Everything I've loved became everything I lost

Hermes
Geschrokken liet ik me meetrekken door Hades en herstelde me toen hij me tegen de muur aan ramde. "Ik weet dat je het niet over Persephone hebt, maar ik heb geen flauw idee wat je wel bedoelt." Gromde ik terwijl ik hem een duw gaf. "Blijf met je poten van me af ja." Mopperde ik terwijl ik mijn kleren recht trok. "Nou, als je me wil excuseren, er is een prachtige vrouw die ik liever niet te lang alleen laat, voor ze hier heen gestormd komt."

Persephone
Ik was al helemaal klaar om kwaad achter Hades aan te stormen toen ik tegen gehouden werd door poseiodn

Ik gromde boos. Waar haalde hij zelfs nog het lef vandaag? Ik ramde hem terug tegen de muur en gooide al mijn gewicht op hem om te voorkomen dat hij weg kon. "Jij weet godverdomme goed genoeg waar ik het over heb. En dat is ook voor Persephone het geval. Als ik hoor dat je aan haar gezeten hebt Hermes, snij ik je vingers er één voor één af." Ik nam hem vast en duwde hem opnieuw hardhandig tegen de muur achter hem, er goed voor zorgend dat ik wat verstand in zijn hoofd ramde. "Ik waarschuw je maar één keer," Mijn stem daalde tot een gevaarlijk gesis naast zijn oor. "Waar. is. mijn. dolk. Nu, Hermes!"

Hermes
Ik liet een grom aan mijn lippen ontsnappen toen hij me weer tegen de muur ramde. "Persephone is geen bezit. Ze is een zelfstandige vrouw die mag doen wat ze wil met wie ze wil. Ik ben enkel een vriend voor haar terwijl haar man zich aan een andere slet verhangt." Gromde ik terwijl ik hem een trap gaf. "Godver." Kreunde ik toen hij me weer een mep verkocht . "Wat voor een dolk heb je het over? In Zeus zijn naam bedaar is achterlijke baviaan!" Gronde ik terwijl ik mezelf los wurmde en hem in de houdgreep nam

Hij gaf me een harde trap en ik plooide een moment dubbel van de zeer. "Jij bent een vuile opportunist die zijn kans schoon ziet, nu ze zwak is van verdriet. Ik ga niet toekijken hoe je misbruik van haar maakt, Hermes." Spuugde ik ziedend. Zodra hij de kans had, nam hij me in een houdgreep vast en ik siste. Ik draaide een moment met mijn armen, zodat hij afgeleid genoeg zou zijn om hem te proberen onderuit te halen met een been. "Die verstopte dolk in dat luik, idioot. Er lag zelfs een briefje bij van je, dus doe niet alsof. Je weet donders goed waarover ik het heb. Je bent me gevolgd, niet?!"

Hermes
Ik klapte neer op de grond, maar krabbelde snel overeind voor dat hij zich boven op me kon gooien. "Ik heb geen fucking idee waar je het over hebt hades. Ik heb geen dolk gezien of gepakt!" Riep ik gefrustreerd. "En ik maak geen misbruik van der. Ik steun haar. En als ze ooit op die manier aan me zal denken, dan ga ik geen nee zeggen dat zeg ik eerlijk." Zei ik gefrustreerd. "Jaren zie ik hoe je haar keer op keer kapot maakt, en elke keer ben ik degene die haar op vangt en dan uiteindelijk als vuil achter gelaten wordt. Ze is blind zo veel houdt ze van je. Belachelijk als je het mij vraagt."

Persephone
Ik was langs Poseidon gekomen en probeerde goed en kwaad schks door de menigte heen te komen

Hij stond al weer recht voor ik hem kon vastgrijpen en dus stond ik razend tegenover hem. Ik trachtte mijn ademhaling te kalmeren. "Ik weet niet of je liegt Hermes, maar het is van levensbelang. Ik heb die dolk nodig. Stel geen vragen. Dus als je hem hebt, geef op." Ik spuugde met een vuile blik op de grond voor zijn voeten. "Je bent gewoon jaloers dat ze nooit als eerste voor jou zal kiezen. Niemand kiest als eerste voor jou. Twee de keus, tweederangs altijd al geweest." Bij die woorden bereikte een derde persoon ons.

Hermes
"Ik heb hem niet." Siste ik. Woedend gooide ik mezelf boven op hem. Dat laatste trof een gevoelige snaar. Ik gaf hem een ferme dreun in zijn gezicht tot ik een stem achter hem hoorde

Persephone
"Hermes ga van hem." Sprak ik ijzig terwijl ik op de twee mannen in beende. "Kinderachtige stel pummels. Er is feest en jullie gaan weer met elkaar oo de vuist. Hoe voorspelbaar van je Hades." Sprak ik terwijl ik tussen hen jn ging staan. Ik sloeg mijn armen over elkaar heen en keek met toegeknepen ogen naar beide . "Was iemand nog van plan mij te vertellen waar dit over gaat?"

