Just say I do, I wanna marry you.. (again)

_{"Wel ja, vroeger is niet nu.." had hij nog geantwoord, en ik kon er alleen maar om glimlachen. Zijn handen omsloten precies de mijne, en voorzichtig zette hij druk op het mes, zodat er een perfect rechte snee in de taart kwam. Nog een snee zorgde ervoor dat er een stuk taart uit gehaald kon worden. Voor ik ook maar een vinger kon bewegen had Hades de taartschepper al en legde het stukje taart netjes op een schaaltje neer. Samen sneden we nog een stukje af, en gingen toen samen zitten terwijl mensen applaudiseerden en vrolijk kirden. De bediendes liepen druk weer rond en schonken de glazen vol en zette de taart voor de gasten neer. Genietend ging ik even achterover geleund in mijn stoel hangen, langzaam de taart op eten. ''mmh..'' mompelde ik en ik sloot mijn ogen even. Hij was werkelijk verrukkelijk, en ik had ook nog een groot stuk.}

_{Het eten duurde een lange tijd, vooral omdat iedereen al volgegeten zat en haast niet meer kon, maar ook omdat de gasten nog twee gangen extra hadden. We moesten wel blijven zitten als we beleefd wouden blijven. Dus we dronken wijn en babbelden gezellig nadat we ons stuk taart op hadden, zodat we rustig nog konden verteren. Daarna konden we gelukkig eindelijk recht staan om te gaan dansen. Ik had bijna kramp in mijn benen gehad door zo lang neer te zitten. Het voelde goed om ze te strekken. De hoge tonen van de klassieke muziek waren dit maal niet afkomstig uit een muziek installatie, maar van een mini live orkest die in de balzaal zat te spelen. Violen, een harp, een piano en allerlei andere instrumenten vormden samen een toon om bij weg te zweven. Ik stak mijn arm naar Kore uit toen we de zaal ver genoeg ingelopen waren. "Mag ik deze dans?"}

_{Hades en ik werden gedwongen om te blijven zitten uit beleefdheid, maar het maakte niet uit. Gezellig kletsen we totdat iedereen klaar was, met af en toe een bemoeienis van iemand van de tafel waar we aan zaten die al klaar was met eten. Toen we eindelijk op mochten staan zakte ik bijna door mijn benen heen, maar Poseidon ving me behendig op. Ik glimlachte even naar hem en knikte als teken van dankbaarheid. Rustig wandelde ik toen achter Hades richting de balzaal, waar de muziek al klonk. Klassieke muziek wel te verstaan. "Mag ik deze dans?" klonk Hades zijn stem en zijn hand was al naar me uitgestoken. Ik glimlachte en knikte. ''Maar natuurlijk.'' zei ik en ik legde mijn hand in de zijne, klaar om weg te dansen.}

_{Ik glimlachte vrolijk naar haar toen ze mijn hand nam en legde mijn andere hand losjes op haar middel. Rustig begonnen we te dansen, nu eens een grote pas dan eens een kleine. Het was niets speciaals, maar het was zeker niet onaangenaam. En bovendien hadden we het zeker naar ons zin. Iedereen bleef even kijken voor ze na een tijdje ook mee dansten. Ik was een beetje nerveus geweest, alweer, maar ontspande me daarna weer. "Vond je het al een leuke avond?" Vroeg ik op gedempte toon.}

_{met zijn andere hand rond mijn middel zette hij af en liet ons samen over de dansvloer dwarrelen. Mensen stonden eerst naar ons te kijken, maar op een gegeven moment druppelden mensen langzaam in paren op de vloer. Ik zag aan Hades dat hij zich uiteindelijk ontspande en hij keek rustig uit zijn ogen weer. "Vond je het al een leuke avond?" vroeg hij toen zachtjes en ik keek even naar hem op, om daarna glimlachend te knikken. ''Het was zo mooi allemaal.'' zei ik en ik legde mijn hoofd tegen zijn borst aan. ''En dit bandje, speelt het alleen klassieke muziek?'' vroeg ik terwijl ik mijn ogen even sloot.}

