Isn't hate and love the same thing anyway?

_{Ik had me al snikkend uit mijn jurk gewrongen en zat nu met betraande ogen in mijn onderjurk in de badkamer. Ik keek mezelf aan in de spiegel. ''Een foutje.. Een klein foutje.'' mompel ik snikkend. Ik hoorde Hades zijn voetstappen al van verre aan komen en ik kromp bij het horen van zijn stem een klein beetje in een. "Doe open," hoor ik hem woedend grommen en ik blijf rustig staan waar ik sta. "je weet dat ik niet bang ben om deuren te breken liefje." Nog steeds blijf ik staan, en luister ik naar het ongeduldige getik van zijn nagels op het hout. "Je wilt me toch niet razend krijgen, Persephone.." Ik merk dat hij nu echt zijn geduld begint te verliezen en dat hij aan de klinkt loopt te frunniken, door het lawaai dat de klink maakt. ''Tóch?'' sist hij weer en ik blijf ijzig stil staan. Ik haal even diep adem en kuch dan. ''Waarom zou ik de deur voor je open doen. Ik wil je niet zien. Ik wil niet in dezelfde kamer zijn als jij.'' zeg ik simpel terwijl ik mijn kamer weer in loop. Ik keek rond en zag een kamer jas liggen. Rustig pakte ik hem op en deed ik hem aan, wachtend op wat hij nu ging doen.}

_{Ik hoor haar helemaal niet bewegen, daarna hoor ik een lichte kuch. "Waarom zou ik de deur voor je open doen. Ik wil je niet zien. Ik wil niet in dezelfde kamer zijn als jij." Ik hoor haar voetstappen, en wacht of ze toch zou open doen. Ik probeer het slot te forceren, wat natuurlijk niet lukt, en irriteer me er alleen maar meer aan. "Zeg niet dat ik je niet gewaarschuwd heb," mompel ik op een brommende toon en zet een paar passen naar achteren.

Ik zwaai mijn been omhoog en trap de deur met een luid gebonk in, en hopelijk zou ze nu geleerd zijn dat ik meen wat ik zeg. In ieder geval, deuren zijn snel gerepareerd. "Snap je nu nog niet dat mijn wil wet is?!" Sis ik en been naar haar toe. Ik steek mijn hand uit met de intentie om haar een klap te verkopen, maar laat hem dan vlak op haar schouder neerkomen. Plets... Ik knijp mijn vingers opnieuw in haar vel, trek haar mee en duw haar zodat ze neer komt op het bed. "Dit is mijn paleis, je kan me niet ontlopen." Ik kijk minachtend op haar neer.}

_{Ik hoor hem aan het slot rommelen, en blijf stil toe staan kijken. "Zeg niet dat ik je niet gewaarschuwd heb," zegt hij brommend en ik hoor hij een paar stappen naar achter zetten. Niet veel later heeft hij de deur open getrapt en komt hij woedend binnen. Met een glazige blik kijk ik hem aan en zeg helemaal niks. "Snap je nu nog niet dat mijn wil wet is?!" sist hij en hij heft zijn arm op om me te slaan. Nog steeds blijf ik hem zwijgend met een glazige blik aan kijken, en als hij zijn hand hard op mijn schouder laat neerkomen geef ik geen krimp. Hij sluit zijn vingers rond mijn schouder weer en sleurt me mee richting het bed, waarna hij me er hardhandig op neer duwt. "Dit is mijn paleis, je kan me niet ontlopen." minachtend kijkt hij me aan, en met nog steeds de eenzelfde glazige blik kijk ik hem aan. Ik knipper even met mijn ogen en kijk hem rustig aan. ''Prima. Zoals je wilt. Ik kan je niet ontlopen nee, maar ik zou het erg fijn vinden als ik in mijn kamer mijn privacy kan krijgen. Dat lijkt me wel het minste waar ik recht op heb.'' zeg ik uitermate kalm waarna ik rustig zijn hand los maak van mijn schouder. ''En ik zou het daarbij ook zeer prettig vinden als je me niet meer zo hardhandig beet zou willen nemen, ik ben maar een tenger meisje, en je doet me nogal snel pijn zo. Daarbij, zal ik je blijven herinneren aan het feit dat ik niet vrijwillig met je in het huwelijk zal stappen. Als je me nu wil excuseren, ik wil me graag klaarmaken om te gaan slapen.'' zeg ik uitermate beleefd waarna ik opsta en naar de badkamer loop. In de deurpost kijk ik even naar beneden en stop ik met lopen. ''En waag het niet om me ooit te slaan.'' zeg ik zacht voor ik de badkamer in loop en de deur achter me dicht doe.}

