Eternal
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.


 
IndexEternalLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggenZoeken

 

 Pech!

Ga naar beneden 
2 plaatsers
AuteurBericht
Carmen

Carmen


Aantal berichten : 688
Registratiedatum : 15-08-12
Leeftijd : 29

Character sheet
Leeftijd:: 19
Groep:: Grieken
Partner:: Je ne veux pas mourir toute seule.

Pech! Empty
BerichtOnderwerp: Pech!   Pech! Emptyma maa 25, 2013 2:09 pm

With Dux. ;D

Carmen had zojuist iets gedaan wat ze bijna nooit deed, maar wel erg noodzakelijk was. De schuifdeur ging open en het meisje kwam de supermarkt uit. Een enorme zware tas hing aan haar armen en het voelde goed om eindelijk eens boodschappen te doen. Ze had gehoord dat het op een of andere manier erg rustgevend werkte. Zo had Carmen het niet echt ervaren, het was een regelrecht gevecht geweest om zo goedkoop mogelijk spullen te pakken en te betalen. In de rij had er geprobeerd iemand bij Carmen voor te dringen, maar die had ze eventjes hardhandig wijsgemaakt dat dit niet de bedoeling was en dat ze dit ook niet zou accepteren. De persoon was ook gauw achteraan geschoven en dat was dat dan. De caissière was ook niet erg vriendelijk geweest, niet eens een groet toen ze bij haar kassa aankwam en ze rekende het ook nog eens verkeerd af, zodat Carmen alleen maar langer moest wachten. Nee, de supermarkt was en is nog steeds helemaal niets voor haar. Ze bestelde liever eten, dan dat ze het zelf ging halen. Noem het een teken van gemakzucht of luiheid, het maakte Carmen niet uit, ze had toch te eten? Dan kon er niemand zeuren.

Uiteindelijk had ze de boodschappen tot bij haar flatgebouw gesjouwd. Het was een enorme opgave geweest, maar het was uiteindelijk gelukt. Ze draaide de sleutel in de deur en deed hem open. Gauw schoot ze er door en keek naar de trap. Oké, dit zou een uitdaging worden, maar het zou er eentje worden die ze wel zou overleven. Hallo, ze was wel Cármen, ja, zij kon alles. Nee, oké, dat was niet helemaal waar, maar oké goed. Ze zette de zware boodschappentas eventjes neer, zodat ze haar armen eventjes kon laten rusten en haar haren goed kon doen. “Goed, Carmen…je kan dit!” zei ze bemoedigend tegen zichzelf. Met een enorme kracht tilde ze de boodschappentas op en door de kracht die ze hierbij gebruikte, scheurde het handvat af. “Shit!” riep ze luid uit en keek kwaad naar de tas. Dan was er nog maar een optie. “Goed..” mompelde ze zachtjes en sloeg haar armen om de tas. Met een enorme kreun tilde ze de tas en ze voelde het meteen in haar rug schieten. Dat was niet het enige wat er gebeurde, de onderkant van de tas schoot namelijk ook open en haar boodschappen verspreidde zich over de vloer. “O nee…” piepte Carmen en sloeg haar handen voor haar ogen. Dit voelde ze meteen ook in haar rug, want deze deed nog steeds pijn. “Kan iemand helpen?” piepte ze.
Terug naar boven Ga naar beneden
Dux

Dux


Aantal berichten : 32
Registratiedatum : 23-03-13

Character sheet
Leeftijd:: 23
Groep:: Grieken
Partner:: Forget them other boys, baby. Forget them other guys

Pech! Empty
BerichtOnderwerp: Re: Pech!   Pech! Emptyma maa 25, 2013 6:52 pm

Vrolijk tikte Dux met de tip van zijn schoen een steentje van de baan. Zijn groene ogen stonden gericht op het hoge gebouw, waar zijn broer Robb woonde. Vandaag was het een soort van familie bijeenkomst, zijn moeder en zijn zusje zouden er ook zijn. Het was iets wat ze een keer op de maand deden, gewoon voor de gezelligheid. Zijn moeder en Sarah gingen dan samen wat koken, en hij en zijn broer gingen over het dessert. Het was allemaal heel leuk en wel, en yeah natuurlijk keek hij er naar uit. Wie zou dat niet doen. Kort drukte hij op de bel waar de naam Stark op stond. Nog geen tel later werd hij mooi binnen gelaten en ging hij met de trap naar boven. Zijn broer woonde op het tweede verdieping, en enig ander lui mens zou het met de lift doen. Maar yeah, hij dus niet. Boven aangekomen wandelde hij het appartement van zijn broer binnen. Met een brede grijns begroette hij iedereen. Vrijwel meteen gingen ze aan het werk, natuurlijk ging hij niet gewoon droog staan koken maar begon hij Robbert meteen te pesten door wat bloem naar hem te gooien. En tja, toen was een heel bloemgevecht begonnen waar iedereen maar al te vrolijk aan mee deed. Wanneer iedereen een beetje bedaard was gingen ze maar gewoon verder al was praktisch het gehele etentje verpest. ‘Pizza?’ Stelde hij dan maar voor aan iedereen. Pizza it was. Natuurlijk gingen ze die niet zelf maken, daarvoor was het nu een te grote rommel. Dus Sarah nam het initiatief om de pizzeria te bellen en meteen voor iedereen te bestellen. Pizza voor je middag eten. Iets wat ook alleen maar bij hun kon gebeuren.

