk is ze al de tweede. Net buiten zat ik naast een meisje op een bankje en ik probeerde een gesprek met haar aan te gaan, maar ze noemde mij een freak en liep weg. Eigenlijk snap ik het weten de mensen hier dan helemaal niets over de half goden en goden, zoals vroeger?" Vroeg Scott. Hij vond het nog steeds vreemd, waarom noemde ze hem nou een freak hij wou alleen maar met haar praten. “En nee, hier vermoorden ze elkaar niet als je een vijand van elkaar bent, hier doen ze elkaar negeren als ze elkaar op straat tegenkomen en stiekem roddels verspreiden over elkaar. Voornamelijk over internet doen ze dat, ze durven alleen elkaar af te maken op internet. Ik leg nog wel een keertje uit wat internet is, het is nogal…ingewikkeld” Een nieuwe lach kwam uit de keel van Scott en hij keek Carmen lachend aan.
"Zo ver was ik ook al, jammer dat ze geen mensen uit moorden hier. Dat zou veel leuker zijn dan alleen maar roddels over elkaar verspreidden. Al is de goden wereld ook niet zo liefjes als dat het er uit ziet." Glimlachte Scott. Hij bekeek zichzelf nog een keer in de spiegel en haalde zijn schouders op. Hij wist niet echt wat hij van de outfit moest denken. Het was nog al vreemd eigenlijk. de kleuren en de tekening op zijn shirt. Hij keek naar Carmen toen ze een beetje moeilijk haar zin begon. Hij beet zachtjes op zijn onderlip toen ze zei dat ze haar huis uit moest als ze de huur niet meer kon betalen.
"We kunnen altijd samen een huis zoeken, ik ben namelijk niet van plan om terug te gaan en anders gaan we een huis kraken." Zei Scott, Hij vond het vervelend voor Carmen dat ze zo moeilijk had met geld. Hij zelf kon het zich niet voorstellen, hij had bij Athena alles wat hij nodig had. Hij beet opnieuw op zijn onderlip terwijl hij terug liep naar het pashokje waar zijn oude broek nog lag. Hij wist totaal niet hoe het geld hier werkte, maar Athena had hem vier duizend euro meegegeven om hier te kunnen overleven. Toen hij weer naar Carmen liep waarschuwde ze hem dat hij niet hetzelfde moest gaan doen als wat zij had gedaan.
"Hoe kan ik nou weten dat ik niet hetzelfde doe als jij, als ik niet eens weet wat je hebt gedaan?" Vroeg Scott terwijl hij een wenkbrauw op trok. Hij hield het zakje met geld dat hij van Athena had gekregen voor Carmen.
"Eigenlijk moest ik het voor mezelf gebruiken, maar ik denk dat we er samen ook wel iets van kunnen doen." Zei Scott terwijl hij de hand pakte van Carmen en haar het geld gaf. "En jij weet er ook meer van dan ik." Lachte Scott.