_{“Prima. Zoals je wilt. Ik kan je niet ontlopen nee, maar ik zou het erg fijn vinden als ik in mijn kamer mijn privacy kan krijgen. Dat lijkt me wel het minste waar ik recht op heb.” Ze maakt mijn hand van haar schouder los terwijl ik aandachtig naar haar woorden luister. “En ik zou het daarbij ook zeer prettig vinden als je me niet meer zo hardhandig beet zou willen nemen, ik ben maar een tenger meisje, en je doet me nogal snel pijn zo. Daarbij, zal ik je blijven herinneren aan het feit dat ik niet vrijwillig met je in het huwelijk zal stappen. Als je me nu wil excuseren, ik wil me graag klaarmaken om te gaan slapen.” Ik volg haar met mijn ogen als ze naar de badkamer deur loopt. “En waag het niet om me ooit te slaan.” Zegt ze, en sluit de deur achter zich.

Gelukkig was die klink zilver. Ik buig mijn hand en de deur schiet open. “Als ik je sla, dan sla je terug. Dat is het enige wat je mag doen. Ik behandel je hoe ik wil, je moeder heeft je veel te zachtaardig op gevoed. Je wordt mijn vrouw, dat heb je net zelf bevestigd omdat je weet dat er geen ontkomen aan is. En mijn vrouw kan wel tegen een stootje, al moet ik je blauwe plekken bezorgen.” Ik kijk haar strak aan, het vuur in mijn ogen wakkert steeds meer aan. “Kom terug hier, je gaat niet slapen voor ik het gezegd heb en je me verteld hebt wat volgens jou je rechten zijn.”}

_{Ik was rustig naar de was tafel gelopen en had de kam opgepakt. “Als ik je sla, dan sla je terug. Dat is het enige wat je mag doen. Ik behandel je hoe ik wil, je moeder heeft je veel te zachtaardig op gevoed. Je wordt mijn vrouw, dat heb je net zelf bevestigd omdat je weet dat er geen ontkomen aan is. En mijn vrouw kan wel tegen een stootje, al moet ik je blauwe plekken bezorgen.” zegt hij, en zijn ogen lijken haast vuur te spuwen. Kalm kijk ik hem via de spiegel aan terwijl ik mijn haar borstel. “Kom terug hier, je gaat niet slapen voor ik het gezegd heb en je me verteld hebt wat volgens jou je rechten zijn.” Ik kijk via de spiegel naar mijn eigen gezicht en mijn eigen ogen. Een hele tijd blijf ik zwijgend staan terwijl ik uiterst traag mijn haren borstel, puur om hem op zijn zenuwen te werken. Dan draai ik me om, met ogen die nu ondertussen wél vuur spuwden. Ik knijp mijn ogen samen. ''Ik wordt níet je vrouw.'' sis ik terwijl ik naar hem toe loop. ''En je blijft met je vieze vuile poten van me af. Waag het niet om me te slaan hoor je me? Ik ga slapen wanneer ik wil slapen, ik heb geen redenen om naar jou te luisteren. Zoals ik duizenden keren heb gezegd sinds ik hier ben, ík, bén. Géén. Slaaf.'' sis ik woedend. ''Weet jij wat eens zou moeten doen? Leren om lief te hebben. Je bent net zo'n klootzak als mijn vader. Alles gewoon grijpen wat je hebben wil. Wil je weten wat mijn rechten zijn? Ik wil gewoon vrij kunnen leven in dit akelige paleis, en zo min mogelijk bij jou zijn. Jij bent een nare oude man, die niet eens normaal kan doen. En als je eens aardig doet is dat ook maar voor korte duur. In plaats van te proberen om me voor je te winnen vergiftig je me. Dwing je me overal toe.'' val ik tegen hem uit. Giftig kijk ik hem aan en ben even een moment stil. ''Ik.. Ik ga hier niet in gevangenschap leven Hades. Ik zal altijd een manier verzinnen om aan je te ontkomen. Al betekent dat misschien wel dat je me zometeen helemaal in elkaar beukt. Wil je dat? Wil je degene die je zó nodig als je vrouw wil bont en blauw slaan. In een coma slaan?'' Weer ben ik even stil. Al die tijd heb ik hem recht aangekeken, en ik slik eventjes. ''Als jij je eindelijk eens normaal gaat gedragen, zal ik het ook doen. Maar tot dan zal ik je blijven ontlopen zo goed en kwaad als het zal gaan. Het enige wat ik nu nog heb is mezelf, en ik ga jou niet de baas over me laten spelen.'' sis ik waarna ik me weer omdraai en naar de wastafel loop. Ik pak de borstel weer op en ik begin nu met woedende rukken opnieuw mijn haar te borstelen.}

