Broom broom, get in me car..

"Erg... Attent, als dat het gepaste woord ervoor is." Hij schoof zijn eigen ring weer om zijn vinger en proberde die van mij ook om te schuiven. "Ik had nog altijd liever gehad dat je ze droeg, je weet hoe ik erover denk." sprak hij terwijl hij mijn oude ring stevig vast hield. "Zijn die nepringen geheel nep? Of is hetzelfde materiaal gebruikt om de dubbele ringen te maken?" Vroeg hij toen en ik beet nadenkend op mijn lip. ''Ik geloof dat de edelstenen niet hetzelfde zijn.'' mompelde ik en ik zakte in elkaar. Hij vond het cadeau drie keer niks. ''Sorry.. ik dacht dat je ze ook wel terug zou willen.'' zei ik zachtjes. ''En ik kan toch geen trouwring dragen als ik niet getrouwd ben...'' mompelde ik terwijl ik naar mijn handen staarde.

"Ik geloof dat de edelstenen niet hetzelfde zijn." Ze bekeek me een beetje verbouwereerd. Ze wist ook wel wat ik er van vond, het was overduidelijk. "Sorry.. Ik dacht dat je ze ook wel terug zou willen. En ik kan geen trouwring dragen als ik niet getrouwd ben." Zei ze terwijl ik de ring verder bestudeerde. "Nee, de andere edelsteen is exact dezelfde. Alles is hetzelfde, of toch bijna alles. Er zit een foute krul in het zilverwerk, jouw originele ring heeft die niet. Hephaestos heeft dat gedaan om de replicas van de echte te onderscheiden. De vraag is alleen waarom je mij mijn echte ring geeft maar jouw neppe ring als je hem toch niet meer wilt aandoen."

Hij bekeek de ringen en ik beet op mijn lip. Ik had ook geen slechter cadeau kunnen bedenken. "Nee, de andere edelsteen is exact dezelfde. Alles is hetzelfde, of toch bijna alles. Er zit een foute krul in het zilverwerk, jouw originele ring heeft die niet. Hephaestos heeft dat gedaan om de replicas van de echte te onderscheiden. De vraag is alleen waarom je mij mijn echte ring geeft maar jouw neppe ring als je hem toch niet meer wilt aandoen." zei hij toen en ik keek verward naar hem. Ik pakte mijn ring over en probeerde te ontdekken waar hij het over had. ''Wat bedoel je een verkeerde krul? Waar zie jij nou weer krullen dan. En hoe bedoel je dat dit niet de echte is?'' zei ik verward terwijl ik de ring vast hield. ''Dit moet wel de echte zijn, anders ligt die nog bij mij thuis.''

"Wat bedoel je een verkeerde krul?" Ze klonk oprecht verward. "Waar zie jij nou weer krullen dan. En hoe bedoel je dat dit niet de echte is?" Ik wees met mijn vinger naar het verkeerde stuk in het zilver. "Hier, let erop. Ik heb deze ringen zelf gekozen voor ons huwelijk, ze staan in mijn geheugen gegrift. Ik weet wanneer iets niet aan klopt. Plus, je vergeet dat ik de god van edelstenen en kostbare rijkdom ben. Ik ken mijn stiel." "Dit moet wel de echte zijn, anders ligt die nog bij mij thuis." "Hij is duidelijk nep Kore, heb je je vergist of kan je er gewoon geen afscheid van nemen. Want als dat zo is, dan mag dat. Ik neem die ring heus niet van je af."

Hij wees naar het stukje waar ik naar moest kijken "Hier, let erop. Ik heb deze ringen zelf gekozen voor ons huwelijk, ze staan in mijn geheugen gegrift. Ik weet wanneer iets niet aan klopt. Plus, je vergeet dat ik de god van edelstenen en kostbare rijkdom ben. Ik ken mijn stiel. Hij is duidelijk nep Kore, heb je je vergist of kan je er gewoon geen afscheid van nemen. Want als dat zo is, dan mag dat. Ik neem die ring heus niet van je af." zei hij en ik schudde mijn hoofd. ''Ik heb er kopieën van laten maken omdat ik er geen afscheid van wou nemen Hades.'' zei ik en ik schoof de ring om mijn vinger. ''EN je hoeft me de ring niet af te nemen, ik heb hem aan je gegeven als een memoir.'' zei ik en fronsde mijn wenkbrauwen. ''Maar blijkbaar wordt het niet gewaardeerd.'' zuchtte ik terwijl ik weer overeind kwam.