_{"Het was zo mooi allemaal." Glimlachte ze nadat ze kort en tevreden geknikt had. "En dit bandje, speelt het alleen klassieke muziek?" Ik keek haar even aan, maar ze keek niet terug omdat ze haar ogen gesloten hield. "Persephone, alsjeblieft.. Dit is een orkest." Ik was er een beetje van gechoqueerd. De jeugd, zeker? Ik keek even rond terwijl we dansten. Ik zag Hermes in de verte tegen een muur leunen, duidelijk verveeld omdat hij nu niet met zijn beste vriendinnetje kon dansen aangezien ze getrouwd was. "Weet je wat je moeder daarstraks tegen me zei? Dat ik je niet onder druk mag zetten." Ik fronste, waardoor een rimpels op mijn voorhoofd ontstonden, en klemde mijn tanden hard op elkaar. Ik was er best wel boos door. Waarom dacht ze dat nu weer? "Wat heb je eigenlijk allemaal verteld aan je moeder?" Ik stopte met dansen en liet haar los. "Hmm?" Herhaalde ik, omdat het antwoord niet snel genoeg kwam naar mijn goesting.}

_{"Persephone, alsjeblieft.. Dit is een orkest." zei hij op een verbaasd toontje. Ik haalde mijn schouders op, had gekund dat ze iets van tegenwoordig konden spelen toch. "Weet je wat je moeder daarstraks tegen me zei? Dat ik je niet onder druk mag zetten." begon hij in een keer en ik deed mijn ogen open, om hem met opgetrokken wenkbrauw aan te kijken. Hij fronste zijn wenkbrauwen, en ik kon zijn gezicht zien veranderen van relaxed naar gefrustreerd. "Wat heb je eigenlijk allemaal verteld aan je moeder?" Hij stopte met dansen midden op de vloer en liet me toen gelijk los. "Hmm?" humde hij dringend en ik zuchtte. ''Je gaf me neit eens tijd om te antwoorden.'' protesteerde ik en ik keek hem toen rustig aan. ''Ik heb haar niks gezegd. Wat er gebeurt tussen jou en mij gaat haar niks aan. Het is mijn moeder ja, en jou zus.''}

_{Ze zuchtte nadat ik haar los gelaten had. "Je gaf me niet eens tijd om te antwoorden." Protesteerde ze, maar keek me daarna rustig en gefocust aan. Ik zag hoe sommige dansende koppels verbaasd in onze richting staarden. "Ik heb haar niks gezegd. Wat er gebeurt tussen jou en mij gaat haar niks aan. Het is mijn moeder ja, en jou zus." Ik keek haar geïrriteerd aan en zag uit mijn ooghoeken hoe Hermes met een bezorgde blik aangelopen kwam, alsof hij dacht dat er iets mis was. "Hoe weet ze dat dan? Ze hoort zo te reageren ten opzichte van Hermes. Ik ben je echtgenoot. Wat ik doe met jou gaat mij alleen aan!" Ik zag hoe Hermes zich een weg tussen ons in zocht. Ik gaf hem een forse duw. "Hoepel toch op, strontjoch." Ik voelde de adrenaline in mijn lichaam stijgen en wreef kort met mijn hand over mijn gezicht. Ik moest de alcohol verdrijven, ik moest dringend weer nuchter worden.}

_{Hij had een geirriteerde uitdrukking in zijn gezicht liggen, en toen ik om keek zag ik dat Hermes ook nog eens onze kant op kwam. "Hoe weet ze dat dan? Ze hoort zo te reageren ten opzichte van Hermes. Ik ben je echtgenoot. Wat ik doe met jou gaat mij alleen aan!" zei hij, en toen Hermes bij ons stond kreeg die een harde duw. "Hoepel toch op, strontjoch." sprak Hades kwaad, en Hermes keek hem verbaasd aan. ''Hades! Doe eens normaal!'' siste ik en ik pakte hem bij zijn arm om hem de dansvloer af te trekken. ''Ze maakt zich gewoon zorgen over me. Ze is nog steeds mijn moeder en ze weet wel dat wij nog geen seks hebben gehad.'' siste ik op gedempte toon. ''En ze let heus wel op Hermes. Hij heeft al een preek gehad.''}

_{"Hades! Doe eens normaal!" Siste ze in een plots woedende bui, waarop ik mijn ogen wagen wijd open trok en mijn wenkbrauwen de lucht in gingen. Wat kreeg zij plots? Ze nam me stevig beet en trok me van de dansvloer af, ik kon niet ontkennen dat het onplezierig was. "Ze maakt zich gewoon zorgen over me. Ze is nog steeds mijn moeder en ze weet wel dat wij nog geen seks hebben gehad." Ze sprak gedempt want we stonden nog steeds tussen allemaal mensen. "En ze let heus wel op Hermes. Hij heeft al een preek gehad." Ondertussen was ik tegen een muur gaan leunen. Ze stond vlak voor me. "Wel alles wat ík probeer te zeggen is dat ik die zooi van rustig aan doen beu word. Ik ben een man. We hebben misschien eeuwig de tijd maar ik ben geen slome slak. Straks ben ik nog twingtigmiljoen keer bejaard geworden en ben ik impotent." Kraamde ik er in een dronken bui uit. "Beter van profiteren nu het nog kan." Ik duwde haar achteruit en beende de kamer uit. Ik snakte naar nog een glas wijn maar besloot om mijn roes uit te gaan slapen in een van de zitkamers. Ik was dan misschien dronken, toch kon ik nog goede beslissingen maken.}