_{“Ik wordt niet je vrouw,” sist ze. “En je blijft met je vieze vuile poten van me af. Waag het niet om me te slaan hoor je me? Ik ga slapen wanneer ik wil slapen, ik heb geen redenen om naar jou te luisteren. Zoals ik duizenden keren heb gezegd sinds ik hier ben, ík, bén, géén, slaaf.” Steeds blijft mijn kaak zich opspannen terwijl ik naar haar luister en haar recht in de ogen aanstaar. “Weet jij wat je eens zou moeten doen? Leren om lief te hebben. Je bent net zo’n klootzak als mijn vader. Alles gewoon grijpen wat je hebben wil. Wil je weten wat mijn rechten zijn? Ik wil gewoon vrij kunnen leven in dit akelige paleis, en zo min mogelijk bij jou zijn. Jij bent een nare oude man, die niet eens normaal kan doen. En als je eens aardig doet is dat ook maar voor korte duur. In plaats van te proberen om me voor je te winnen vergiftig je me. Dwing je me overal toe.” Valt ze hard uit. “Ik… Ik ga hier niet in gevangenschap leven Hades. Ik zal altijd een manier verzinnen om aan je te ontkomen. Al betekent dat misschien wel dat je me zometeen helemaal in elkaar beukt. Wil je dat? Wil je degene die je zó nodig als vrouw wil bont en blauw slaan. In een coma slaan?” Ze is even stil, en ik walg van haar woorden. “Als jij je eindelijk eens normaal gaat gedragen, zal ik het ook doen. Maar tot dan zal ik je blijven ontlopen zo goed en kwaad als het zal gaan. Het enige wat ik nu nog heb is mezelf, en ik ga jou niet de baas over me laten spelen.” Sist ze en gaat weer door met ruw haar haren te borstelen. Ik loop naar het bed en neem een kussen in mijn handen, waar ik af en toe even in knijp op mijn woede op te kunnen kroppen. Verwoed schud ik even mijn hoofd, meer uit ongeloof. Ik staar naar een punt in de verte aan de andere kant van de kamer. “Wat je allemaal niet van me denkt, zijn het vooroordelen die je van je moeder te horen gekregen hebt of zijn het je eigen vooroordelen?” Ik kijk haar weer recht aan. “Denk je écht dat ik je slaan zou? Stop dan met me zo ver te drijven!” Ik hou het kussen nog steeds vast. “Een vieze oude vent, wat een compliment zeg..” fluister ik vol ongeloof. “Wat zou die vieze oude vent met je doen dan, denk je.. Denk je echt..? Misschien, al moet je me dan wel heel ver drijven, Persephone. Je kan niet eeuwig alleen blijven in dit paleis. En als dat moment er is, en ik schat snel, dan sta ik met open armen voor je klaar.”}