Onderwerp: Re: So this is the world? [Carmen] zo sep 16, 2012 9:07 pm

Sorry voor de late reactie! Heb het heel erg druk gehad. <3
Rustig had Carmen geluisterd naar Scott, die vertelde dat een meisje hem een freak had genoemd. Daar had ze haar gezicht op vetrokken, Scott was toch gewoon een leuke jongen om te zien en absoluut geen freak? Dat begreep ze niet, zelfs niet als dat meisje ook een mens was. Maar ach, mensen waren soms ook rare wezens. Scott was teruggelopen naar het pashokje en Carmen bekeek zichzelf eventjes in de spiegel, terwijl ze nadacht over waar ze het net over hadden gehad. Na een tijdje was hij weer teruggekomen en haar gewezen over hoe dat hij kon weten hoe hij het niet moest doen, als ze dat niet vertelde. “Dat is waar ook…sorry…” fluisterde ze zachtjes en glimlachte naar hem, terwijl ze neer plofte op een van de stoelen, terwijl ze nog steeds nadacht. Over een baantje. Over geld. Ze zou misschien de muziek in kunnen gaan? Carmen had al vaak gehoord dat ze een prachtige stem had en dat ze daar iets mee moest gaan doen. Misschien was het daar maar ook tijd voor. “I think I’m gonna miss you forever, like the stars miss the sun in the morning sky” fluisterde ze zachtjes, met een zachte melodie en toen voelde ze dat Scott haar hand had gepakt en daarin een zakje gelegd. Hij had het gekregen voor hemzelf, maar vertelde dat hij het net zo goed kon gebruiken voor hen 2 en zij wist er meer van. Carmen keek eventjes naar het zakje. Het was geld. Het was briefgeld. Lang geleden had ze ooit zoveel geld aangeraakt en nu was dat het meer. Heel voorzichtig maakte ze het zakje open en telde het geld dat in het zakje zat. Heel even slikte ze en keek ze haar halfbroer aan. “Scott, dit is echt heel erg veel geld, weet je dat?” fluisterde ze zachtjes naar hem “Je moet hier echt mee op passen, niet zomaar in een openbare ruimte zoals deze winkel laten zien. Mensen moorden voor geld, doen de gekste dingen voor een paar van deze briefjes.” Eventjes keek ze weer terug en slikte toen. Hiermee kon ze de huur van een aantal maanden betalen, ze kon hiermee een opleiding betalen, ze kon hier zo veel mee betalen. Maar het was Scotts geld en daar mocht ze niet aankomen. En geen haar op haar hoofd wilde dat doen, want haar halfbroer was veel belangrijker voor haar dan dit geld. Toen schudde Carmen haar hoofd, deed het geld terug in het zakje en stopte het terug in zijn hand. “Ik vind het echt super lief van je en dan bedoel ik echt, echt super lief” begon Carmen en krabbelde eventjes op haar hoofd, ze was niet echt goed in het uitspreken van sommige gevoelens “Maar dit kan ik toch nooit van je aannemen? Ik bedoel, in deze wereld zijn we allebei volwassen, is het dan niet een beetje gek dat jij voor mij moet zorgen, terwijl ik niet eens een inkomen heb?” Eventjes hield ze haar hoofd schuin en slikte toen nogmaals. Dit was lastiger dan ze dacht. Toen sloeg ze haar armen eventjes om haar halfbroer heen en knuffelde hem. “You’re the best”fluisterde ze eventjes zachtjes en glimlachte. Ze wist dat hij het had aangeboden, maar ze kon het niet van hem aannemen.

Onderwerp: Re: So this is the world? [Carmen] ma sep 24, 2012 8:13 pm

"Ik weet dat het veel geld is." Zei Scott zachtjes. Athena had het hem vertelt dat hij er voorzichtig mee moest zijn en dat hij het niet aan iedereen moest laten zien. Maar Carmen was zijn jongere half zusje, hij zou voor haar alles doen om voor een onderkomen te zorgen en dat ze het naar haar zin had. “Je moet hier echt mee op passen, niet zomaar in een openbare ruimte zoals deze winkel laten zien. Mensen moorden voor geld, doen de gekste dingen voor een paar van deze briefjes.” Scott knikte en hield het stevig in haar hand. Hij keek even naar de grond en toen weer naar Carmen. Hij opende zijn mond om te zeggen dat Carmen er wel veel van wist. Dat mensen moorden zouden plegen om aan een beetje geld te komen, maar hij hield de zin nog binnen en sloot zijn mond weer. Het klonk meteen weer zo beschuldigend terwijl hij het niet zo bedoelde. Hij beet zachtjes op zijn onderlip en keek weer opnieuw naar de grond.
"De mensen zijn nog al vreemd als ik het zo hoor." Glimlachte Scott zwakjes. Het was geen sterke zin en voegde ook niet veel toe aan hun gesprek, maar ergens voelde hij zich ook schuldig naar Carmen toe. Waarom had Athena er niet voor gezorgd dat zij ook geld zou krijgen. “Maar dit kan ik toch nooit van je aannemen? Ik bedoel, in deze wereld zijn we allebei volwassen, is het dan niet een beetje gek dat jij voor mij moet zorgen, terwijl ik niet eens een inkomen heb?” Scott schudden zijn hoofd en glimlachte breed.
"Jij wilt misschien niet dat ik voor je zorg, maar ergens ben jij toch mijn jongere half zusje, en voel ik me als oudere half broer toch echt verantwoordelijk, en ik wil gewoon niet dat jij je ergens zorgen over moet maken. We gaan gewoon een leuke kamer zoeken en werk en zo. Dan kunnen we dit gebruiken als start en hoeven we het niet op te maken. Voel je, je nog steeds schuldig dan betaal je me gewoon terug als je daar het geld voor hebt. Maar van mij hoeft het niet." Zei Scott, hij vond dit wel zo eerlijk, als Carmen hem terug wilde betalen kon ze dat doen, maar het hoefde niet van hem.