Inmiddels draaide het al tegen de avond aan en zowel zijn moeder als zijn zus waren al vertrokken naar huis, dus hij als goedaardige jongen besloot zijn broer dan maar te helpen met de opkuis. Al gauw kwam ook Sophia thuis, dat was de vriendin van zijn broer, en dat was dan ook meteen zijn ticket out of here. Vriendelijk sloeg hij Robb op zijn schouder en gaf de vrouw een kus op haar wang. Fluitend wandelde hij de trap af. Vanavond zou hij met een hoop van zijn vrienden op café gaan, just for fun. Nog voor hij beneden aan kwam merkte hij een blikje op de grond op. Vreemd, meestal was het hier best wel net. Nieuwsgierig als hij was stapte hij de laatste treden af en staarde naar de ravage van boodschappen die over de grond verspreid lagen. Ook stond er een meisje bij, die haar handen voor haar ogen had geslagen. Dus zij was de schuldige. Dux woelde even door zijn haren en schraapte zijn keel. ‘Help is near.’ Sprak hij vriendelijk. Nonchalant liet hij zijn ogen even over haar heen gaan, om tot de veronderstelling te komen dat er iets niet bepaald in orde was. ‘Alles wel oké?’ Klonk het bezorgd. Misschien kon ze best maar even gaan zitten of wat dan ook, dan bracht hij haar spullen wel naar waar ze woonde. Dat was immers het minste dat hij kon doen toch?
Terug naar boven Ga naar beneden
Carmen

Carmen


Aantal berichten : 688
Registratiedatum : 15-08-12
Leeftijd : 29

Character sheet
Leeftijd:: 19
Groep:: Grieken
Partner:: Je ne veux pas mourir toute seule.

Pech! Empty
BerichtOnderwerp: Re: Pech!   Pech! Emptyma maa 25, 2013 9:54 pm

Fuck, hoe ging ze dit nou weer eens oplossen? Misschien kon ze alle spullen wel één voor één naar boven dragen? Nee, dat zou een eeuwigheid duren en niet dat Carmen op het moment iets anders kon doen, maar bewijzen van spreken dan natuurlijk. En haar rug, dat kon natuurlijk nooit goed zijn. Hij deed zeer, het was een pijn die ze nog nooit eerder had gevoeld. Het was niet echt een snijdende pijn, maar meer een obstakel als ze bukte of iets vastpakte. “Au…” mompelde Carmen zachtjes, terwijl ze eventjes over haar rug wreef. Toen hoorde ze ergens boven haar een deur dicht slaan. “Shit…” mompelde Carmen en sloeg haar handen voor haar ogen. Ze zou nu natuurlijk weer meteen voor schut staan, want het zou natuurlijk wel weer een ongelukkig persoon zijn, zoals het zeurderige vrouwtje van 3 hoog of die player van de eerste verdieping, die haar dan weer belachelijk zouden gaan maken. Maar dat was het allemaal niet, want de voeten hielden op met bewegen en er kwamen geen verwijtende woorden uit de mond van de eigenaar van de voeten, iets waar Carmen heel erg blij mee was. Het zou vast en zeker een aardig persoon zijn.

“Help is near!” hoorde ze vrolijk en met een kleine glimlach keek Carmen de persoon aan. Het was een jongen, die ze nog nooit eerder had gezien. Woonde hij hier in de flat of was hij pas net komen wonen? Of was hij misschien hier op visite? Dat kon natuurlijk ook nog. “Alles wel oké?” vroeg de jongen toen bezorgd, misschien wel doelend op het feit dat Carmen haar handen naar haar rug waren geschoten. Het meisje schudde haar hoofd. “Nee, het is nogal een lullig verhaal, ik had net boodschappen gedaan en dat doe ik niet echt vaak, zullen we maar eventjes zeggen” zei ze zachtjes, omdat het nogal gênant was “En ja, nu blijkt dus dat ik een niet zo stevige tas had, want ik wilde hem optillen, maar toen brak het handvat af. En toen wilde ik hem optillen met mijn armen erom heen, maar toen brak de bodem eruit en viel alles eruit. En nu doet mijn rug ongelooflijk veel pijn en ik weet niet wat voor pijn het is en of het weg gaat” Carmen draaide rondjes met haar vinger langs een haarlok, iets wat ze vaak deed als ze zich schaamde. “Niet lachen ofzo hoor..” mompelde ze er zachtjes achter aan en keek de jongen onschuldig aan “Het is een stom verhaal maar ja..”
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud





Pech! Empty
BerichtOnderwerp: Re: Pech!   Pech! Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 
Pech!
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Eternal :: Midgard » :: Grieks Grondgebied :: Athene-
Ga naar: