Shopping spree!

Het was precies een week geleden sinds Gaia haar achter-achter kleindochter, een luchtnimf had leren kennen. De ontmoeting was nogal apart, niet iets wat iedereen zou overkomen. De nimf wilde haar eerst aanvallen, maar nog geen kwartier later liepen ze samen te zoeken naar veren van een bepaalde vogel. Het klonk best raar als je er zo over nadacht. Toen de veren gevonden waren had Gaia de nimf weer alleen gelaten, de veren waren namelijk voor een ritueel om haar vader, Zephyros de westenwind, op te roepen. De godin vroeg zich af of alles goed gegaan was. Voordat Gaia bij de nimf was weggegaan hadden ze echter een afspraak gemaakt. Ze zouden eens lekker met zijn tweeën gaan winkelen! Het was op initiatief van Gaia natuurlijk, het voor de buitenwereld apart ogende vrouwtje hield wel van shoppen, maar het was vooral bedoeld om haar pas gevonden familielid van haar mensenvrees af te helpen. De nimf had haar verteld dat als ze wilde, ze enkel maar haar naam maar hoefde te zeggen en ze zou het horen. Nu, een week later besloot Gaia dat het moment gekomen was. Ze zouden eens lekker de winkels van Troje induiken. Troje was een goede plek om te gaan shoppen, dat wist ze uit eigen ervaring. Het was tijd de nimf op te roepen. Ze was eigenlijk wel benieuwd hoe de blauwharige vrouw hierheen zou komen. Zou ze in haar harpij vorm hierheen komen vliegen? Vast niet, dat zou veel te opvallend zijn. Mensen zouden van haar schrikken en haar proberen te vermoorden, en dat mocht niet nog een keer gebeuren. Gaia kocht een ijsje bij een Italiaanse ijszaak in de beurt en liet zachtjes de naam van de luchtnimf over haar lippen glijden. "Aessina," zei ze, en het de naam klonk als een zacht briesje op een mooie lentedag.

Voorzichtig stak Aessina haar benen in een strakke spijkerbroek en bekeek het resultaat. Ja, ze zag er nu zowaar menselijk uit! Het enige wat nu opviel was het blauwkleurige haar, maar goed, er liepen mensen rond met knalroze haar en dat viel ook op. Blij bekeek Aessina zich in de spiegel van het grote paleis in de lucht. “Aessina, waar ga je naartoe?” hoorde ze in de deuropening en ze weigerde zich om te draaien. Het was de nieuwe nimf. Ze haatte het meisje, met alles wat ze deed. “Dat gaat je niets aan..” beet ze haar agressief toe en bekeek zichzelf nogmaals in de spiegel. Nu op dit moment stond ze niet op het punt om weg te gaan, maar ze wilde gewoon liever niet tegen de nieuwe nimf praten. Totdat ze opeens een stem door de wind hoorde. Haar naam hoorde ze. Het was je plicht als nimf om dan meteen te komen opdagen. Snel pakte ze wat spullen: menselijk geld, de sleutels van het paleis en een ketting. Al gauw was ze letterlijk opgegaan in de wind en was ze verdwenen. Toen ze weer vorm aannam, stond ze voor Gaia, die een ijsje in haar hand had. “Hoi!” riep ze vrolijk uit en keek om zich heen. Snel deed ze het kettinkje om, wat ze in haar hand had en gaf haar familielid een knuffel. “Is het dat ik denk wat het is? Onze winkelafspraak? Want dan kom je echt op precies het geschikte moment, ik word gek in dat paleis…” zei ze en rolde met haar ogen toen ze over het paleis begon. Ze keek naar het ijsje in Gaia’s hand, waar ze eigenlijk ook wel trek in had. “Waar kan ik ook zo’n ding halen?” zei ze, doelend op het ijsje “Ik heb ook wel trek!”