_{Hij keek me ongeïntresseerd aan terwijl hij tegen de muur aan stond te leunen. "Wel alles wat ík probeer te zeggen is dat ik die zooi van rustig aan doen beu word. Ik ben een man. We hebben misschien eeuwig de tijd maar ik ben geen slome slak. Straks ben ik nog twingtigmiljoen keer bejaard geworden en ben ik impotent." ratelde hij, en ik kon er bijna geen touw aan vast knopen. "Beter van profiteren nu het nog kan." mijn mond viel open van woede. Toen hij me opzij duwde en de zaal uit stormde liet ik gefrustreerd een gesmoorde kreet klinken. Al gauw stond mijn vader naast me en ik keek boos voor me uit. ''Nu al weer ruzie?'' vroeg hij zacht en ik haalde mijn schouders op. ''Jullie moeten eens ophouden met het telkens bemoeien in mijn leven. Alles ging goed, en mama moest weer met zo nodig met hades praten.'' siste ik en stampte toen van hem weg.}

_{Ik kreunde toen ik opstond van de bank een paar uur later. Hoe ik ook alweer op het idee was gekomen om daar juist te gaan slapen en niet boven in bed, was me ontgaan. Mijn rug deed pijn, vooral als ik liep maar ook als ik gewoon stilzat of stilstond. Ik moest een paar keer met mijn handen over mijn pak strijken voor het terug glad was. Mijn haren zaten ook nog wat in de war, maar daar kon ik niet echt iets aan doen behalve een borstel halen boven en mijn haren kamer. Ik slenterde op mijn gemakje richting de balzaal weer. Daar ging ik geleund in de deurpost staan. Er was heel wat ambiance, maar niet iedereen danste. Natuurlijk zag ik Persephone dansen met Hermes ten midden van de danszaal. Ik stoof af op Zeus. "Wil je aan Kore zeggen dat ze naar de garage gaat. Ze weet het vast wel zijn." Ik draaide me om en verdween meteen weer. De muziek stond luid en mijn hoofd deed nog steeds pijn ten gevolge van de alcohol die ondertussen al weer uit mijn bloed verdwenen was. Terwijl ik passeerde griste ik de sleutels van mijn witte lamborghini van de haak en opende de deuren meteen toen ik de garage inliep. Ik stapte gelijk in zodat ik al zittend op haar kon wachten. De deuren liet ik open staan.}

_{Toen ik was weg gestoven van mijn vader stond al snel Hermes naast me. Zwijgend bleef hij naast me staan, en gaf me een glas drinken aan. ''Het loopt niet echt lekker zag ik al.'' mompelde hij op een gegeven moment en ik zuchtte. ''Hij is moeilijk.'' mompelde ik en ik veegde even een traan weg. ''Hee..'' zei hij zachtjes en aaide over mijn wang. ''Geen enkele bruid hoort te huilen op haar bruiloft. Alleen als het van blijdschap is.'' zei hij troostend en ik legde mijn wang even tegen zijn borst aan. ''Laten we gaan dansen.'' zei hij toen en ik knikte.

De tijd was voor bij gevlogen, en ik had de rest van de avond met Hermes door gemaakt. We hadden samen gelachen, grapjes gemaakt, net zoals vroeger, net alsof we nog steeds twee tieners waren. ''Als je weer thuis komt gaan we gelijk uit Percy'' zij Hermes en ik lachte zachtjes. ''Natuurlijk Herry. Ik zal je wat vaker bellen zolang ik hier zit.'' glimlachte ik en hij knikte. ''Ik kijk er naar uit.'' Ik voelde iemand op mijn schouder tikken, en toen ik me omdraaide zag ik dat het mijn vader was. Ik stopte met het dansen en keek hem aan. ''Wat is er?'' vroeg ik en hij keek me rustig aan. ''Hades vraagt of je naar de garage komt.'' zei hij en ik schudde mijn hoofd. ''Nee.'' zei ik simpel en nam toen weer Hermes vast. ''als hij zo nodig op huwelijksreis wil nog dan komt hij maar eerst bewijzen dat hij normaal kan doen.'' siste ik, om daarna weer weg te dansen met Hermes}

