Mirror to reflect the Tears

Onderwerp: Re: Mirror to reflect the Tears vr jul 27, 2012 10:06 pm

_{Ik glimlach als ik op sta en zie dat ze verbaasd kijkt naar wat ik doe. Daarna wend ze tot mijn spijt haar blik terug af en rollen de tranen opnieuw over haar wangen. Ik lach kort maar onwennig, en schraap dan mijn keel. “Je moeder is niet thuis, niemand zal je helpen als we nog een tussenstop maken” mijn mondhoeken krullen naar omhoog. “Is er iets dat je perse nodig hebt?” Vraag ik dan. Het zou geen kwaad kunnen om iets op te halen uit haar huis, als ze dat heel graag wil. Misschien is ze aan iets gehecht, iets met veel waarde voor haar dat ze van haar moeder kreeg. Ik had al veel voorbereid in mijn paleis, kleren liggen al maanden in de kasten van haar kamer die ik voorbehouden heb. Alles wacht op haar komst, alles. “voor je met me mee komt.” Ik grinnik.}

Onderwerp: Re: Mirror to reflect the Tears vr jul 27, 2012 10:19 pm

Ik hoor hem lachen, maar niet op die manier waarop hij al de hele dag lacht. ''Is er iets wat je perse nodig hebt?'' vroeg hij kalm. Vragend kijk ik naar hem met waterige ogen. ''Voor je met me mee komt.'' vervolgde hij waarna hij grinnikte. Ik liet een trillerige zucht klinken en knik kort. ''Mijn muziek.. En mijn lievelingsjurk.'' zeg ik zacht terwijl ik de tranen van mijn wangen af veeg. Glazig kijk ik voor me uit, hij ging me toch niet neerzetten. En als hij het deed kwam ik toch niet vooruit. Terwijl der nog wat eenzame tranen over mijn wangen glijden wordt ik gekalmeerd door het geluid van zijn rustige ademhaling, en het ritme van zijn voetstappen. Ik kijk naar de natuur die eerst opbloeit, en dan verwelkt. Met trieste ogen kijk ik naar het spoor dat hij achterlaat.

Onderwerp: Re: Mirror to reflect the Tears vr jul 27, 2012 10:57 pm

_{Ze kijkt me met waterige ogen van de tranen aan. Ze knikt kort en antwoord met een trillerige zucht “mijn muziek… en mijn lievelingsjurk.” Ze veegt de tranen van haar wangen af, en kijkt daarna voor zich uit. Eigenlijk zie ik het niet goed zitten om haar muziek mee te nemen, maar als ze dat wilt dan moet dat maar neem ik aan. Ze huilt nog even door en stopt dan, terwijl ik door loop. Het bos zet uiteindelijk over naar het grasveld en mijn zwarte botten schrapen over het zanderige pad. Ik zeg een tijdje helemaal niets terwijl ik naar haar huis toe loop, en als ik er eindelijk ben stamp ik de deur gewoon open. Demeter zal toch direct merken dat haar dochter weg is, dus wat maakt het uit? Ik loop de krakkemikkige trap met haar in mijn armen. Het hout kraakt onder mijn zware voetstappen, de bovenste trede ligt een stukje los. Ik weet waar haar kamer is en loop direct naar binnen. “Wijs maar aan.” Zeg ik op strenge toon.}

Onderwerp: Re: Mirror to reflect the Tears vr jul 27, 2012 11:03 pm

Normaal gesproken was de toch naar het huisje van mij en mijn moeder niet lang, maar dit keer voelde het als een eeuwigheid. Stilletjes had ik geluisterd naar alle geluiden om me heen, totdat ik het huisje zag. Toen hij bruut de deur intrapte keek ik er treurig naar. Als een klein kind liet ik me dragen naar mijn eigen kamer, wetend dat ik hem nooit meer terug zou zien. Voor de laatste keer nam ik hem in mijn op. De bloemen die op de muren waren geschilderd, de vele vazen vol bloemen. De knuffels en poppen van toen ik nog klein was. ''Wijs maar aan.'' zei hij. Stilletjes wees ik naar de stoel die naast mijn bed stond, waar mijn jurk over hing. Ik had hem gekregen van mijn moeder als kadootje voor mijn verjaardag. Het was een prachtige avondjurk en ik heb hem vaak gedragen. Daarna wees ik naar een tafeltje, waar een bundeltje bladmuziek bij elkaar lag. Zwijgend wachtte ik weer af.