[beetje laat, maar tadaa!!]

Onderwerp: Re: So this is the world? [Carmen] di sep 25, 2012 4:09 pm

“Mensen zijn gestoord..” fluisterde Carmen nog een keertje achter de opmerking van Scott aan en glimlachte. Misschien was ze zelf niet heel veel beter geweest dan sommige mensen, door haar obsessie met geld een paar jaar geleden, maar dat behoorde tot haar verleden en dat was niet langer van de orde. Ze zuchtte zachtjes. Het was gewoon veel geld wat Scott haar wilde geven, geen enkel iemand zou dat zomaar kunnen aannemen, behalve op geldbeluste ratten. Toen keek ze op, Scott vertelde haar dat hij voor haar wilde zorgen, omdat hij zich verantwoordelijk voor haar voelde omdat hij toch haar oudere halfbroer was. Carmen beet eventjes op haar onderlip en keek hem toen aan. “Weet je, het klinkt wel redelijk logisch allemaal…maar het is gewoon zoveel geld” mompelde ze zachtjes en keek toen weg. Eventjes dacht ze na. Misschien moest ze toch maar op het aanbod ingaan? Ze zouden het flink gezellig kunnen maken met z’n tweeën en Carmen werd er gek van om altijd maar alleen te zijn. Dat laatste gaf toch eigenlijk wel de doorslag voor Carmen, ze was het zat om altijd alleen maar alleen te zijn. Toen glimlachte ze naar Scott. “Oké, vooruit…maar dan moet je wel beloven om me te blijven herinneren aan dat ik je terug moet betalen! Want mijn deel krijg je echt terug, dat beloof ik je.” Ze knikte bevestigend en toen veranderde de glimlach in een stralende lach op haar gezicht.

Onderwerp: Re: So this is the world? [Carmen] za sep 29, 2012 9:43 pm

“Weet je, het klinkt wel redelijk logisch allemaal…maar het is gewoon zoveel geld” Scott glimlachte breed en schudden daarna zijn hoofd. "Ik heb ook hele logische verhalen, maar ik zou niet al dat geld alleen willen uit geven. Ik heb iemand nodig om het mee uit te geven en aangezien jij de enige bent die ik ken en een huis nodig heeft." Gooide Scott er boven op. Hij wilde echt dat Carmen het gewoon zou aannemen. Hij zou niet alleen willen wonen in een huis en Carmen maar af en toe zien. “Oké, vooruit…maar dan moet je wel beloven om me te blijven herinneren aan dat ik je terug moet betalen! Want mijn deel krijg je echt terug, dat beloof ik je.” Scott omhelsde Carmen. "Dat beloof ik je, ik zal je achterna zitten tot je dood." Glimlachte Scott. "Maar nu eerst ga ik me om kleden en betalen, anders worden we nog weg gestuurd." Zei Scott terwijl hij weer terug liep naar het pas hokje en het gordijntje dicht deed en zich vlug omkleden. Toen hij weer in zijn witte shirt en spijkerbroek weer naar buiten kwam.
"Waar moeten we eigenlijk betalen?" Vroeg Scott terwijl hij even door zijn haar wreef en de kleren met zich mee droeg. Hij keek even door de winkel heen en zag een paar mensen bij een soort balie staan. Hij vermoeden dat het daar moest zijn, maar hij wachten toch liever op Carmen haar antwoord af. Eigenlijk zou het best komisch zijn als hij straks een fout zou maken met het geld en te veel zou betalen of te weinig. Dat hij daar echt voor gek stond. Ach hij zou de gok gewoon wagen en wel zien wat er gebeurde.