"Ik heb er kopieën van laten maken omdat ik er geen afscheid van wou nemen Hades." Ze nam de ring en schoof hem zo om haar vinger. Misschien was dat hetgene wat ik al die tijd gewoon wilde. "En je hoeft me de ring niet af te nemen, ik heb hel aan je gegeven als een memoir. Maar blijkbaar wordt het niet gewaardeerd." Ze kwam overeind van het bed. "Kore toe nou.. Misschien zoek ik gewoon naar dingen die er niet zijn omdat.. Omdat ik niet weet wat er anders nog tussen ons te zeggen valt." Ik keek haar recht aan. "Je ziet me niet meer staan Kore."

"Kore toe nou.. Misschien zoek ik gewoon naar dingen die er niet zijn omdat.. Omdat ik niet weet wat er anders nog tussen ons te zeggen valt." zei hij en hij keek me recht aan. "Je ziet me niet meer staan Kore." Ik trok mijn wenkbrauwen op en keek hem verbaasd aan. 'Wat bedoel je ik zie je niet meer staan. En hoezo niks meer tussen ons te zeggen valt.  Hades volgens mij zie je spoken.'' zuchtte ik en ik haalde mijn haar uit mijn gezicht.

Ze trok haar wenkbrauwen naar me op. "Wat bedoel je ik zie je niet meer staan. En hoezo niks meer tussen ons te zeggen valt. Hades volgens mij zie je spoken." Zuchttend haalde ze haar haren uit haar gezicht. "Het enige wat we nog gemeenschappelijk hadden was die trouwring. En nu is die verplaatst met een kind en problemen. Hoe kan dat nou gezond zijn. Ik heb het gevoel dat als je aan mij denkt dat je allemaal denkt aan ruzie en ellende. Je kopieert die trouwringen om er ons beiden een plezier mee te doen dat we er elk hebben maar je verliest er hun waarde mee. Vergeet niet dat ik ook gewoon maar een god ben, Seph. Ik heb net zoveel gebreken als de rest van dit stelletje imbeciel op Olympus."

. "Het enige wat we nog gemeenschappelijk hadden was die trouwring. En nu is die verplaatst met een kind en problemen. Hoe kan dat nou gezond zijn. Ik heb het gevoel dat als je aan mij denkt dat je allemaal denkt aan ruzie en ellende. Je kopieert die trouwringen om er ons beiden een plezier mee te doen dat we er elk hebben maar je verliest er hun waarde mee. Vergeet niet dat ik ook gewoon maar een god ben, Seph. Ik heb net zoveel gebreken als de rest van dit stelletje imbeciel op Olympus." Ik zuchtte en schudde mijn hoofd. ''Als ik aan jou denk denk ik niet alleen maar aan de ruzies. Ik denk ook aan de fijne tijd die we gehad hebben voor je besloot dat het beter was dat ik niet bij je was.'' zei ik en ik sloeg mijn armen over elkaar. ''Ik heb je die ringen gegeven om je een plezier te doen, maar helaas heb ik het verkeerd ingeschat. Natuurlijk weet ik dat je gebreken hebt, ik heb met je samen gewoond, iedereen heeft gebreken. Dat zijn vaak de dingen die we in elkaar kunnen waarderen.'' zei ik en fronste. Ik zuchtte gefrustreerd en beet op mijn lip.