_{Ik kan vanuit de spiegel zien hoe hij op het bed ging zitten en een kussen pakte. Terwijl ik met woedende rukken nog steeds aan het borstelen was, keek ik toe hoe hij in het kussen zat te knijpen en dan zijn hoofd schud. Ik begin ietsje rustiger te borstelen, aangezien ik mezelf pijn deed en zie hoe hij een beetje voor zich uit staart. “Wat je allemaal niet van me denkt, zijn het vooroordelen die je van je moeder te horen gekregen hebt of zijn het je eigen vooroordelen?” Hij kijkt me weer recht aan, voor zover dat ging. “Denk je écht dat ik je slaan zou? Stop dan met me zo ver te drijven! “Een vieze oude vent, wat een compliment zeg..” fluistert hij ongelovig, en ik kan het bijna niet horen. “Wat zou die vieze oude vent met je doen dan, denk je.. Denk je echt..? Misschien, al moet je me dan wel heel ver drijven, Persephone. Je kan niet eeuwig alleen blijven in dit paleis. En als dat moment er is, en ik schat snel, dan sta ik met open armen voor je klaar.” Ik draai me droog om en loop rustig naar de deuropening van de badkamer. ''Dat zijn mijn eigen vooroordelen, zoals jij het wil noemen. En ja. Ik denk dat je me echt zult slaan, je sloeg me net ook al bijna. Je doet me pijn Hades, je moet gewoon met je tengels van me af blijven.'' sis ik pissig. ''En ik zei niet vieze oude vent, ik zei nare oude man. Leer eens te luisteren.'' zeg ik kortaf. ''En ik kan prima alleen blijven. Thuis was ik ook bijna altijd alleen. Het enige wat ik ooit van je zou moeten is misschien af en toe wat gezelschap, maar dat gaat ook niet verder dan dat. En je zegt wel de hele tijd dat ik je zo ver drijf, maar dit keer heb je het echt zelf gedaan. Ik heb een goeie reden om dingen naar je hoofd te willen smijten, je ogen uit te krabben en je te slaan. En weet je wat? Ik zal je nooit kunnen lief hebben. Alleen en puur omdat je het zelf niet eens kan.'' zeg ik venijnig. Met mijn armen over elkaar kijk ik hem recht aan.}

_{Ze draait zich om en loopt naar de deuropening van de badkamer, de deur stond wagenwijd open. “Dat zijn mijn eigen vooroordelen, zoals jij het wil noemen. En ja. Ik denk dat je me echt zult slaan, je sloeg me net ook al bijna. Je doet me pijn Hades. Je moet gewoon met je tengels van me af blijven.” Sist ze. Ik kijk haar strak aan. “Je klinkt net als je moeder zo. Ik ben geen plant, ik heb geen tengels maar handen.” Ik rol verveeld met mijn ogen. “En ik zei niet vieze oude vent, ik zei nare oude man. Leer eens te luisteren.” Ik haal mijn schouders op. “Dat vat ik als het zelfde op, meid.” Ik ben even bot als haar, als dat zij kortaf tegen mij is. “En ik kan prima alleen blijven. Thuis was ik ook bijna altijd alleen. Het enige wat ik ooit van je zou moeten is misschien af en toe wat gezelschap, maar dat gaat ook niet verder dan dat. En je zegt wel de hele tijd dat ik je zo ver drijf, maar dit keer heb je het echt zelf gedaan. Ik heb een goeie reden om dingen naar je hoofd te willen smijten, je ogen uit te krabben en je te slaan. En weet je wat? Ik zal je nooit kunnen lief hebben. Alleen en puur omdat je het zelf niet eens kan.” Ik slik een stel scheldwoorden terug in en kijk haar uitdagend aan, sla mijn armen ook over elkaar zoals ze doet en blijf stokstijf staan. “Toe dan. Neem die vaas.” Spreek ik fel. “Smijt maar. Probeer het. ‘k Zal hem niet opvangen. Eens kijken of je het echt durft, en verder komt dan die grote mond van je.”}