Onderwerp: Re: Mirror to reflect the Tears vr jul 27, 2012 11:28 pm

_{De kamer is licht van kleuren, felle kleuren die mijn ogen lichtelijk pijnigen. Ik ben de zwarte muren en het te kort aan licht in mijn paleis meer dan gewoon, terwijl in dit kleine huis veel ramen aanwezig zijn. Op de muren van haar kamer zijn bloemen geschilderd. Er staan vele vazen met prachtig bloeiende bloemen in. Er staan knuffels en poppen, en terwijl ik ze een voor een in me op neem trek ik een wenkbrauw naar omhoog. Ze wijst naar een stoel die naast haar bed staat, en als ik er naar kijk zie ik de jurk over de leuning hangen. Ik loop er naar toe en buk me even, zodat ze het kan pakken. Daarna wijst ze naar een tafeltje, waar een bundel bladmuziek bij elkaar lag. Ik buk me opnieuw, en wacht tot ze het heeft. Daarna zet ik haar even op haar bed en kijk haar aan. “Heb je hier ergens papier en pen?” Vraag ik kortaf en sta ditmaal dicht bij haar, desondanks dat ze waarschijnlijk niet zal vluchten want ze is toch al thuis.}

Onderwerp: Re: Mirror to reflect the Tears vr jul 27, 2012 11:36 pm

Ik had mijn spullen bij elkaar gepakt en toen Hades me op mijn bed neer zette trok ik het dicht tegen me aan, alsof het me zou beschermen. ''Heb je hier ergens pen en papier?'' vroeg hij. Hij gaf me niet meer mijn eigen ruimte, zoals eerst. Ik zuchtte en knikte. ''Op mijn bureau.'' antwoordde ik met dikke stem. Als ik kon, zou ik proberen te vluchten. Het kon me niet schelen in hoeveel problemen ik zou komen als hij me dit keer te pakken zou krijgen. Ik was niet van plan mijn vrijheid zomaar op te geven als ik een kans had. Maar ik had geen kans. Ik was een weerloos klein meisje nu ik mijn enkel had bezeerd. Weer liet ik mijn blik over mijn kamer glijden en glimlachend dacht ik terug aan alle mooie herinneringen die er aan vast zaten. De pop die ik voor mijn verjaardag had gekregen, waarvan ik de kleertjes zelf had gemaakt. Een andere pop die een make over had moeten doorstaan, en er afschuwelijk van af was gekomen. Nooit was het in me op gekomen om het weg te doen. Mijn jeugd had een speciaal plekje in mijn hart, en dus ook in mijn kamer. Ik eindigde bij mijn bed, waar een klein popje van stof onder mijn kussen vandaan piepte. Vlug pakte ik het en teder hield ik het tussen mijn handen.

Onderwerp: Re: Mirror to reflect the Tears za jul 28, 2012 2:17 pm

_{Ze zucht en knikt op mijn vraag. “Op mijn bureau.” Antwoordt ze met dikke stem. Ik draai me om en kijk naar het meubel tegen de muur. Het houten oppervlak zit vol krassen, en ergens doet het meubel me denken aan die dat ik vroeger had. De tint hout heeft ongeveer dezelfde kleur, alleen is het bleker geworden door het zonlicht, en nu valt het me ook op dat de tafelpoten dezelfde versieringen hebben. Ik meen even te denken dat deze ooit van mij was, maar dan schiet het mij weer te binnen dat mijn andere broers en zussen dezelfde hadden. De vertrouwde inkerving aan de zijkant zat er ook niet in. Ik kijk even kort uit mijn ooghoeken om te zien of ze er nog zit, en zie een klein popje van stof die ze in haar handen houdt. Ik frons mijn wenkbrauwen kort. “Wil je die ook nog mee?” vraag ik kort en gebaar er even naar. Daarna gris ik de pen en het papier van het oppervlak af. Ik loop terug tot aan het bed en leg het naast haar neer. “Wees verstandig wat je schrijft,” zeg ik voorzichtig terwijl ik aan het voeteinde van het bed blijf staan en mijn armen voor mijn borst kruis. “ik controleer het toch.” Ik kijk naar haar gezicht en plaats mijn zware, lederen bot tussen de spaken van het bed. Rustig leun ik naar voren terwijl ik wacht tot ze klaar is.}