"Als ik aan jou denk denk ik niet alleen maar aan de ruzies. Ik denk ook aan de fijne tijd die we gehad hebben voor je besloot dat het beter was dat ik niet bij je was." Ze sloeg haar armen over elkaar. "Ik heb je die ringen gegeven om je een plezier te doen, maar helaas heb ik het verkeerd inceschat. Natuurlijk weet ik dat je gebreken hebt, iedereen heeft gebreken. Dat zijn vaak de dingen die we in elkaar kunnen waarderen." Ze beet op haar lip. "Maar jij hebt geen gebreken, dat is hetgene wat het zo verdomd moeilijk maakt om met je samen te wonen, Elke keer weer probeer ik redenen te zoeken om ruzie met je te maken, en dan kom je weer aanzetten met de perfecte woorden en het perfecte cadeau. Niet eens koppig genoeg om geen perfecte sorry te zeggen. Het enige wat je nog een beetje menselijk maakt is die onheilsvoorspelling boven je hoofd. Waarom maak je het ons toch altijd zo verdomd moeilijk Kore. Mij, je moeder, ze kreeg bijna een hartaanval toen haar dochter geen sprookjeshuwelijk kreeg." Ik stond maar te bazelen tegen mezelf, het boeide me niet eens of ze nog luisterde of niet.

"Maar jij hebt geen gebreken, dat is hetgene wat het zo verdomd moeilijk maakt om met je samen te wonen, Elke keer weer probeer ik redenen te zoeken om ruzie met je te maken, en dan kom je weer aanzetten met de perfecte woorden en het perfecte cadeau. Niet eens koppig genoeg om geen perfecte sorry te zeggen. Het enige wat je nog een beetje menselijk maakt is die onheilsvoorspelling boven je hoofd. Waarom maak je het ons toch altijd zo verdomd moeilijk Kore. Mij, je moeder, ze kreeg bijna een hartaanval toen haar dochter geen sprookjeshuwelijk kreeg." zei hij en ik keek hem boos aan. ''misschien is dat mijn gebrek wel. Dat iedereen denkt dat ik zo verdomd perfect ben en niemad me ooit iets kwalijk neemt. Dat iedereen het perfecte beeld VOOR mij hebt zodat ik niet zelf hoef na te denken.'' Terwijl ik aan het praten was voelde ik me steeds bozer worden en mijn vuisten balden zich zonder dat ik het doorhad. ''IK BEN NIET PERFECT.'' slingerde ik toen pissig naar zijn hoofd. 'Maar misschien moet jij eerst maar eens aan jezelf werken als je naar redenen zoekt om ruzie met me te maken.'' zei ik en ik keek hem kwaad aan. ''Als je van me zou houden zou je geen ruzie met me WILLEN maken. En als we dit kind samen gaan opvoeden is het de bedoeling dat we niet constant elkaar in de haren vliegen.'' sprak ik pissig.

Toen ik opkeek zag ik dat ze meer dan boos was. ""Misschien is dat mijn gebrek wel, dat iedereen denkt dat ik zo perfect ben en dat niemand me ooit iets kwalijk neemt" moest dat mijn gebrek zijn, dan had ik er al lang dubbel en dik van geprofiteerd. "Dat iedereen het perfecte beeld VOOR mij heeft zodat ik zelf niet hoef na te denken." Ze werd steeds bozer. Ik focuste me op haar gezicht maar zag uit mijn ooghoeken hoe ze haar vuisten balde. "IK BEN NIET PERFECT. Maar misschien moet jij eerst maar eens aan jezelf werken als je naar redenen zoekt om ruzie met me te maken. Als je van me zou houden zou je geen ruzie met me WILLEN mken. En als we dit kind salen gaan opvoeden is het de bedoeling dat we niet constant elkaar in de haren vliegen." Sprak ze boos. "Opvoeden? OPVOEDEN? Denk je nu echt dat je dit kind OOIT in een stabiele omgeving krijgt? Het is een volbloed god in een godenwereld verdomme! Ik hoef niet aan mezelf te werken als jij mij van nature blijft afstoten. Ik heb dit huwelijk stopgezet omdat het niet goed voor jou was, maar wanneer heb jij ooit gezien dat het niet goed voor mij was?" Ondertussen was ik al overeind in bed gaan zitten. "Met al je excuses en gesorry, wanneer heb jij ooit voor mij gevochten. En dan bedoel ik niet je roekeloze daden wanneer ik mezelf weer eens in de problemen werkte. Ik bedoel de tijden tussen de ruzies door, de tijden waarbij jij gewoon van mij wegvlucht naar de bovenwereld als het je maar ietwat te veel wordt. Als jij van mij houdt Kore, dan zou je niet WILLEN wegvluchten. Dan ga je de confrontatie aan."