_{Het duurde nogal lang voor Kore kwam opdagen. Ze kwam helemaal níet opdagen. Met een verveelde blik stond ik op, de auto liet ik open staan toen ik terug naar boven slenterde. Op de weg kwam ik Zeus tegen, blijkbaar wou hij mij net spreken. "Ze wil niet komen." Bromde hij en ik trok een wenkbrauw op. "Waarom niet?" "Ze is boos." Ik vloekte iets binnensmonds en liep langs hem door, waarop hij me op de voet bleef volgen. "Goden, sleur haar dan gewoon mee richting de garage." Mompelde ik. Hij zuchtte. "Je moet leren je excuses aanbieden, ook al doe je het niet graag Hades. Echt." Ik schudde mijn hoofd en bleef staan aan de deuren van de balzaal. "Haal haar hierheen, ik wil binnen geen scene maken."}

_{Op een gegeven moment zag ik in mijn ooghoeken dat Hades de zaal weer was binnen gelopen. Kwaad zei hij iets tegen mijn vader, die toen kalm wat antwoordde. Hades zijn gezicht betrok, en hij bromde waarschijnlijk iets chagerijnigs, waarna mijn vader zich omdraaide. Rustig kwam hij op ons afgelopen en keek me aan. ''Wat is er?'' vroeg ik terwijl ik weer stil stond. ''Hij vraagt of je naar de deur wil komen.'' ''Nee.'' Mijn vader zuchtte en haalde zijn hand over zijn gezicht. ''Maak nou geen scéne..'' zuchtte hij en ik haalde mijn schouders op. ''Ik kan me net zo kinderachtig gedragen als hem.'' zei ik rustig. Ik keek naar Hades toe en keek hem met een ijzige blik aan, om me daarna van hem weg te draaien.}

_{Boos staarde ik vanaf de deur naar het midden van de zaal. Ik zag dat ze protesteerde en werd met de moment bozer. Mijn uitdrukking was een en al donderwolken. Ze keek ijzig mijn kant op en ik wierp haar dezelfde blik toe. Maar het was meer een uitdaging, oh ja.. dat was het zeker. Ik liep door de zaal op haar af en nam haar hand van Hermes over, die haar gelukkig al snel los liet toen hij me aan zag komen. "Als ik jou was zou ik maar braaf zijn." Snauwde ik op gedempte toon, zodat enkel zij het horen kon. "Luister, ik ben nuchter nu en ik heb hoofdpijn. Ik weet half wat ik uitgekraamd heb en ik wil er wel een deftig gesprek over voeren in de auto maar niet hier."}

_{Hij kwam naar me toe gebeend, en Hermes liet me al snel los. "Als ik jou was zou ik maar braaf zijn." Snauwde hij op gedempte toon, en ik klapte mijn tanden pissig op elkaar. "Luister, ik ben nuchter nu en ik heb hoofdpijn. Ik weet half wat ik uitgekraamd heb en ik wil er wel een deftig gesprek over voeren in de auto maar niet hier." siste hij en ik keek hem aan. ''Prima.'' siste ik toen en ik liep naar Hermes toe. ''Ik ga der vandoor. Dag Herry.'' zei ik en ik gaf hem een knuffel. Twijfelend omarmde hij me terug. ''Dag Percy.'' mompelde hij. Ik glimlachte en woelde even door zijn haar. ''Ik bel je.'' fluisterde ik en liep toen naar Hades weer. ''Dag pap.'' mompelde ik nog, waarna ik rustig de zaal uit liep.}

_{"Prima." Siste ze nijdig waarna ze me abrupt los liet en naar Hermes toe liep. Ik vouwde mijn armen over elkaar en grijnsde tevreden. Daarna liep ze terug naar me toe, maar liep me straal voorbij om afscheid te nemen van haar vader en de zaal uit te lopen. Ik volgde haar na nog even gedag te zeggen aan de gasten. Ik wist dat ze al doorgelopen was naar de garage, dus liep ik die kant uit en stapte in de auto die ik uitgekozen had nadat ik haar voorbijgelopen was. "Leuke auto, vind je niet?"}

_{Toen ik in de garage aangekomen was hoorde ik een auto zijn motor draaien, en toen ik de bijbehorende auto zocht zag ik dat het geluid van de witte lamborghini af kwam. De deur van de bestuurderskant stond ook nog steeds open. Nog steeds pissig liep ik door en ging aan de bijrijders kant zitten van de auto, om de deur met een klap achter me dicht te trekken. "Leuke auto, vind je niet?" zei hij. Hij had al in de auto gezeten en ik haalde mijn schouders op. ''Geweldig.'' mompelde ik en ik keek strak voor me uit.}