Onderwerp: Re: So this is the world? [Carmen] zo sep 30, 2012 6:25 pm

Scott had Carmen geknuffeld en ging zich toen omkleden. Met een glimlach op haar gezicht ging Carmen op de stoel zitten waar ze net ook had gezeten. Ze was blij dat ze toch maar ‘ja’ tegen Scott had gezegd, want je wist maar nooit wat er allemaal zou kunnen gaan gebeuren. Bovendien, ze kon nu dan samen met iemand gaan leven. Niet meer alleen zijn! Met iemand kunnen praten als ze zich verdrietig of ellendig voelde! Maar ook gewoon met iemand de gelukkige dingen in het leven kunnen delen. Daar keek ze al zo lang naar uit en dat ging dan eindelijk nu toch gebeuren. Carmen werd uit haar gedachten gehaald toen hij weer uit het hokje kwam. Scott vroeg waar ze moesten betalen en Carmen stond op. “Kijk, bij die toonbank daar. Je kan kiezen of dat je met een pinpasje wilt betalen of gewoon met contant geld. Contant is het geld wat je daar hebt, een pinpasje leg ik je nog wel een keertje uit, want dat is echt…super ingewikkeld, maar wel ontzettend gemakkelijk!” Ze pakte Scott enthousiast bij zijn arm en sleurde hem mee naar de kassa’s. Dat zou natuurlijk super gezellig gaan worden, aangezien de vrouw die ze net hadden beledigd, achter de toonbank stond. Oef, oef. Ze zou opletten of dat hij toevallig niet in de maling genomen werd.

Onderwerp: Re: So this is the world? [Carmen] za okt 06, 2012 8:58 pm

“Kijk, bij die toonbank daar. Je kan kiezen of dat je met een pinpasje wilt betalen of gewoon met contant geld. Contant is het geld wat je daar hebt, een pinpasje leg ik je nog wel een keertje uit, want dat is echt…super ingewikkeld, maar wel ontzettend gemakkelijk!” Scott keek Carmen even verward aan.
"Pinpasje?" Vroeg Scott met een verwarde blik. Hij begreep het niet, kon je met meer dingen betalen dan alleen met geld. Maar hoe dan? En als het super ingewikkeld was, waarom was het dan ook makkelijk.
"Nu snap ik er niets meer van." Mompelde Scott terwijl hij zich mee liet sleuren naar de kassa waar zijn droom uit kwam. Daar stond de vrouw die hij net had uitgelachen achter de kassa. Oke hij wilde eigenlijk best wel gewoon weg hier. "Goeden middag." Zei de vrouw nors terwijl ze de kleren van Scott aanpakte. Scott glimlachte vriendelijk, maar zag aan de vrouw dat ze er niet door gevleid was. "Dat word dan 50 euro." Zei de vrouw terwijl hij de kleding in een tas deed. Scott haalde het geld uit zijn zak en had ondertussen wel al vast wat geleerd er over toen hij nog in de godenwereld was. Het bruine briefje was 50, het blauwe briefje 20, het rode briefje 10 en het groenige briefje was 5. Hij vond het best handig om uit zijn hoofd te leren. En het echt groene briefje was 100. Scott gaf het briefje aan de vrouw die hem rustig uitgebreid ging kijken of hij wel geldig was.
"Ik heb hem net nog bij een goeie vriend op gehaald. Hij kan alles na maken, zelfs de handtekening van mijn moeder." Glimlachte Scott met een grote grijns. De vrouw hield het briefje onder een soort licht en stopte het toen nors in de kassa. De grijns op Scott zijn gezicht werd breder en pakte toen de tas aan van de vrouw.