"Opvoeden? OPVOEDEN? Denk je nu echt dat je dit kind OOIT in een stabiele omgeving krijgt? Het is een volbloed god in een godenwereld verdomme! Ik hoef niet aan mezelf te werken als jij mij van nature blijft afstoten. Ik heb dit huwelijk stopgezet omdat het niet goed voor jou was, maar wanneer heb jij ooit gezien dat het niet goed voor mij was? Met al je excuses en gesorry, wanneer heb jij ooit voor mij gevochten. En dan bedoel ik niet je roekeloze daden wanneer ik mezelf weer eens in de problemen werkte. Ik bedoel de tijden tussen de ruzies door, de tijden waarbij jij gewoon van mij wegvlucht naar de bovenwereld als het je maar ietwat te veel wordt. Als jij van mij houdt Kore, dan zou je niet WILLEN wegvluchten. Dan ga je de confrontatie aan." zei hij gefrustreerd en woedend keek ik hem aan. ''Wat nou als dat mijn soort vechten is. Wat nou als ik het niet aan kon om je kapot te zien gaan. En wat nou als ik niet weg vluchtte als het me teveel werd, maar als het jou teveel werd. Je zegt dat ik je afstootte, enkel stootte jij mij als enige af. Ik heb niks anders gedaan dan mijn best doen om te laten zien hoeveel ik om je gaf. En geen moment heb ik daar spijt van gehad.'' Tranen prikte achter mijn ogen en verwoed probeerde ik ze weg te slikken. ''Maar misschien kreeg ik ook door dat het geen zin had om te vechten voor iemand die er toch geen heil in zag. En misschien hoef jij je geen zorgen te maken over dit kind.'' zei ik boos terwijl ik een traan uit mijn ooghoek veegde.

"Wat nou als dat mijn soort vechten is. Wat nou als ik het niet aankon om je kapot te zien gaan. En wat nou als ik niet weg vluchtte als het me te veel werd, maar als het jou teveel werd." De tranen stonden in mijn ogen toen ze verder sprak. Ik trok mijn knieen onder het laken op en steunde erop met gekruiste armen. "Je zegt dat ik je afstootte, enkel stootte jij mij als enige af. Ik heb niks anders gedaan dan mijn best doen om te laten zien hoeveel ik ol je gaf. En geen moment hebbik daar spijt van gehad. Maar misschien kreeg ik ook door dat het geen zin had om te vechten voor iemand die er toch geen heil in zag. En misschuen hoef jij je geen zorgen te maken over dit kind." Ik zou een hand moeten brengen naar mijn gezicht om de tranen weg te vegen maar ik liet ze hun weg gaan. Ik keek haar niet aan, daar had ik de kracht gewoon niet toe. "Kalmeer nu Kore, je jaagt je enkel onnodig op. Dat is niet goed voor het kind." Ik zuchtte. "Je hebt gelijk Kore, weer eens verdorie gelijk. Maar ik kan dit niet blijven doen, ruziemaken zonder risico om iets te verliezen. Daar had ik vroeger tenminste geen last van wanneer ik getrouwd was. Die grenzeloosheid bezorgt me alleen maar hoogmoed, hoe ver kan ik gaan voor Zeus me comateus slaat voor een paar eeuwen, vroeger was het hoe ver voor ze me Kore weer afnemen. Vroeger wouden ze wat in de vergadering, ze gebruikten je naam. Nu willen ze dingen en kunnen ze me met niets meer omkopen. De wereld heeft op een of andere manier geen nut meer zonder jou."

