Captured in the Underworld with no one else but him.

_{Hij schud zijn hoofd. "Nee, hij is gewoon in de tuin en dan blijft hij daar nog een beetje rondhangen tot ik hem terug naar binnen krijg." zegt hij met een glimlach. "Gaat het?" vraagt hij en met een bezorgde blik legt hij zijn hand op mijn bovenarm. ''Ja he-..'' antwoord ik hem maar hij was al ergens anders mee bezig. "Cerberus, jij malloot, stop daar onmiddelijk mee!" sist hij en hij draait zich om om naar de hond toe te lopen. Hij probeert het enorme beest aan zijn driekoppen weg te trekken bij de haag en ik grinnik zachtjes. Voorzichtig loop ik de tuin in en kijk ik om me heen, het was mooi hier, voor zover dat kan. Het was er namelijk kill en doods, het was en bleef de onderwereld. Ik hurkte neer bij een paar bloemen en pakte hem voorzichtig vast zodat ik er aan kon ruiken. Tot mijn vreugde veranderde de bloem van kleur en begon hij meer te stralen.}

_{Ik blijf met Cerberus worstelen en trek hem bij zijn halsbanden naar achter. Met een protesterend gepiep gaat hij uiteindelijk toch naar achter en ik dwing hem te gaan zitten. "Foei, stoute hond. Niet aan de hagen zitten." Als het een beetje tot hem doorgedrongen is laat ik hem weer los lopen. Van ver zie ik al dat er meerdere hagen kapot gebeten zijn. "Oh jee, de bediendes gaan hier wat werk in mogen steken.." Dan zie ik Persephone zitten en loop ik naar haar toe. "Sorry dat ik zo plots weg was, herhaal eens wat je zei.." Ik kijk verbaasd naar de bloem en steek mijn hand uit om hem aan te raken, maar de bloem verwelkt weer...}

_{Ik hoor Hades op de achtergrond tegen Cerberus praten, maar het dringt niet tot me door. Gefascineerd kijk ik naar de bloem en vrolijk probeer ik het nog een keer met een andere bloem. "Sorry dat ik zo plots weg was, herhaal eens wat je zei.." hoor ik Hades opeens zeggen en ik schrik op uit mijn fascinatie. Ik kijk op naar hem maar zie dat hij ook verbaasd is. Hij strekt zijn hand uit maar de bloem verwelkt al voor hij hem aanraakt. Ik streel de bloem weer over zijn blaadjes en hij groeit weer terug als van ouds. ''Kijk dan..'' zeg ik blij terwijl ik met sprankelende ogen naar hem op kijk. ''Wat zijn ze mooi niet waar?'' zeg ik zacht waarna ik een voldane zucht laat. ''En ik zei dat het wel ging, trouwens.''}

_{De bloem verwelkt, en terwijl ik mijn hand terug trek strekt ze de hare al uit om de bloem weer op te fleuren. "Kijk dan.." Glimlacht ze blij met sprankelende ogen, en ze kijkt mij aan. "Wat zijn ze mooi niet waar?" Ik knik en ze zucht lichtjes. "Ze zijn prachtig." Ik kniel om ze beter te kunnen bekijken. "En ik zei dat het wel ging, trouwens." Ik knikte nog eens om te bevestigen dat ik het gehoord had. Daarna keek ik opzij om haar aan te kijken. "Welke soort is dat? Ik heb niet zo'n verstand van bloemen, om eerlijk te zijn. Maar iets zegt mij dat jij daar wel wat vanaf weet door Demeter."}

_{Hij knikte en zuchtte eventjes. "Ze zijn prachtig." zei hij waarna hij naast me neer knielde. Hij knikte weer, waarna hij opzij keek zodat hij me aan kon kijken. "Welke soort is dat? Ik heb niet zo'n verstand van bloemen, om eerlijk te zijn. Maar iets zegt mij dat jij daar wel wat vanaf weet door Demeter." vraagt hij en ik kijk naar hem terug. ''Het zijn freesia's. Mijn lievelingsbloemen, omdat ze zo lekker ruiken en simpel der uit zien.'' antwoord ik hem met een glimlach. Vrolijk raak ik nog een paar bloemen aan en kijk toe hoe ze tussen mijn vingers weer opbloeien.}

_{Ze kijkt me weer aan. "Het zijn freesia's. Mijn lievelingsbloemen, omdat ze zo lekker ruiken en simpel der uit zien." Antwoord ze, en mijn ogen glijden even naar haar lippen als ik zie dat ze glimlacht. Ik slik even. "Dan zal ik dat moeten onthouden." Ik kijk haar terug in de ogen aan en kijk dan hoe ze terug een paar bloemen tot leven wekt. "Spijtig dat ze niet altijd zo mooi kunnen blijven.." Ik sta terug op en kijk op haar neer. "Misschien zou je dan wel willen blijven.. Als er hier prachtige natuur was en zo."}

_{Ik hoor hem slikken maar mijn focus blijft gericht op de bloemen. "Dan zal ik dat moeten onthouden." Hij kijkt naar me, en volgt dan weer mijn bewegingen richting de bloemen. "Spijtig dat ze niet altijd zo mooi kunnen blijven.." mompelt hij en hij staat weer op, zodat hij op me neer kijkt. "Misschien zou je dan wel willen blijven.. Als er hier prachtige natuur was en zo." Ik kijk hem bewust niet aan en probeer gefocust te blijven op de bloemen. Eventjes ben ik stil en zucht dan. ''Het is gewoon niet makkelijk. En ik verwacht niet dat je er wat aan kan doen, want dat kan je waarschijnlijk toch niet. Ik bedoel.. Ik mag je wel Hades, alleen soms doe je dingen en dan is het weer terug bij af.. En dan telkens als ik op het moment sta om verliefd op je te geraken, doe je iets wat me helpt herinneren waarom ik het niet moet doen.'' mompel ik terwijl ik met de bloemen in mijn handen blijf. Ik raak er nog een paar aan en zucht dan gefrustreerd. Ik steun met mijn elleboog op mijn knie en leg mijn hoofd in mijn ene hand terwijl ik met mijn andere hand steun zoek bij de grond. Zwijgend blijf ik zo zitten, zonder ook maar een keer Hades aan te kijken.}