Ik had niet verwacht dat hij me zou aanvallen. De jongen had nooit enorm veel initiatief getoond. Hij werd altijd rond gecommandeerd Goden, ik wist zelf niet dat hij zo hard kon slaan. Ik schoot ervan in de lach, nooit gedacht dat dat laatste hem echt kon raken. Vlak daarna hoorde ik al de stem van Kore. Ik zou omgerold of omgekeken hebben als ik kon, maar Hermes was nog niet van plan om zich te verroeren. "Hermes is een dief. Een leugenachtige dief." Ik keek hem met nauwgeknepen ogen aan. Ik trok een scheve grijns. "Kom op jongen, sla maar. Kore kickt wel op een knokkende man."

Persephone
Ik legde mijn hand op Hermes zijn arm en keek Hades aan. "Ik heb niks van je gejat Hades, hoe hard je ook denkt van wel." Gromde Hermes en ik zuchtte. "Kinderachtig." Mopperde ik en ik zuchtte mijn hoofd. "Moet jij je niet met die nymf bezig houden?" Vroeg ik toen. Plots voelde ik een scherpe pijn door mijn buik trekken en mijn gezicht vertrok. "Oh.." mompelde ik terwijl ik mijn best deed om te blijven staan. Ik greep Hermes zijn arm steviger vast en ademde diep uit. "Au..." mompelde ik onder mijn adem

"Waarom ligt er dan godverdomme weer een bijdehand briefje van je bij? Snotjoch." Siste ik. Ik draaide mijn hoofd naar Kore toe. "Dat ben ik van plan ja, maar Hermes moest zich zo nodig weer met mijn zaken bemoeien." Mijn blik vertrok toen ik haar in pijn zag. Meteen gooide ik Hermes van me af, waarbij ik er zeker voor zorgde dat Kore niet omviel door haar vrije arm beet te nemen. "Alles oké? Je moet je niet druk in alles maken. Hermes kon dit perfect aan zonder jouw steun."

Persephone
Ik hield mijn hand op en probeerde door mijn pijn heen te ademen. "Fuuuuuuuck" kreeg ik er met moeite uit terwijl ik mijn nagels in Hades zijn arm zette. "Ik maak me niet druk om Hermes die kan prima zijn mannetje staan." Siste ik tussen mijn tanden door. Ik zakte door mijn benen heen en klampte me aan Hades vast. "What the hell gebeurd er." Fluisterde ik terwijl ik mijn ogen samen kneep. "Ik ben absoluut niet oke, ik heb steken." Sprak ik onder mijn adem terwijl ik naar hem op keek

Ik siste licht bij het aantal nagels die ze in mijn arm boorde, maar ik mocht niet klagen. Desondanks haar verwijten, hechtte ik nu helemaal geen aandacht meer aan Hermes. Ik ving haar vrijwel meteen op toen ze door haar benen ging en hief haar snel en behendig op in mijn armen. Ik drukte haar tegen mijn borst terwijl ik oppaste dat ze niet meer pijn kreeg. "Misschien is het die jurk." Ik bracht haar meteen richting haar kamer. "Wie trekt er nu ook zo'n jurk aan terwijl men zwanger is. Goden, Kore, die is echt te strak." Ik liet mijn blik er even over glijden.

Ik liet me door Hades oppikken en liet mijn hoofd tegen zijn borst aan liggen terwijl ik door de pijn heen probeerde te ademen. "Nou, ik wou er gewoon even mooi uit zien. En aangezien iemand wijn over mijn eerste keus had heen gegooit..." mompelde ik waarna ik een kreun probeerde te onderdrukken. "Daarbij, zo strak is die niet. Je ziet nog niet eens dat ik zwanger ben wat maakt het uit." Mompelde ik terwijl ik weer in zijn arm kneep. "Hades laat het stoppen." Smeekte ik terwijl ik hem vanonder mijn wimpers aan keek

Ik snoof even. "Je bent al mooi genoeg van nature. En het spijt me, nogmaals." Ik probeerde er een beetje sneller de pas in te zetten toen ik zag dat ze meer pijn kreeg. "Ik weet niet wat ik moet doen, oké? Hermes is vast al iemand gaan halen." Ik droeg haar de kamer binnen en zette haar op het bed neer, zodat ik de rits kon openen van haar jurk en haar eruit kon helpen. "Haal diep adem, in en uit."

Ik rolde me op en klemde mijn armen rond mijn buik. "Oh scheur dat ding gewoon kapot ik koop wel een nieuwe." Siste ik. Ik voelde tranen op wellen en deed mijn best om er door heen te ademen. "Hades, hou me vast alsjeblieft." Fluisterde ik terwijl ik probeerde rechter te gaan zitten. Ik nam zijn hand vast en kneep er flink in toen ik weer een steek op voelde komen.