"Kalmeer nu Kore, je jaagt je enkel onnodig op. Dat is niet goed voor het kind. Je hebt gelijk Kore, weer eens verdorie gelijk. Maar ik kan dit niet blijven doen, ruziemaken zonder risico om iets te verliezen. Daar had ik vroeger tenminste geen last van wanneer ik getrouwd was. Die grenzeloosheid bezorgt me alleen maar hoogmoed, hoe ver kan ik gaan voor Zeus me comateus slaat voor een paar eeuwen, vroeger was het hoe ver voor ze me Kore weer afnemen. Vroeger wouden ze wat in de vergadering, ze gebruikten je naam. Nu willen ze dingen en kunnen ze me met niets meer omkopen. De wereld heeft op een of andere manier geen nut meer zonder jou." Ik keek naar de tranen die over zijn gezicht gleden en was even van mijn stuk gebracht. Hades had nog nooit gehuild waar ik bij was. Nog steeds kwaad om zijn onnozele gedachte kwam ik bij hem op het bed zitten en veegde ik de tranen van zijn wangen. "Je bent knettergek Hades. De meesten zouden het verschrikkelijk vinden als iemand als onderhandelingsmate zou worden gebruikt. Als iemands naam tegen hem gebruikt zou worden." Zuchtte ik en ik keek hem aan. "Waarom wil je om gekocht worden? Waar is dat nou eerlijk." Ik was even stil en tilde zijn hoofd bij zijn kin op. "Kijk me aan Hades. Hou je nog van me?" Vroeg ik toen zachtjea terwijl ik hem afwachtend aankeek

Er viel een stilte tussen ons. Ze liep naar het bed toe en plofte naast me neer om met haar vingers de tranen van mijn wangen af te wrijven. "Je bent knettergek Hades. De meesten zouden het verschrikkelijk vinden als iemand als onderhandelingsmate zou worden gebruikt. Als iemands naam tegen hem gebruikt zou worden." Ik legde mijn hoofd tegen haar schouder aan. Ik voelde me leeg vanbinnen. "Waarom wil je om gekocht worden? Waar is dat nu eerlijk." Met een ruk tilde ze mijn kin op zodat ik haar wel aan moest kijken. "Kijk me aan Hades. Hou je nog van me?" Ze keek me afwachtend aan. Ik trok een mondhoek op. "Kore, tuurlijk hou ik nog van jou.. De waarheid is gewoon dat ik me totaal ongelukkig voel als ik jou niet heb. En dat is niet eerlijk, nee."

"Kore, tuurlijk hou ik nog van jou.. De waarheid is gewoon dat ik me totaal ongelukkig voel als ik jou niet heb. En dat is niet eerlijk, nee." Sprak hij en ik zuchtte. "Je bent knettergek Hades." Sprak ik en ik duwde een kus op zijn lippen. "Je bent een erg complex persoon, maar dat wist je vast al. Schreeuwen is alleen niet de oplossing." Ik zuchtte en streek wat verdwaade haren uit zijn gezicht. "We moeten leren met elkaar te praten als normale mensen. en je hebt me altijd al ghad." Zei ik met een glimlach

Ze zuchtte. "Je bent knettergek Hades." Sprak ze en duwde een kus op mijn lippen. Ik liet haar doen. "Je bent een erg complex persoon, maar dat wist je vast al. Schreeuwen is alleen niet de oplossing." Ze streek wat plukken haar uit mijn gezicht. "We moeten leren met elkaar te praten als normale mensen. En je hebt me altijd al gehad." Glimlachte ze. Ik grinnikte. "Ja maar we zijn geen mensen. En hoe kan je dat nou zeggen als we niet eens getrouwd zijn..." Ik liet mijn ogen afdwalen naar haar lippen.