_{"Geweldig," mompelde ze verveeld en haalde haar schouders op alsof het haar eigenlijk echt niet uit maakte. Ze keek strak voor zich uit en ik zweeg maar, want het was nogal overbodig om iets te gaan zeggen. Ik startte de motor verder en sloeg mijn deur uiteindelijk ook dicht zodat ik weg kon rijden. "Bon, ik heb de weg zowat uitgestippeld. Als je oren pijn gaan doen komt dat omdat ik blijkbaar een weg in de onderwereld vlak onder het water lopen heb, dus we rijden een tijdje echt diep tot we op de oppervlakte zijn." Ik reed de donkere mist van de onderwereld in vrijwel meteen nadat we de oprit van het kasteel achter ons gelaten hadden.}

_{Hij startte de auto verder, en zwijgend reed hij weg. "Bon, ik heb de weg zowat uitgestippeld. Als je oren pijn gaan doen komt dat omdat ik blijkbaar een weg in de onderwereld vlak onder het water lopen heb, dus we rijden een tijdje echt diep tot we op de oppervlakte zijn." sprak hij en ik knikte. ''Goed dan.'' Ik was voor een moment stil terwijl ik naar de duisternis van de onderwereld keek. ''Ga je je nog verantwoorden over wat je hebt gezegd of laat je het er maar weer bij zitten.'' vroeg ik toen, terwijl ik uit mijn raampje keek.}

_{Ze knikte. "Goed dan." Mompelde ze en voor een moment was het weer stil. Toegegeven zeiden we niet veel omdat het ons na de ruzie niet echt veel meer scheelde. Ik duwde het gaspedaal verder in om er wat vaart achter te zetten. De motor maakte een heerlijk geluid. "Ga je je nog verantwoorden over wat je hebt gezegd of laat je het er maar weer bij zitten." Vroeg ze en ik zweeg voor een moment waarbij ik ondertussen opnieuw sneller ging rijden. "Wat jij wil." Antwoordde ik haar uiteindelijk simpel terwijl ik voor me uit staarde, trachtend de weg wat te zien. Ik zette meteen maar alle lichten aan.}

_{Hij zweeg toen ik mijn vraag had gesteld, en ik hoorde aan de motor dat hij het gaspedaal dieper had ingetrapt. "Wat jij wil." zei hij uiteindelijk simpel en ik rolde met mijn ogen. Zachtjes schudde ik bozig mijn hoofd, om daarna geen reactie meer te geven. Als hij niet een keer eens uit zichzelf sorry gaat zeggen dan is het ook klaar. Gelukkig zit ik dan de eerste tijd dat ik bij hem ben op een zonnig eiland, dat zorgt ervoor dat het alleen zijn wat prettiger is.}

_{Ik zuchtte luid toen ze niets meer zei. Nu kon ik wel naar alles fluiten. Ik leunde wat verder achteruit in mijn zetel, het was al laat en ik voelde me niet echt in de stemming om te rijden. Hopelijk waren we er snel. Dat hing meer van mij af natuurlijk. Ik zuchtte nogmaals diep en draaide mijn hoofd dan half naar haar, zo goed als ik kon zonder mijn ogen van de weg af te halen tenminste. "Oké, wat heb ik gezegd dan? Ik herinner me de helft."}

_{Hij zuchtte hoorbaar, maar ik besloot er niet op te reageren. Boos staarde ik nog steeds uit het raampje, ook al kon ik helemaal niks zien. Op een gegeven moment draaide ik me om naar mijn handtas, om daar een tijdschrift uit te halen. Weer zuchtte Hades luid, en ik zag uit mijn ooghoeken dat hij dit keer de moeite probeerde te nemen om me aan te kijken, zo ver dat ging. "Oké, wat heb ik gezegd dan? Ik herinner me de helft." verzuchtte hij en ik keek op uit mijn tijdschrift. ''Je had het er weer eens over over hoe ongeduldig je wel niet bent en dat je dat niet trekt omdat je zogenaamd een man bent. En toen liep je daar weer over te zaniken en over dat je bejaard zou zijn en impotent zou raken. En dat je liever dus wil dat ik mijn gevoelens op zij zet om jou je zin te geven, wat o god wat erg als je nog een week droog zou staan.'' zei ik geirriteerd, waarna ik weer naar mijn tijdschrift keek.}