Onderwerp: Re: Mirror to reflect the Tears za jul 28, 2012 2:34 pm

Ik keek even op toen hij wat aan me vroeg. ''Wil je die ook nog mee?'' vroeg hij. Ik knikte kort. ''Graag.'' zeg ik zacht. Als hij het papier en de pen pakt en weer terug naar me toe loopt kijk ik hem leeg aan. ''wees verstandig wat je schrijft, ik controleer het toch.'' zegt hij als hij weer bij me is. Ik knik langzaam en ik pak het papier en de pen. Ik kijk naar het lege vel en er gaan duizenden gedachten door me heen over wat ik op ga schrijven. Kan ik opschrijven dat ik ontvoerd ben. Dat zou niet logisch is.. Ik stop de achterkant van de pen in mijn mond en denk aandachtig na. Langzaam zet ik het pen op het papier en begin ik wat bloemetjes tekenen. Als ik de randjes heb versierd begin ik te schrijven.

Hades laat me dit briefje schrijven, hij neemt me mee naar de onderwereld. Ik hou van je, en ik mis je nu al. Ik hoop dat ik snel weer terug kom. Liefs, Kore.

Ik schrijf het vlug op waarna er een traan van mijn wang op het papier rolt. ''Alsjeblieft.'' zeg ik zacht terwijl ik hem het papier aan hem geef.

Onderwerp: Re: Mirror to reflect the Tears za jul 28, 2012 2:49 pm

_{“Graag,” zegt ze zacht over dat ze het popje mee nemen wil. Ze neemt het papier en de pen in haar handen op, kijkt er even naar terwijl ze de achterkant van haar pen even in haar mond stopt en denkt verder. Ze drukt de punt van de pen tegen het papier en begint wat bloemetjes te tekenen, een rand vol bloemetjes. Ik rol verveeld met mijn ogen, alsof dat iets zou uitmaken bij de boodschap. Ze schrijft vlug iets op en huilt dan kort een traan op het papier. “Alsjeblieft” Zegt ze zacht terwijl ze mij het papier aan geeft. Mijn vingertoppen raken even de hare als ik het papier van haar overneem. Ze voelen warm aan. Ik kijk even naar wat ze geschreven heeft en kijk haar dan strak aan. “Jij bent ook slim zeg,” Snauw ik. “De volgende keer dat iemand je meeneemt, schrijf je maar gewoon op dat je veilig bent!” Ik sis, loop ruw naar het bureau toe en neem deze keer de blok papier helemaal mee. Ik smijt het naast haar neer op het bed. “Opnieuw.” Ik klem mijn kiezen op elkaar. “We blijven tot dat het goed is, Demeter is lang weg.”}

Onderwerp: Re: Mirror to reflect the Tears za jul 28, 2012 3:02 pm

Zijn vingers voelen koud aan als ze de mijne kort aanraken wanneer ik hem het papier aanreik. Ik zucht even en wacht af tot hij wat zegt of doet. ''Jij bent ook slim zeg. Volgende keer dat iemand je meeneemt, schrijf je maar gewoon op dat je veilig bent.'' snauwt hij kwaad waardoor ik eventjes inkrimp. Hij sist en loopt naar mijn bureau, waar hij ruw mijn schrijfblok er af pakt en daarbij wat spulletjes omgooit. Boos smijt hij het naast me neer en kijkt me aan. ''Opnieuw. We blijven tot dat het goed is, Demeter is lang weg.'' zegt hij met zijn tanden stijf op elkaar. Beledigt kijk ik hem aan. ''Verwacht je nu echt van me dat ik mijn eigen ontvoerings briefje ga schrijven? Wat wil je nou van me? Dat ik mijn moeder schrijf dat ik voor altijd weg ben en doe alsof het me niet uit maakt. Alsof ik het niet erg vind om met jou mee te gaan. Je wilt dat ik haar hart breek is het niet? Ongevoelige zak.'' val ik kwaad uit waarna ik van hem weg kijk en het notitieblok on aangeroerd laat.