Niet lang nadat Gaia haar nichtje, ze had besloten Aessina zo te noemen, had opgeroepen, voelde de oude godin een zacht briesje op haar blote armen. Nog geen twee tellen later verscheen de nimf voor haar. Zo, vanuit het niets. Gaia schrok, mensen zouden haar gezien kunnen hebben! Gelukkig was dat niet het geval. Net toen Gaia er wat van wilde zeggen werden haar woorden door een knuffel van de vrouw voor haar gesmoord. Ze kon een glimlach niet onderdrukken, ze was blij Aessina te zien. Op de vraag van de nimf of dit het geplande winkelafspraakje was kon Gaia alleen maar blij knikken. Toch was ze een beetje bezorgd toen haar nichtje over het kasteel begon, en dat ze blij was er weg te kunnen. "Problemen thuis?". Vroeg de oergodin ernstig. Toen begon ze na te denken over wat ze gezegd had. "Hé, waar woon jij eigenlijk, Aessina?" Voegde ze er vlug aan toe. Gaia zag dat ze verlekkerd naar haar bijna opgegeten ijsje keek. Nog bijna voor de vraag eruit was zei Gaia:"Valentino's caramella," de naam van de winkel die Italiaanse lekkernijen verkocht. "Kom," zei ze en sleurde haar nichtje mee richting de zaak terwijl ze haar ijsje verder opat. "Vertel jij mij ondertussen maar eens even hoe alles gegaan is sinds mijn vertrek." Nog voordat Aessina kon antwoorden had Gaia haar al in een stoel op het terras van de zaak gedrukt en ging met een gelukkige glimlach tegenover haar zitten.

Aessina glimlachte naar haar tante, die haar meelooste naar een tentje dat 'Valentino's caremelia' heette. De naam zorgde voor een lach op haar gezicht en ze liet zich in een stoel duwen. Aessina vouwde haar benen over elkaar en ging zitten voor een goed gesprek. 'Nou kijk, first of all, er zijn geen problemen in het Luchtpaleis hoor, maar ik woonde daar tot voor kort alleen, en nu woont er een andere nimf' begon ze en sloeg haar ogen ten hemel 'En het is niet dat ik haar niet mag, maar ze is erg irritant...elke seconde van de dag wilt ze weten wat ik doe, wat ik zie, hoe ik dat doe, hoe ik zus doe...dus ik ben blij om er eventjes uit te zijn.' Ze keek eventjes naar een naderende ober. 'Oh God, wat komt hij doen?' Vroeg Aessina in paniek en keek of ze toevallig niets gestolen had, maar dat was niet het geval. 'Ciao, bella, wat mag het zijn?' Vroeg de knappe ober met een glimlach. Onzeker glimlachtte naar Gaia. Ze moest nu denk ik een smaak kiezen? 'Uhn...aardbeien?' Schoot haar als eerste naar binnen. De ober knikte. 'Hoorntje of een bekertje?' O God, waarom nu? Waarom nu? 'Doe maar wat zij heeft' vertelde Aessina en de ober knikte. 'Dan kom ik het zo bij je brengen' zei hij met een glimlach en Aessina lachtte terug naar hem. 'Deed ik het goed?' Vroeg ze onzeker aan Gaia en schudde toen met haar hoofd. 'Oh ja, mijn vader...ik ben een beetje teleurgesteld, Gaia. Hij was er voor een paar seconden...en zei dat ik had moeten wachten! Hij leek niet blij en verdween toen...poef, zomaar...' Vertelde ze haar en haalde mistroostig haar schouders op. De ober kwam terug met haar ijsje en dankbaar nam Aessina het ijsje aan. 'Ik betaal zo, is dat goed?' Vroeg ze hem en hij knikte. Hij schonk haar nog een knipoog en liep toen weg. Met een veelbetekende blik keek ze Gaia aan, wat had dat te betekenen?

Gaia keek verbaasd toen Aessina begon te vertellen over een lucht paleis. Ze trok een wenkbrauw op en keek Aessina met een vragende blik aan. Maar de nimf was te druk haar frustratie over de andere nimf eruit te gooien dat ze het niet merkte en doorpraatte. Gaia hadgraag een keertje meegewild naar het paleis, maar het was verstandig dat niet te doen. Ze kon de aarde niet zomaar verlaten zonder schade aan te richten. En dat was het laatste wat ze wilde. "Misschien moet je haar een kans geven. Of haar de waarheid vertellen." Het was lastig te oordelen zonder de andere nimf te kennen. Gaia grinnikte toen Aessina onzeker een ijsje bestelde. Toen de ober wegliep om het ijsje te halen vroeg haar nichtje haar of ze het goed had gedaan. Gaia, die net het laatste hapje van haar ijsje had doorgeslikt lachte hartelijk naar haar. "Ja hoor," antwoordde ze vrolijk. "Je had alleen geluk dat ik mijn ijsje nog niet helemaal op had." Aessina werd weer ernstig toen de godin haar vroeg naar haar vader.Het was zo te horen niet goed gegaan. "Je vind wel een oplossing, liefje. En ik wil je daar graag bij helpen als je dat wil." Gaia meende wat ze had gezegd. Ze wilde dat de vrouw in de stoel tegenover haar haar vader leerde kennen. Ze verdiende dat! De oergodin zag vanuit haar ooghoek de ober weer aan komen lopen en kon een glimlach niet onderdrukken. Ze keek glimlachend naar het tafereel dat zich voor haar ogen afspeelde. Ze zag de ober naar haar knipogen, en Aessina vragend kijken toen de man weg was. Gaia zei niets maar gaf haar een veelbetekenende blik. "Wat denk jezelf?" Zei ze glimlachend.