_{“Je klinkt net als je moeder zo. Ik ben geen plant, ik heb geen tengels maar handen.” zegt hij en hij rolt verveeld met zijn ogen. “Dat vat ik als het zelfde op, meid.” zegt hij bot terwijl hij zijn schouders op haalt. Na mijn andere preek zie ik hem slikken en dan zijn blik veranderen naar uitdagend. Hij komt overeind en slaat zijn armen net zoals ik doe over elkaar, terwijl hij stil blijft staan. “Toe dan. Neem die vaas.” zegt hij fel. “Smijt maar. Probeer het. ‘k Zal hem niet opvangen. Eens kijken of je het echt durft, en verder komt dan die grote mond van je.” Ik kijk hem voor een moment aan en pak rustig die vaas. Ik laat mijn vingers over het prentje gaan en denk terug aan alles wat hij me had aangedaan. Zonder te aarzelen smijt ik de vaas tegen zijn borst aan. Ik hou mijn adem even in en kijk dan met ogen die twinkelen van felheid terug Hades aan. Ik omzeil zijn blik niet, en kijk hem recht aan.}

_{Uiterst op haar gemak neemt ze de vaas op en staart even naar het prentje. Daarna kijkt ze op en smijt ze de vaas op volle kracht tegen mijn borst. Het glas breekt een stuk en breekt pas echt als hij op de grond klettert. “Nogal een geluk dat die vaas spuuglelijk was,” doorbreek ik de stilte en wend mijn blik even af om mijn romp te controleren op glasscherven. “had dat ding ook nooit moeten aanvaarden.” Ik laat een zucht uit mijn mond ontsnappen en kijk haar terug aan. “Meisje, ik pik het niet dat we met vazen gaan gooien. Dat was de laatste, begrepen.” Brom ik. “En zie nu wat je doet, je verbouwt men hele gastenkamer.” Ik kijk afkeurend naar de meubelen voor de kastdeur, de ingestampte deur, de kapotte vaas… "Temperament van je vader, hoho dat zeker. Ik vraag me af wat je van je rotmoeder mee gekregen hebt. Hopelijk heb je ook wat goede kwaliteiten van je opa geërft, die man.. Dát was nou een oppergod."}

_{Voor even was het stil en droog bleef ik hem aankijken. “Nogal een geluk dat die vaas spuuglelijk was,” doorbreekt hij de stilte en hij kijkt van me weg om te controleren of er ergens iets van glas aan hem is blijven steken. “had dat ding ook nooit moeten aanvaarden.” De hele tijd had ik hem rustig aangekeken en nu kijkt hij me weer aan. “Meisje, ik pik het niet dat we met vazen gaan gooien. Dat was de laatste, begrepen.” bromt hij en ik haal mijn schouders op. ''Jij daagde me uit om die vaas te gooien. Wat had je dan verwacht? Dat ik hem niet zou gooien als ik er zelfs toestemming voor had gekregen?'' antwoord ik hem droog. “En zie nu wat je doet, je verbouwt men hele gastenkamer.” mompelt hij en hij kijkt naar de meubels voor de deur, de ingetrapte deur en de nu dus kapotte vaas. "Temperament van je vader, hoho dat zeker. Ik vraag me af wat je van je rotmoeder mee gekregen hebt. Hopelijk heb je ook wat goede kwaliteiten van je opa geërft, die man.. Dát was nou een oppergod." Even knijp ik mijn ogen fel samen. ''Waag het niet om mijn moeder te beledigen. Ze heeft altijd voor me gezorgd en me lief gehad. Ze had het beste met me voor en ze is de geweldigste en liefste persoon die ik ooit heb gekend. En daarbij, die deur heb je zelf ingetrapt, en om de vaas had je gevraagd. Dus alles wat kapot is is je eigen schuld.'' zeg ik koppig terwijl ik mijn armen weer over elkaar sla.}

_{“Jij daagde me uit om die vaas te gooien. Wat had je dan verwacht? Dat ik hem niet zou gooien als ik er zelfs toestemming voor had gekregen?” zegt ze. “Waag het niet om mijn moeder te beledigen. Ze heeft altijd voor me gezorgd en me lief gehad. Ze had het beste met me voor en ze is de geweldigste en liefste persoon die ik ooit heb gekend. En daarbij die deur heb je zelf ingetrapt, en om de vaas had je gevraagd. Dus alles wat kapot is is je eigen schuld.” Zegt ze. “Je moeder is mijn zuster, zie ik eruit alsof het me een moer kan schelen dat het familie is? Scheld de mijne maar uit, alsof het me boeit. En die kapotte dingen komt enkel door dat jij me zo ver dreef. Die deur moest wel, anders kon ik niet binnen. En ik had inderdaad om die vaas nadrukkelijk gevraagd, al had ik hem liever niet op mijn borst gehad. Gelukkig is er geen schrammetje.”}