Onderwerp: Re: Mirror to reflect the Tears za jul 28, 2012 3:41 pm

_{“Verwacht je nu echt van me dat ik mijn eigen ontvoeringsbriefje ga schrijven? Wat wil je nou van me?” Zegt ze beledigd. “Dat ik mijn moeder schrijf dat ik voor altijd weg ben en doe alsof het me niet uit maakt. Alsof ik het niet erg vind om met jou mee te gaan. Je wilt dat ik haar hart breek is het niet? Ongevoelige zak.” Val ik kwaad uit waarna ik van hem weg kijk en het notitieblok on aangeroerd laat. Mijn ogen glijden voor een moment naar het lege blok papier. Mijn knokkels trekken wit weg terwijl ik mijn vuisten bal en probeer te kalmeren, het lukt me niet echt. “Weet je dat je echt héél veel vragen stelt?” Zeg ik op een zachte toon. Naarmate ik mijn zin uitspreek klinkt de irritatie sterker. Ik loop dichter naar haar toe en ga over het bed hangen. Mijn hand plaats ik ter ondersteuning vlak naast haar zij, mijn hele bovenlichaam hangt over haar heen. “En wat wil jij,” Sis ik. “HE!” Schreeuw ik als ik voor een moment uitval. “Denk je nou ECHT dat ik jou laat op schrijven wat je wil?! Alsof ik niet weet dat je moeder wel zo achterlijk is om je dan te komen halen! Ik neem je mee de onderwereld in, wees realistisch, de kans dat je eruit komt is miniem!” Ik blijf nog even boven haar hangen en trek mijn gezicht in de plooi. “En daarbij,” vervolg ik op een zachtere toon. “Ik neem je mee…” Ik duw mezelf omhoog en vervolg mijn zin als ik terug rechtop ga staan en op haar neer kijk. “…dat heb je zelf ook geschreven.” Ik wrijf mijn haar terug uit mijn gezicht en trek mijn cape even goed, waarna ik de notitieblok terug opneem en haar richting heen gooi. “Schrijf nu, ik dicteer.” Ik wacht even en loop dan van de ene kant van de kamer naar de andere. “Ik ben veilig,” Ik wacht even terwijl ik mijn vingers langs de knoopogen van een pop laat gaan. “zoek niet naar me.” Over mijn schouder kijk ik of ze effectief wel schrijft. “Ik hou van je, ik mis je, en blablabla.”}

Onderwerp: Re: Mirror to reflect the Tears za jul 28, 2012 3:52 pm

Boos kijk ik naar de muur, en wacht op zijn uitval. ''Weet je dat je echt heel veel vragen stelt?'' zegt hij zacht, maar ik hoor duidelijk de irritatie die er aan vast zit. Hij loopt dichter op me af en nog steeds kwaad kijk ik hem aan. Bang ben ik niet meer, als hij me wat aan had willen doen had hij het al gedaan. Recht kijk ik hem aan als hij over me heen gaat hangen. ''En wat wil jij, HE.'' valt hij sissend uit. ''Denk je nou ECHT dat ik jou laat opschrijven wat je wil?! Alsof ik niet weet dat je moeder wel zo achterlijk is om jou meteen te komen halen! Ik neem je mee de onderwereld in, wees realistisch, de kans dat je daar uit komt is miniem.!'' zegt hij kwaad. Ik slik even en kijk hem nog steeds kwaad aan. ''En daarbij..'' vervolgt hij zacht ''Ik neem je mee.'' Hij gaat weer recht staan en kijkt op me neer. ''Dat heb je zelf ook geschreven.'' Hij doet zijn haar en cape weer goed en gooit me het notitieblok aan. '"Schrijf nu, ik dicteer.'' zegt hij simpel. Ik volg hem met mijn ogen als hij van de ene kant van mijn kamer naar de andere kant loopt. ''Ik ben veilig. Zoek niet naar me. Ik hou van je, ik mis je blablabla.'' zegt hij. Ik laat de pen liggen en kijk hem recht aan. ''Doe. Het. Zelf.'' sis ik koppig

Onderwerp: Re: Mirror to reflect the Tears za jul 28, 2012 4:08 pm

_{“Doe.” Ik spits mijn oren. “Het.” Ik draai mijn hoofd richting haar. “Zelf.” Mijn hand vliegt al uit richting haar, maar ik hou hem met veel moeite door middel van mijn andere hand tegen. Ik ben in tegenstrijd met mezelf, ze irriteert me zo erg op het moment. Maar ergens besef ik dat het wel normaal is, ik kan toch niet gelijk verwachten dat ze van me houdt? Haar ‘ontvoerder’ zoals ze het noemt. Ik kijk haar in haar koppige ogen aan en lach dan kort terwijl ik mijn hoofd heen en weer schud. Ik laat mijn hand vallen naast mijn zij. Lach even harder en stop het dan abrupt weer. “Wat.” Zeg ik eerder op een normale toon dan een vragende. Ik verfrommel het vorige tekstje in mijn handen. “Best.” Sis ik. “Dan bezorgen we je moeder wel een hartaanval, zie je haar gelijk!” Ik verbrand het papier gelijk in mijn handen en neem haar met mijn, nog heet van de vlammen, hand vast aan haar schouder. Gelijk laat ik haar los, zoiets zou niet zo zeer veel effect hebben gelukkig.}