Aessina keek dankbaar naar Gaia toen ze aanbood om haar, alweer, te helpen. Familie was goed voor elkaar! “Dankje, Gaia, als je dat zou willen doen graag, ik heb geen ideeën meer over hoe ik hem zou moeten zien. Misschien wilt hij het niet?” mompelde ze en Aessina schudde eventjes met haar hoofd. Toen keek Gaia haar veel betekend aan en vroeg wat ze zelf dacht. De wangen van de nimf werden een beetje rood en ze had opeens heel veel aandacht voor haar ijsje, waar ze rustig van likte. “Nou…ja…nou, uhm ja, ik weet het niet…” zei ze grijnzend “Oké, oké, het ijsje is hier. Dan ging het goed, toch?” En ze keek een beetje onschuldig naar Gaia. “Maar, genoeg over mij, hoe gaat het met jou? Wat heb jij gedaan nadat je wegging uit Olympia?” vroeg ze geïnteresseerd, terwijl ze nog een paar likjes van het ijsje gaf. Het ijskoude goedje was heerlijk op een warme dag als deze.

OOC: Sorry. .___. Dit was echt een shitpost haha.

“Dankje, Gaia, als je dat zou willen doen graag, ik heb geen ideeën meer over hoe ik hem zou moeten zien. Misschien wilt hij het niet?” "Natuurlijk wil ik je daarmee helpen! En of hij het wil of niet, you shall see your dad, girl!" Dat laatste zei ze op zo'n 'bitch-mode-activated' toonje. Ze meende het wel. Aessina zou haar vader zien en zij zou daarbij helpen. "Ik weet ook niet hoe we het gaan aanpakken. Tenminste.." en ze liet een kleine stilte vallen. "Nog niet." En ze knipoogde naar haar nichtje. Gaia schoot in de lach toen Aessina aarzelend zei dat ze het voor haar gevoel redelijk goed had gedaan. "Aessina," zei Gaia lachend, "je bestelde een ijsje, daar kan toch niet zoveel mis bij gaan?" “Maar, genoeg over mij, hoe gaat het met jou? Wat heb jij gedaan nadat je wegging uit Olympia?” vroeg Aessina aan de oude godin. "Het gaat goed met mij hoor," babbelde Gaia vrolijk verder. "Ik heb niet veel bijzonders gedaan. Ik ben naar mijn tuinen op de Olympus geweest en heb heerlijk in de tuinen gewerkt. Ik wil je graag een keertje meenemen, ik denk dat je het daar wel leuk zult vinden. Lijkt dat je wat?" vroeg ze. Ze wist niet precies hoe de andere goden erop zouden reageren, maar veel problemen schoppen konden ze niet. Ze was hen nog steeds de baas als ze wilde. Zelfs Zeus met zijn grote mond had respect voor haar. Hij was de laatste tijd wel chagrijnig, maar dat moest ze dan maar op de koopt toenemen. Ze glimlachte naar Aessina toen ze zag dat ze van het ijsje genoot.

OOC: Haha, dat denk ik ook zo vaak xD

Aessina lachte om de reactie van Gaia toen ze over het helpen bij het zoeken van haar vader begon, dat paste absoluut niet bij de oergodin en daarom was het ook zo grappig. Gaia vertelde wat over wat ze gedaan had toen ze weg was gegaan uit Olympia: ze was naar de tuinen geweest van Olympus en heeft daar wat gewerkt, waarna ze haar vervolgens uitnodigde om ook een keertje te komen. Aessina knikte enthousiast. “Ja natuurlijk wil ik dat. Ik ben nog nooit in Olympus geweest, dus dat lijkt me echt geweldig. Of is het niet zo spectaculair, zoals de geruchten rondgaan?” en ze keek eventjes duister. Geruchten waren vaak niet waar, maar toch kon het geen kwaad om dat eventjes bij iemand te checken die regelmatig in Olympus kwam. Ze nam nog een likje van haar ijsje, het was heerlijk koel op deze lekkere dag en dat voelde goed. “Weet je, dit is echt geweldig. Waarom ik dit nog nooit eerder heb gedaan, is mij nog steeds een raadsel, je hebt een goede invloed op me, Gaia” zei ze grijnzend en raakte eventjes de arm van de vrouw naast haar aan. Het was lekker om eventjes in de stoelen te zitten, naar de mensen te kijken. Iedereen leek ontspannen, was het weekend?