_{“Je moeder is mijn zuster, zie ik eruit alsof het me een moer kan schelen dat het familie is? Scheld de mijne maar uit, alsof het me boeit. En die kapotte dingen komt enkel door dat jij me zo ver dreef. Die deur moest wel, anders kon ik niet binnen. En ik had inderdaad om die vaas nadrukkelijk gevraagd, al had ik hem liever niet op mijn borst gehad. Gelukkig is er geen schrammetje.” Ik kijk hem droog aan. ''Je had me ook gewoon met rust kunnen laten.'' zeg ik droog. ''Of buiten blijven staan. Als je niet naar binnen was gekomen had ik die vaas ook niet gegooid. En waar had je hem anders gewild? In je gezicht? Had ik ook wel kunnen doen.'' Ik zucht even en ben voor een moment stil. ''Besef je dan niet dat wij onder een dak nooit zal gaan werken? Er is áltijd ruzie. Ik weet niet of je daar zin in hebt? Ik in ieder geval niet. Maar ik ga me niet anders gedragen.'' mompel ik}

_{“Je had me ook gewoon met rust kunnen laten.” Zegt ze. “Of buiten blijven staan. Als je niet naar binnen was gekomen had ik die vaas ook niet gegooid. En waar had je hem anders gewild? In je gezicht? Had ik ook wel kunnen doen. Besef je dan niet dat wij onder een dak nooit zal gaan werken? Er is àltijd ruzie. Ik weet niet of je daar zin in hebt? Ik in ieder geval niet. Maar ik ga me niet anders gedragen.” Mompelt ze. “Als je dat denkt dan ben je nog achterlijker dan ik dacht.” Ik draai me simpel om en loop naar de deurpost. Ik buk me half om de ingebeukte deur op te nemen en hem weg te dragen. “Je hebt Zeus en Hera, dat werkt ook nog steeds, ga dus niet lopen zeveren he.”}

_{“Als je dat denkt dan ben je nog achterlijker dan ik dacht.” zegt hij simpel en dan draait hij zich om. Met een geirriteerde blik kijk ik hem na en zwijg gewoon voor een moment. Ik zie hoe hij de deur oppakt en kijk er rustig naar. “Je hebt Zeus en Hera, dat werkt ook nog steeds, ga dus niet lopen zeveren he.” Boos kijk ik hem aan en draai me dan om. ''Prima. Wat jij wil.'' zeg ik chagerijnig terwijl ik naar een stoel toeloop. Rustig laat ik me er in zakken en met een gezicht als onweer kijk ik voor me uit. Hier had ik gewoon geen zin meer in. En al helemaal niet meer in Hades.}

_{“Prima. Wat jij wil.” Ze liet zich in een stoel zakken en staarde boos voor zich uit. Met een tevreden grijns zette ik de deur schuin tegen de muur aan en liep toen zonder nog iets te zeggen naar buiten. “Slaap lekker liefje, zorg maar dat dat glas morgen weggeruimd is. En als je je eenzaam voelt, mijn deur staat nog steeds open.” Ik wil de deur achter me sluiten maar herinner het me dan weer en loop dan met mijn handen achter mijn rug gewoon weg.}