Onderwerp: Re: Mirror to reflect the Tears za jul 28, 2012 4:26 pm

Ik had mijn ogen al samen geknepen en wachtte op de klap, en langzaam deed ik een oog open toen het niet kwam. Ik zag dat hij zichzelf tegen hield en ik moest mezelf inhouden om niet te gaan glimlachen. Voor een moment kijkt hij me recht aan en begint dan te lachen en zijn hoofd te schudden. Hij laat zijn armen naast zich vallen en begint weer te lachen, wat hij abrupt weer stopt. Even voel ik me ongemakkelijk, en krijg ik voor een kort moment weer die angstige blik in mijn ogen die ik al de hele middag had. ''Wat.'' zegt hij. Zo'n simpel woordje die me toch bang maakt. Was ik te ver gegaan? Ik kijk toe hoe hij mijn eerste briefje verfrommelde en zucht eventjes. ''Best.'' sist hij plotseling ''Dan bezorgen we je moeder wel een hartaanval, zie je haar gelijk!'' Ik zie hoe het papier in vlammen opgaat in zijn handen en als hij mijn schouder voor een moment vast pakt kerm ik kort van de pijn die het wel achter laat. Langzaam kom ik overeind, om minder klein te zijn dan hij is, zodat hij me niet zo snel kan intimideren. ''Prima. Misschien ben ik dan morgen al weer weg uit dat verschrikkelijke hol van jou.'' zeg ik terwijl ik hem fel aan kijk. ''Ik weet nog steeds niet wat je nou precies van me moet, en het kan me ook niks schelen. Neem me maar mee dan, maar denk maar niet dat ik me als een prinsesje ga gedragen en naar je zal luisteren als een hondje.'' zeg ik langzaam terwijl ik hem strak aankijk

Onderwerp: Re: Mirror to reflect the Tears za jul 28, 2012 4:42 pm

_{Ze gaat recht op staan en kijkt me fel aan. “Prima, misschien ben ik dan morgen al weer weg uit dat verschrikkelijke hol van jou.” Zegt ze. “Ik weet nog steeds niet wat je nou precies van me moet, en het kan me ook niks schelen. Neem me maar mee dan, maar denk maar niet dat ik me als een prinsesje ga gedragen en naar je zal luisteren als een hondje.” Zegt ze langzaam terwijl ze me strak aankijkt. Het lijkt wel alsof ik mijn hand laat uitvliegen en haar ga slaan, maar ik leg enkel mijn hand op haar wang. “Dat hoeft ook niet,” Glimlach ik even en neem de achterkant van haar haren even hard tussen mijn vingers vast. “Daar heb ik andere mensen voor.” Ik grijns, laat haar los en neem de spullen die ze nodig heeft dan op. Ik neem haar met een arm op en zwier haar over mijn schouder, ze voelt aan als een veertje. In duw de spullen in haar handen en loop dan simpelweg de deur uit. “Adios, Demi.” Grijns ik als ik een kader zie van haar moeder. Ik loop de voordeur uit en zet de deur weer in de opening, alsof er helemaal niets gebeurd was.}