“Ja natuurlijk wil ik dat. Ik ben nog nooit in Olympus geweest, dus dat lijkt me echt geweldig. Of is het niet zo spectaculair, zoals de geruchten rondgaan?” Gaia hoorde Aessina blij ingaan op haar uitnodiging. Ze vond de manier waarop Aessina reageerde grappig, maar het zette haar wel aan het denken. Wat denken mensen eigenlijk over de godenberg? "Wat voor geruchten gaan er rond dan?" vroeg de godin nieuwsgierig. Ze besloot maar te vertellen hoe de Olympus er in haar ogen uitzag. "Nou, ik weet niet wat je allemaal al gehoord hebt, maar ik vind de berg prachtig," begon ze. "De bouwstijl is nog ouderwets en sfeervol, en ondanks vele aanvallen en rampen is het nog nooit gevallen. Er hangt vaak een soort mist onder het stukje waar de tempels van de goden beginnen. Die.mist is alleen door sterfelingen te zien als je van de voet van de berg komt. Op die manier houdt het ongewenste bezoekers tegen. Aps je eenmaal o de berg staat is de mist onzichtbaar en heb je een gigantisch uitzicht. Er slingert zich een pad om de berg omhoog en aan dat.pad.staan de tempels.van.de goden. Hoe belangrijker je als.god bent, hie hoger de tempel staat. Op de top.bevind zich het goddelijk paleis, en ik zeg het je, zo'n gebouw heb je nog nóoit gezien. Zo ongeveer halverwege liggen de.tuinen." Gaia begon te glunderen toen.ze hierover sprak. "Het is er zo mooi. Aessina, je moet echt een keertje mee. De tuinen bloeien het hele jaar door, en alle exotische planten die ik vanover de hele wereld gevrn zo'n rust.." Gaia viel stil en genoot van de gedachte aan de tuinen. De godin keek naar haar nichtje en riep de ober. Xonder op Aessina te letten stond ze op en zei: "Ga je mee? Het is eindelijk tijd om te shoppen!"

Geboeid had Aessina naar het verhaal van Gaia geluisterd, over Olympus en over het prachtige gebouw. “Wauw…” fluisterde ze eventjes tussendoor en een glimlach verscheen op haar gezicht. Dat klonk als een droompaleis. Al die goden moesten echt ontzettende mazzelaars zijn om in een paleis te mogen wonen. Het paleis waar Aessina in leefde was ook prachtig, maar de schoonheid waar Gaia het over had, daar kon het waarschijnlijk niet aan tippen. “Nee, nu heb je me echt nieuwsgierig gemaakt, ik ga echt een keertje mee!” zei ze enthousiast en nam het laatste hapje van haar ijsje. Het was tijd om op te staan en te gaan shoppen. Aessina was benieuwd wat voor kleren er zouden hangen in de vele winkels van Troje. Ze was er nog nooit geweest en was benieuwd of ze wat leuks konden vinden. Aessina drukte het geld in de hand van de ober en gaf hem nog wat extra fooi, uit beleefdheid…uiteraard. “Grazi, bella” zei hij en maakte een lichte buiging. Aessina trok haar wenkbrauwen op en toen ze eenmaal buiten stonden, draaide ze zich naar Gaia. “Jij moet maar zeggen waar we gaan beginnen! Ik weet hier echt de weg niet, beetje stom…” zei ze vrolijk en genoot eventjes van het zonnetje dat op haar gezicht scheen.