_{“Slaap lekker liefje, zorg maar dat dat glas morgen weggeruimd is. En als je je eenzaam voelt, mijn deur staat nog steeds open.” Ik maak een hmpf geluidje en blijf nog een tijdje bozig voor me uitkijken. Met een boze blik in mijn ogen dommelde ik steeds een beetje in en toen ik na een tijdje bijna in slaap was gevallen stond ik suffig op. Met een hoofd vol watten liep ik richting de badkamer. Ik voelde iets scherps onder mijn voeten en tilde voorzichtig mijn voet op. Toen ik zag dat ik in het glas was gelopen en aan het bloeden was vloekte ik. ''Shit shit shit. Waarom heb ik dat glas niet meteen opgeruimd.'' mompel ik boos. Ik hinkelde naar het bed en keek naar mijn voet. Met een pijnlijk gezicht haalde ik de stukjes glas die er waren blijven steken er uit, wat een lastig karwei was met al het bloed dat uit mijn voet kwam. Ik keek om me heen om te zoeken naar iets om het bloeden te stelpen en zuchtte wanhopig. Ik keek naar hoe een paar druppeltjes bloed op de grond vielen en ik keek naar de badkamer deur. Het glas lag er vlak voor, maar ik zou proberen om er heen te hupsen. Voorzichtig kwam ik overeind en hield ik mijn voet in de lucht. Ik hinkelde zo goed en kwaad als het ging naar de badkamer en legde mijn voet met moeite in de wastafel. Ik draaide de kraan open en liet het water over mijn voet stromen. Terwijl het water het oude en verse bloed weg liet stromen keek ik om me heen, op zoek naar een verbandtrommeltje. Ik hield me vast aan de wastafel en reikte uit naar de trommel, maar verloor mijn evenwicht en gleed uit. Met een harde klap kwam ik op de grond terecht}

_{Met trage passen beende ik de gang door terug naar de eetzaal en schoof terug aan tafel. Toen ze me de rest van het hoofdgerecht voor schotelden, at ik het gretig op en depte vervolgens met een doek mijn mond schoon. Ik schoof terug van tafel en goot een glaasje wijn in, waarna ik naar de bibliotheek liep en een goed boek uitkoos. Ik hield mijn hoofd schuin om alle titels te kunnen lezen, en trok mijn mond scheef toen ik even door een boek bladerde. Toen ik eindelijk een dik, educatief boek uitgekozen had liep ik naar de achtste verdieping en liet ik mezelf op bed ploffen. Mijn glas wijn zette ik op het nachtkastje, en het boek legde ik even naast me om me uit te kleden. Toen ik spiernaakt was ging ik onder de deken liggen en las een paar hoofdstukken. Uiteindelijk voelden mijn ogen te zwaar aan, en viel ik in slaap. Mijn glas wijn stond nog vol op het kastje naast me.}

_{Ik kreunde even en legde mijn hand op mijn hoofd. ''Wel alle goden nog aan toe.'' mopper ik en binnensmonds vloek ik de hele boel even bij elkaar. Ik keek om me heen en zag dat ik een paar handdoeken op de grond had gegooid. Ik hielp mezelf overeind en liet mijn bebloede voet maar voor wat het was nu. Ik liep voorzichtig naar het verbandtrommeltje en haalde hem hardhandig van de muur af. Ik maakte hem open en haalde alles wat ik nodig had eruit. Met een handdoek maakte ik mijn voet droog en legde ik er een gaasje over heen, waarna ik het verband er om heen wikkelde. Ik maakte het werkje af met wat tape zodat het zou bleven zitten en zuchtte. Ik keek naar de troep die ik in de badkamer had gemaakt en haalde mijn schouders op. Dat was een werkje voor morgen. Ik ruimde vlug het glas op in de andere kamer en liet me daarna op het bed vallen. Vermoeid kroop ik onder de dekens en bijna gelijk vielen mijn ogen ook dicht en zakte ik weg in een diepe slaap.}

[/quote]

_{De volgende ochtend werd ik wakker door het onaangename gevoel van een prikkende hoek in mijn zij. Blijkbaar was ik in slaap gevallen en op mijn boek gerold. Ik kreunde en sleurde het onder me vandaan. Vervolgens hees ik mezelf uit bed en trok de balkon deuren open voor wat frisse lucht. Het was frisjes buiten, maar verder wel redelijk ok, al kon dat misschien ook komen door het gebrek aan kleren. Ik wreef eventjes over mijn arm en draaide me toen terug om, om mezelf op bed te laten vallen. De frisse wind deed wel deugd, en nu was er ook weer wat licht aangezien het haardvuur gedoofd was. Ik gaapte even en staarde wat naar het plafond. “Persephone!” Riep ik dan uiteindelijk, en wachtte of ze naar boven zou komen, en of er wel een antwoord zou komen.}