Onderwerp: Re: Mirror to reflect the Tears za jul 28, 2012 4:52 pm

Even denk ik dat hij me gaat slaan, maar hij legt enkel zijn hand op mijn wang. ''Dat hoeft ook niet.'' glimlacht hij terwijl hij mijn haren hardhandig vast neemt. Het doet pijn, maar ik geef geen kik. ''Daar heb ik andere mensen voor.'' grijnst hij waarna hij me los laat. Hij pakt de spullen op die ik graag mee wou en simpel gooit hij me over zijn schouder, waarna hij mijn spullen in mijn armen duwt. Ik sla nog met mijn vuisten op zijn rug, maar ik wist dat het tevergeefs was. Mokkend wacht ik tot we weer in beweging zijn. ''Adios Demi.'' hoor ik hem zeggen, en ik kan gewoon voelen dat hij aan het grijnzen is. Zelf ingenomen kwal. Helemaal tevreden met zichzelf. De hele tijd heb ik gekeken naar alles wat ik achter me moest laten. Mijn kamer, de kamer waar mijn moeder altijd zat om zich te ontspannen. Ons kleine keukentje en de woonkamer. Er was nog een ding dat ik kon doen. Ik zette het op een gillen. ''IEMAND HELP ME. HELP. IS ER IEMAND DIE ME KAN HELPEN? HELP ALSJEBLIEFT.'' gil ik hard terwijl ik met mijn benen trappel en met mijn vrije arm op zijn rug sla weer.

Onderwerp: Re: Mirror to reflect the Tears za jul 28, 2012 5:04 pm

_{We zijn nog niet zo heel lang buiten of ze zet het al op een gillen. “Iemand help me, help! Is er iemand die me kan helpen? Help alsjeblieft.” Ze trappelt hard met haar benen en met haar vrije arm slaat ze tegen mijn rug. Ik grom geïrriteerd. Even denk ik eraan om haar gewoon te laten vallen, maar dan bedenk ik me weer hoe graag ik haar wel niet zie. Ik haal haar van mijn schouder en plaats haar neer op haar voeten. Ik hoop dat ze pijn heeft aan haar voet, maar hou haar toch aan haar armen overeind. Ik sla een hand voor haar mond en neus. “Stil!” Sis ik op gedempte toon en probeer ervoor te zorgen dat ze amper ademen kan, zodat ze wel zwijgen moet. “Of ik doe je wat.” Dreig ik erachteraan.}

Onderwerp: Re: Mirror to reflect the Tears za jul 28, 2012 5:11 pm

Ik hoor hem geirriteerd reageren op mijn gegil met een grom. Hij tilt me van zijn schouder af en zet me plat neer op mijn voeten, wat pijn doet. Ik zak in, maar voor ik zou kunnen vallen heeft hij me al vast bij mijn armen om me overeind te halen. Onmiddelijk daarna slaat hij zijn hand over mijn mond en neus heen. ''Stil!'' sist hij op een gedempte toon waarbij hij me boos aankijkt. Ik kijk hem recht aan terwijl ik snak naar adem. ''Of ik doe je wat.'' vervolgt hij dreigend. Met ogen die flikkeren van woede kijk ik hem aan. Als hij eindelijk zijn hand van mijn mond haalt hap ik even naar adem. ''Wat wou je dan doen?'' zeg ik zacht, maar fel. ''Me ombrengen? Vast niet.''

Onderwerp: Re: Mirror to reflect the Tears za jul 28, 2012 5:19 pm

_{Ze kijkt me recht aan terwijl ze naar adem snakt. Ze is woedend, en als ik mijn hand van haar mond afhaal hapt ze naar adem. “Wat wou je dan doen?” Zegt ze zacht maar fel. “Me ombrengen? Vast niet.” Haar felle mond kan niemand voorbijgaan, denk ik. Zou ze ook zo fel tegen haar moeder praten? Of was ze bij haar schijnheilig? “Nee,” Sis ik als antwoord. “Maar ik kan je wel zo hard slaan dat ik voor een tijdje niet op je gezeur meer hoef te luisteren.” Snauw ik. Ik neem haar beter beet aan haar armen. “En nu blijf je stil staan of je gaat echt dood!” Ik concentreer me opperbest en voel de aarde onder ons al gaan rommelen.}

Onderwerp: Re: Mirror to reflect the Tears za jul 28, 2012 5:30 pm

''nee.'' geeft hij me sissend als antwoordt. ''Maar ik kan je wel zo hard slaan dat ik voor een tijd niet meer naar je hoef te luisteren.'' snauwt hij waarna hij me nog steviger vast neemt bij mijn bovenarmen. ''Sla me maar. Dan heb je echt een gijzelaar van me gemaakt. Ik zou je niet meer kunnen haten dan ik al doe.'' sis ik zacht. ''En nu blijf je stil staan of je gaat echt dood!'' zegt hij nog en voor ik het weet voel ik de grond onder me trillen. Lichtelijk geschrokken kijk ik van Hades naar de grond. Het rommelde als een gek, en het liet mijn hart sneller slaan. Ik wist dat we nu naar de onderwereld zouden verdwijnen en dat dit de laatste keer was dat ik de prachtige natuur zou zien. Vluchtig keek ik om me heen, proberend alles in me op te slaan. Ik sloeg beschermend mijn armen over mijn spullen en trok ze dicht tegen me aan. Als ik bijna overal heb gekeken, eindig ik bij Hades zijn felblauwe ogen, en kijk er naar.