Onderwerp: Re: So this is the world? [Carmen] zo okt 07, 2012 11:28 pm

Carmen was rustig achter Scott aangelopen, af en toe kijkend naar een T-Shirt wat er hing en ze kwam dan ook wat later aan bij de toonbank. Vijftig euro was het bedrag wat Scott moest neertellen voor zijn kleding en Carmen zag hoe hij zijn geld pakte. Ze besloot om eventjes haar mond te houden, want hij moest het natuurlijk ook zelf leren en als het mis zou gaan, zou ze natuurlijk ingrijpen. Een bruin briefje ging van zijn hand naar de hand van de verkoopster en deze begon te kijken of het briefje wel echt was. Toen hoorde ze een gestoorde zin uit de mond van haar halfbroer komen en Carmen keek eventjes naar de verkoper, die haar met een opgetrokken wenkbrauw aankeek. “Hij bedoelt natuurlijk dat die vriend zo goed kan tekenen dat het net lijkt, het is natuurlijk echt, mevrouw, twijfel daar alstublieft niet aan” zei Carmen snel en keek met een nepglimlach naar de verkoopster. Haar mondhoeken krulden lichtjes, maar Carmen kon niet zien of dat nou naar boven of naar beneden was. Al gauw had ze de kleding in een tasje gedaan en aan Scott gegeven. “Dag mevrouw” zei ze vriendelijk en knipperde nog eventjes met haar ogen. Toen pakte ze Scott zijn arm beet en sleurde hem mee richting de uitgang. “Oké, wat je dus net zei, dat moet je echt nooit meer doen” probeerde ze streng te zeggen, maar ze moest toch lachen “Kijk, mensen zijn heel erg gericht op de echtheid van dingen. Bijvoorbeeld, ik geef jouw een shirtje van een merk en vervolgens kom je er achter dat het een slechte replica is. Voor mij maakt dat niet uit, en voor jou misschien ook niet, maar de mensen op deze planeet zijn helemaal gericht op echtheid. Alles moet duur zijn” Carmen knikte en keek toen een beetje ernstig, terwijl haar gezicht een beetje begon te trekken, omdat ze dat vrijwel nooit deed. “En dan heb je nog een criminele handeling, dat heet vals drukken. Dat beteken dus dat je geld zelf maakt als het ware en dat is echt niet de bedoeling, want dat is vals geld. En als jij dat zo gaat lopen schreeuwen, tsja, dan kunnen er wel eens wat problemen ontstaan” Ze hield even haar hoofd schuin en al gauw was de ernstige blik als sneeuw voor de zon verdwenen. “Dus, altijd je groente opeten, Scottie en dan ben je weer mama’s brave jongetje” grapte ze terwijl ze hem zachtjes tegen zijn schouders duwde.

Onderwerp: Re: So this is the world? [Carmen] di okt 09, 2012 11:28 am

Pas later merkte Scott dat hij alleen stond bij de toonbank. Pas toen Carmen de vrouw verzekerde dat het geld echt was, probeerde Scott een glimlach te verbergen. Hij pakte het tasje aan van de vrouw met zijn kleren en glimlachte vriendelijk naar de vrouw die hun nogmaals heel nors aan keken. "Dag mevrouw." Zei Scott net zoals Carmen en hij liep samen met haar naar de uitgang. “Oké, wat je dus net zei, dat moet je echt nooit meer doen. Kijk, mensen zijn heel erg gericht op de echtheid van dingen. Bijvoorbeeld, ik geef jouw een shirtje van een merk en vervolgens kom je er achter dat het een slechte replica is. Voor mij maakt dat niet uit, en voor jou misschien ook niet, maar de mensen op deze planeet zijn helemaal gericht op echtheid. Alles moet duur zijn” Scott lachte zachtjes om Carmen en knikte dan ook.
"Dat ze niet eens tegen een grapje kunnen." Glimlachte Scott breed terwijl hij de winkel uit liep. “En dan heb je nog een criminele handeling, dat heet vals drukken. Dat beteken dus dat je geld zelf maakt als het ware en dat is echt niet de bedoeling, want dat is vals geld. En als jij dat zo gaat lopen schreeuwen, tsja, dan kunnen er wel eens wat problemen ontstaan” Scott keek even naar Carmen en beet zachtjes op zijn onderlip. Tja dat was niet zijn bedoeling om meteen gezien te worden als crimineel. Al wist hij niet zeker of dat was, wat hij dacht dat het was. In de goden wereld noemde ze het gewoon dieven. “Dus, altijd je groente opeten, Scottie en dan ben je weer mama’s brave jongetje” Scott bleef staan en trok een pruillip.
"Maar ik lus geen groente en ik wil geen braaf jongetje zijn." Scott sloeg zijn armen over elkaar als een klein kind die zijn zin niet kreeg. Jammer genoeg kon hij het niet lang vol houden omdat hij al weer in de lach schoot. "Ik vind alles best, als ik maar geen spruiten hoef te eten." Zei Scott op een droge toon terwijl hij weer naast Carmen ging lopen. Eigenlijk was hij veel meer benieuwd naar wat er nog meer te beleven viel in de stad.

» Carmen
» Need for Carmen; A best guy friend & boyfriend.
» A whole new world