Gaia zag haar nichtje nog wat oogcontact maken met de ober en glimlachte. Gelukkig vermaakte ze zich. “Jij moet maar zeggen waar we gaan beginnen! Ik weet hier echt de weg niet, beetje stom…” "Nou," antwoordde Gaia, "ik heb geen idee waar jij naar op zoek bent, maar ik weet een paar leuke winkels en die bevinden zich.." ze maakte haar zin niet af maar pakte Aessina beet en draaide haar om. "Daar," maakte ze haar zin nu wel af toen ze beide vrouwen naar de goede richting keken. Gaia begon richting de straat te lopen waar ze op doelde en ze wist dat Aessina wel zou volgen. "Ik ben blij dat je een keertje met me mee wil naar de Olympus. Ik weet zeker dat je het daar inderdaad leuk zult vinden." Gaia was blij dat Aessina zich goed voelde bij haar. Die uitwerking had ze op zo'n beetje alles wat leefde, en het was een eigenschap geworden waarzonder ze niet meer wilde leven. Gaia keek Aessina aan en lachte. "Hoe lang is het eigenlijk geleden dat je voor het laatst wat aan je kleding hebt gedaan?" Ze wees naar haar spijkerbroek. "Het is leuk, maar niet echt meer in de mode nu," babbelde de godin rustig verder. "En daarbij, is het nu niet veel te warm voor een spijkerbroek?" De zon scheen namelijk best wel fel op dit tijdstip van de dag. "Zullen we anders op zonnebrillen jacht gaan?" ging Gaia rustig verder. "Zonnebrillen zijn leuk, en het is altijd leuk om die dingen te passen. Als dat je een goed idee lijkt moeten we nu hier," en ze draaide Aessina een kwartslag naar links, "afslaan, want in dit zijstraatje zit een leuke brillenwinkel." Op dat moment drong het tot Gaia door dat ze te veel winkelde. En dat ze teveel praatte. Maar ze kon het niet helpen en ging rustig door over de laatste keer dat ze hier was geweest om nieuwe kleren te halen. Dat waren zo welgeteld.. Twee weken geleden.

OOC: Aessina is socially akward.

Aessina had braaf haar tante gevolgd en luisterde opgewekt naar de woorden die uit de mond van de oergodin kwamen. “Ja, ik weet dat het niet echt in de mode is, maar ja…thuis draag ik jurken die waarschijnlijk ook niet echt meer in de mode zijn…gênant” zei ze met een grijns en kijk, terwijl ze naast de vrouw liep, rond naar de winkeltjes en naar de mensen. Ze voelde zich toch een beetje ongemakkelijk en stak haar arm door die van Gaia. “Ja, zonnenbrillen lijkt me prima! Zeker met dit weer, de zon schijnt wel…” zei ze tegen de vrouw en bleef stil staan bij een soort standje met allerlei verschillende soorten zonnebrillen. “Kijk Gaga! Zonnebrillen!” zei ze enthousiast en keek naar de vrouw “En nu…moeten we er toch gewoon op aflopen, toch?” Eventjes beet ze op haar lip en liep toen naar het standje. Ze begon het rond te draaien en de modelletjes te bekijken. Een stoer exemplaar trok haar aandacht en voorzichtig haalde ze het van het standje af. Ver kon ze het niet laten, want het zat vast aan een touwtje, voor de veiligheid vast en zeker. Ze deed het dingetje op en keek in de spiegel die boven het standje hing en glimlachte. Hij stond best leuk. “Wat vindt jij?” vroeg ze benieuwd aan Gaga, in de hoop dat ze het leuk vond.

Spoiler:

"Wat vindt jij?" vroeg Aessina nadat ze waren gestopt voor een standje met zonnebrillen en er een had opgezet. "Ja, leuk," grijnsde Gaia. "Maar we proberen ze eerst allemaal uit," zei ze daarna, nadat ze al een stuk of drie zonnebrillen geprobeerd had. "We zijn hier nu niet voor niets." En toen die woorden eruit waren probeerde ze nog een zonnebril. Maar het ding was iets te groot en zakte over haar neus heen. Gaia probeerde niet te lachen en stootte Aessina aan. "Aessina, kijk eens," zei ze nog, maar daarna barstte ze in giechelen uit. Toen ze de zonnebril had weggezet had ze een nieuwe gepakt voor haar nichtje. "Probeer deze eens," en zonder te wachtten zette ze het ding op haar neus. "Staat best leuk," mompelde ze. En pakte er toen nog een. Toen Gaia zag hoe de vrouw vrouw die bij het standje hoorde hen afkeurend aankeek. "Ja wat nou?" zei Gaia net iets te hard. "Dit is voor jou ook alleen maar goed hoor, misschien kopen we zelfs wel wat." Daarna draaide ze zich weer om en keek haar nichtje aan. "Oeps, ik liet mezelf even gaan."



OOC: shitpost D:
Je noemde me Gaga, Marlon, twee keer xD