Onderwerp: Re: Mirror to reflect the Tears za jul 28, 2012 6:26 pm

_{“Sla me maar, dan heb je echt een gijzelaar van me gemaakt. Ik zou je niet meer kunnen haten dan ik al doe.” Sist ze zacht voor ik haar de mond weer snoer. Ik zie hoe ze geschrokken van mij wegkijkt naar de grond. Ze kijkt als een bezetene om zich heen en slaat beschermend haar armen om haar spullen. Uiteindelijk kijkt ze me recht in de ogen aan. Ze ziet er weerloos uit, een klein meisje die niet weet wat haar overkomt. Ik aarzel even maar laat haar armen dan los, om voordat ze valt mijn armen al langs haar heen te hebben en haar zo op te heffen. Ik negeerde haar hatelijke opmerkingen, en voel dat ik rustig aan kalmeer. Mijn hand glijdt even over de bovenkant van haar rug, waarna ik de grond voor mij zie openscheuren, voor Persephone dus achter haar. “We gaan.” Roep ik boven het geluid van de openscheurende aarde. En als ik het gehinnik van de zwarte hengsten hoor die voor de halvemaanvormige kar gespannen zijn, glimlach ik. Ik zie dat de hengsten draaien met de kar, en spring snel met Persephone achter op de kar. Ik neem de teugels vast en draai ze stevig om mijn pols zodat ik de paarden kan sturen. Ik schreeuw gebarend dat de paarden kunnen vertrekken en schud de teugels hard.}

Onderwerp: Re: Mirror to reflect the Tears za jul 28, 2012 6:34 pm

Ik zie dat hij ook naar mij kijkt, aarzelend. Rustig blijf ik hem aankijken waarna hij plots mijn armen los laat en me op tilt, zoals hij eerder vandaag ook al deed. Ik voel hoe zijn hand over mijn rug glijdt, maar ik schenk er voor nu geen aandacht aan want achter mij hoor ik een krakend geluid. Ik probeer mijn hoofd zo te draaien, zodat ik kan zien wat er gebeurt. ''We gaan.'' roept hij boven het geluid uit en als ik mijn hoofd eindelijk zo ver gedraaid heb zie ik dat de aarde open scheurt, en twee prachtige gitzwarte paarden voor een kar gespannen die hinnikend met de kar draaien. Voor ik het weet was Hades al in de kar gesprongen en had hij de teugels om zijn pols gedraaid, waarna we weg rijden. Verbaasd kijk ik een beetje om me heen, maar veel is er niet te zien. Alleen maar duisternis. ''Waar gaan we heen?'' vraag ik aan hem terwijl ik hem recht aan kijk.

Onderwerp: Re: Mirror to reflect the Tears za jul 28, 2012 7:19 pm

_{Ik voel het geluid van de hinnikende en dravende paarden doorsidderen tot in mijn maag. Een raar gevoel, ja, maar ergens kalmeert het mij. “Waar gaan we heen?” Vraagt ze aan me terwijl ze me aankijkt. Ik wend mijn blik af van haar en kijk naar iets in de verte. Ze ziet waarschijnlijk alleen duisternis, terwijl ik goed kan zien wat er om ons heen is. We rijden nog steeds dieper de aarde in, maar tot een bepaald punt waar we uiteindelijk zullen stoppen en de rivier op zullen moeten in een veerboot. “River Styx.” Beantwoord ik haar vraag simpel. Ik gris even in een van mijn binnenzakken en haal mijn gouden munten eruit. Ik toon mijn handpalm naar haar, waar de muntstukken toch nog desondanks het te kort aan licht glinsteren. “Je kent vast wel het betaalmiddel, obolen…” Ik wacht even en plooi mijn vingers er dan dicht over. “Ik betaal je overdracht dubbel.” Charon is iemand waarmee je moeilijk onderhandelen kan, maar ik weet dat hij dit wel zal aanvaarden.}