_{Ik werd wakker van de roep van Hades, en draaide me nog een keer kreunend om. Langzaam opende ik mijn ogen en wreef ik de rest van de slaap er uit. Ik gaapte even uitgebreid en rekte me uit. ''Ook goeiemorgen.'' roep ik geirriteerd terug. Ik voelde mijn voet kloppen en vaag herinnerde ik me wat er gister allemaal gebeurd was. Ik sloeg de dekens open en zag een rooie vlek zitten in het beddengoed. Geschrokken sloeg ik mijn hand voor mijn mond. ''Fuck..'' mompelde ik zachtjes en ik keek naar het nu ook bijna helemaal rode verband. Ik liet me achterover vallen in het bed en legde mijn handen over mijn gezicht. ''Slim gedaan..'' mompel ik en ik kom weer voorzichtig overeind om naar de schade van het beddengoed te kijken.}

_{“Ook goeiemorgen.” Hoor ik haar vaag roepen. Ik luister even of ze aan komt zetten of niet en zucht. Mijn ogen vielen weer dicht, en het was weer muisstil. Ik schrik terug wakker als mijn been schokt en kreun even als ik me op mijn zij draai. “Persephone, kom naar boven.” Roep ik geduldig. Ik trek het deken steviger over mezelf heen, tot onder mijn oksels. “Ik heb het koud.”}

_{Voor een hele tijd was het stil en ik was ondertussen aan het verband aan het pulken, om te kijken of ik het los kon krijgen. “Persephone, kom naar boven. Ik heb het koud.” hoorde ik hem roepen en ik zuchtte. ''Wat dacht je van nee? Als je me zo nodig wil zien kom je maar naar beneden. Want van mij zul je het echt niet warmer krijgen. Doe kleren aan of sla een deken om.'' roep ik terug en ik bijt even op mijn lip. Ik voelde even aan het rode verband en merkte op dat het al wel droog was, dus het was in ieder geval gestopt met bloeden. Ik zucht en ga even met mijn handen door mijn haar, maar laat het verband verder voor wat het is.}

_{“Wat dacht je van nee? Als je me zo nodig wil zien kom je maar naar beneden. Want van mij zul je het echt niet warmer krijgen. Doe kleren aan of sla een deken om.” Roept ze. Ik zucht en ga weer op mijn rug liggen. “Wat dacht je van ja? Ik heb al een deken om me heen en het vuur is uit. Als je eten wilt, dan zou ik maar naar boven komen schat.” Roep ik terug. “Ik weet namelijk niet of die bediendes je wel zullen begrijpen.” Ik rek me opnieuw uit en stoot perongeluk mijn glas wijn omver. Binnensmonds vloek ik en roep daarna er nog snel achteraan: “en er is hier ook wat glas op te kuisen.”}

_{“Wat dacht je van ja? Ik heb al een deken om me heen en het vuur is uit. Als je eten wilt, dan zou ik maar naar boven komen schat. Ik weet namelijk niet of die bediendes je wel zullen begrijpen.” roept hij terug en het is even stil. Ik zucht en kijk naar het plafond, alsof ik hem dan zou kunnen zien. “en er is hier ook wat glas op te kuisen.” hoor ik hem dan nog roepen en ik grom. ''Ik ben geen dienstmeid. Ik ga jou troep niet opruimen.'' roep ik pissig naar boven terwijl ik opsta. Voorzichtig loop ik mijn kamer uit, op mijn hak en hinkelend. Als ik na een hele toch eindelijk bij hem boven ben aangekomen kijk ik hem vanuit de deurpost aan. ''En daarbij, ik heb in mijn eigen kamer nog zat op te ruimen.'' mompel ik terwijl ik zijn kamer verder binnen kom gehinkeld.}

» No use hiding in a corner, that won't change a thing
» || Only know you love her when you let her go, and you've let her go.. ||
» If love is what you need, a soldier I will be.
» To shed of the love you replaced with fear
» [Mature Content] Merry Merry Christmas my Love..