"Ja maar we zijn geen mensen. En hoe kan je dat nou zeggen als we niet eens getrouwd zijn..." Zei hij en ik glimlachte. "Je hoeft niet getrouwd te zijn om onvoorwaardelijk van iemand te blijven houden. Ook al heeft diegene af en toe wat rare kronkels in zijn gedachten waardoor hij denkt voor je te moeten denken terwijl je dat heel goed zelf kan." Zei ik met een blijvende glimlach op mijn gezicht. "Wat heeft trouwen voor toegevoegde waarde voor jou vraag ik me nu alleen af."

"Je hoeft niet getrouwd te zijn om onvoorwaardelijk van iemand te blijven houden. Ook al heeft diegene af en toe wat rare kronkels in zijn gedachten waardoor hij denkt voor je te moeten denken terwijl je dat heel goed zelf kan." Ze bleef glimlachen en ik trok een wenkbrauw op terwijl ik haar aan bleef kijken. "Wat heeft trouwen voor toegevoegde waarde voor jou vraag ik me nu alleen af." "Laten we het erop houden dat ik nogal klassiek ingesteld ben." Ik sloeg mijn armen om haar heen en duwde haar terug op bed. "En daarbij wil ik je eigenlijk niet delen. Die ring staat gelijk aan bezit van Hades." Grinnikte ik.

"Laten we het erop houden dat ik nogal klassiek ingesteld ben." Ik slaakte een klein gilletje toen hij me plots beet nam en terug op het bed duwde. "En daarbij wil ik je eigenlijk niet delen. Die ring staat gelijk aan bezit van Hades." Zei hij grinnikend en ik lachte. "Mmh en eigenlijk ben ik het niet eens met het feit dat ik een bezit ben. Ik ben vrij." Grinnikte ik. "Maar als je het zo graag wil zien, kan ik daar vrede mee hebben." Zei ik glimlachend en ik keek hem aan. "Ik hou van je."

Ze slaakte een kleine gil toen ik haar terug op bed trok en lachte vervolgens. "Mmh en eigenlijk ben ik het niet eens met het feit dat ik een bezit ben. Ik ben vrij." Grinnikte ze en ik zuchtte met een grijns terwijl ik mijn hoofd naast het hare legde. "Ik bedoel het niet letterlijk." Grinnikte ik. "Maar als je het zo graag wil zien, kan ik daar vrede mee hebben." Glimlachte ze. "Ik hou van je." Ik keek haar verward aan. "Vrede met wat?"

''Ik bedoel het niet letterlijk.'' grinnikte hij en ik glimlachte enkel. ''Vrede met wat?'' vroeg hij daarna verward en ik glimlachte liefdevol. ''Dat enkel een trouwring ervoor zorgt dat je met een gerust hart kan slapen snachts, met de gedachte dat ik dan helemaal van jou alleen ben. Al heb je daar geen ring voor nodig.'' zei ik en ik keek hem toen met een zachte blik aan. ''Het enige wat je hoeft te doen om ervoor te zorgen dat ik van jou ben is je liefde aan me tonen.'' zei ik zachtjes.

"Dat enkel een trouwring ervoor zorgt dat je met een gerust hart kan slapen snachts, met de gedachte dat ik dan helemaal van jou alleen ben. Al heb je daar geen ring voor nodig." Zei ze met een lieve glimlach. "Het enige wat je hoeft te doen om ervoor te zorgen dat ik van jou ben is je liefde aan me tonen." Ik rolde om zodat ik over haar heen kon leunen. Ik legde een hand op haar buik. "Mijn liefde aan je tonen? Doe ik dat niet al genoeg?" Ik drukte een kus op haar lippen.

Hij rolde zich om en leunde over me heen. Ik voelde zijn warme hand op mijn buik en ik glimlachte. ''Mijn liefde aan je tonen? Doe ik dat niet al genoeg?'' vroeg hij waarna hij een kus op mijn lippen duwde. Ik sloeg mijn armen rond zijn nek en keek hem met een verleidelijke blik aan. ''Ik heb hiervoor een hele tijd zonder moeten zitten. Maar laten we dat nu anders goed maken?'' vroeg ik onschuldig en keek hem aan.