Ik kreeg hem niet direct open en volgde dan maar haar instructie. "Fijn, dit is al de tweede jurk van je die ik op één avond ruïneer. Waar is nummer drie?" Ik hief haar voorzichtig uit het overige stuk stof en keek haar aan toen ik zag dat ze echt heel veel pijn had. "Het komt goed, Seph." Ik nam haar voorzichtig vast en duwde haar rug tegen mijn borst terwijl ik mijn hand op haar onderbuik legde. "Adem mee met mij." Ik haalde een diepe teug adem, hield die drie seconden vast en ademde toen lang uit.

Ik liet me leiden door zijn adem haling en probeerde zo goed als het ging me weer te ontspannen. "Dankje Hades." Mompelde ik zacht voor me uit terwijl ik mijn hand over de zijne heen legde. Ik liet me onderuitzakken terwijl ik weer een steek over me heen liet komen. "Wat gebeurd er Hades." Verzuchtte ik terwijl ik op mijn lip beet. Ik kreunde zachtjes waarna ik naar het plafond keek. "Volgens mij wordt het al minder."

Leuce
Ik liep door de gangen heen. Ik was Hades kwijt, Hermes zag er paniekerig iit en Persephone was ook weg. Ze zouden hier ergens moeten zijn. Lichtelijk geïrriteerd zocht ik verder

Ik zuchtte en liet mijn hoofd tegen de zijne hangen. "Misschien. Maar dansen is nooit zwaar geweest. Misschien was het wel de jurk." Mompelde ik. "Misschien heb je gelijk. Misschien heb ik me te druk gemaakt de afgelopen dagen." Zuchtte ik en ik sloot mijn ogen. Voor nu vergat ik even alles wat er gebeurd was en genoot ik van de warmte van Hades zijn lichaam.

Leuce
Ik hoorde stemmen en opende de deur naar Persephone haar kamer. daar zaten ze dan ook ontzettend innig. Woede laaide in mijn binnenste op en pissig sloeg ik mijn armen over elkaar heen

Ik grinnikte even. "Ik weet bijna zeker dat het de jurk was." Ik schudde mijn hoofd weer. Wie deed nu zo een jurk aan? Enkel Kore. "Je bent ook nog niet zo lang geheeld, dus daar kan het ook aan liggen." Ik keek even naar haar buik en schrok op van de plots opengaande deur. "Heb je hulp mee, Hermes?" Ik draaide me niet direct om.

Persephone
Ik grinnikte zachtjes en schudde mijn hoofd. "Ik moest toch iets doen om je ogen uit te steken." Plaagde ik hem. Misschien is dat het ook wel. Misschien is het alles bij elkaar."

Leuce
"Nee ii heb geen hulp gehaald. Maar zoals dit eruit ziet hebben jullie ook geen enkele hulp nodig of wel?" siste ik venijnig. Ik bleef in de deuropening staan, met mijn ogen samen geknepen. "What, the, hell." Gromde ik

Ik grinnikte kort en schrok toen van de andere stem. Ik had niet verwacht dat ze hier zomaar zou staan. Waar was Hermes plots gebleven? "Leuce." Ik haalde mijn handen van Kore's lichaam af. "Seph had pijn. Ik heb haar naar haar kamer gedragen." Ik haalde haar voorzichtig van me af en sloeg een deken over haar heen voor ik opstond.

Leuce
"En toen dacht je, ik kruip er maar lekker bij." Sprak ik vinnig en ik schudde mijn hoofd. "Hermes had haar prima kunnen dragen, waarom moest jij het perse doen?" Ik trok mijn wenkbrauw op en sloeg mijn armen nog wat strakker over elkaar heen. "Altijd weer het zwakke meisje redden he. Je hebt nooit anders gedaan." Zei ik geïrriteerd. Ik keek naar Persephone die zich zo klein mogelijk probeerde te maken en mijn blik ontweek.

Ik keek haar met een diepe boze frons aan en schudde mijn hoofd. "Hermes is een onnozel joch die niet weet hoe hij met haar moet omgaan." Ik liep naar haar toe en nam haar pols vast. "Kore had pijn." Sprak ik heel traag, mijn ogen stevig op die van haar gebrand. "En heeft rust nodig. Ik zou jou ook dragen áls je zwak was." Misschien dat ik haar met bepaalde woorden van gedachten kon doen veranderen. "We zullen je met rust laten, Kore."

Leuce
Ik knee mijn ogen samen en ik schudde mijn hoofd. "Bedankt voor de hulp Hades." Hoorde ik Persephone nog zachtjes zeggen en ik draaide me pissig om om de kamer uit te stormen. Boos beende ik door de gang heen waar a ik me omdraaide en Hades keek. "We zijn samen op een feest voor mij en ik vind je in bed met je ex. Hoe denk je dst ik me voel Hades?" Siste jk