_{Ze wendt haar blik af en blijft voor een tijdje stil terwijl ze naar de bloemen blijft kijken. "Het is gewoon niet makkelijk. En ik verwacht niet dat je er wat aan kan doen, want dat kan je waarschijnlijk toch niet. Ik bedoel... Ik mag je wel Hades, alleen soms doe je dingen en dan is het weer terug bij af.. En dan telkens als ik op het moment sta om verliefd op je te geraken, doe je iets wat me helpt herinneren waarom ik het niet moet doen." Mompelt ze. Ze zucht geïrriteerd en blijft gewoon op de grond zitten. Ik kijk nog even naar haar, maar ze had me wel gekwetst. Ik wist niet echt meer wat te antwoorden, dus bleef ik zwijgen. Net toen ik mijn mond opende om iets te zeggen kwam Cerberus aanrennen, naar de bloemen, en enthousiast keek hij er naar om er daarna zijn poten op te zetten. "Cerberus!" Schreeuw ik verontwaardigd. "Ik kan toch ook niets met je aanvangen, he jongen! Je lijkt wel dol als je buiten bent.."}

_{Hades zweeg ook en ik wist gewoon dat ik hem gekwetst had. Ik zuchtte en staarde een beetje voor me uit. Uit het niets kwam Cerberus aangerend en vrolijk keek hij naar de bloemen, ik deinsde ietsjes achteruit om niet verpletterd te worden onder zijn poten. Zoals verwacht ging hij op de bloemen staan en gelijk begon Hades al tegen hem te preken. "Cerberus!" schreeuwde hij met een verontwaardigde klank. "Ik kan toch ook niets met je aanvangen, he jongen! Je lijkt wel dol als je buiten bent.." Ik lach zachtjes en schud mijn hoofd. ''het geeft niet Hades. Het zijn maar bloemen. Die komen wel weer tot hun recht later.'' zeg ik rustig. ''En misschien is dat omdat je de laatste tijd ook niet zoveel aandacht aan hem hebt besteed..'' mompel ik dan wat zachter}

_{Met een boze frons kijk ik naar Cerberus, en staar hem recht in de ogen van zijn middelste kop. Dan hoor ik Persephone's gelach, en Cerberus kijkt ook weg om naar haar te staren. "Het geeft niet Hades." Zegt ze vriendelijk. "Het zijn maar bloemen. Die komen wel weer tot hun recht later. En misschien is dat omdat je de laatste tijd ook niet zoveel aandacht aan hem hebt besteed.." Ze spreekt plots zachter, en ik weet wat ze bedoelt. Ik had zoveel tijd met haar doorgebracht, en daarna die tijd in mijn kantoor, en dan die tijd dat ik zo invalide was.. Ik had hen inderdaad wat verwaarloost, en zeker Cerberus. "Ja, je hebt gelijk.." Mompelde ik zachtjes en keek de grote hond aan. "Kom op jongen, laten we gaan wandelen." Ik keek vriendelijk naar Persephone en stak mijn hand naar haar uit. "Kom je mee?"}

_{Hij was even stil. "Ja, je hebt gelijk.." mompelde hij zacht en hij keek weer naar de hond. "Kom op jongen, laten we gaan wandelen." zei hij en met een vriendelijke blik keek hij toen naar mij. "Kom je mee?" vroeg hij terwijl hij zijn hand naar me uitstak. ''Maar natuurlijk.'' antwoordde ik hem glimlachend terwijl ik mijn hand in de zijne legde. ''Waar gaan we heen met hem?''}

_{"Maar natuurlijk." Antwoordde ze vrolijk en nam mijn hand aan. Ik trok haar behendig recht. "Waar gaan we heen met hem?" Vroeg ze vervolgens. Ik keek even rond en zuchtte. "In ieder geval niet in de tuinen, we kunnen die zelf straks of een andere keer nog wel bezoeken." Ik moest eens even lachen. "Zie eens waar hij allemaal zijn tanden al in heeft gezet." Mijn gezicht betrok bij het zien van een haag, die normaal volgens een groot heerser gesneden was, maar nu onthoofd was. "Laten we hem mee nemen naar de brakliggende velden in de buurt, daar kan hij los rennen."}

_{Hij keek rond en zuchtte. "In ieder geval niet in de tuinen, we kunnen die zelf straks of een andere keer nog wel bezoeken." Ik knikte. Hij begon opeens te lachen en ik keek hem aan. "Zie eens waar hij allemaal zijn tanden al in heeft gezet." zei hij en zijn gezicht betrok opeens weer. Ik keek rond en zag hagen deels vernield, en vond het stiekem wel een lachwekkend gezicht. "Laten we hem mee nemen naar de brakliggende velden in de buurt, daar kan hij los rennen." zei hij toen en ik knikte weer. ''Dat is goed. Gaat u voor.'' glimlach ik}

_{Ze knikte instemmend. "Dat is goed." Ondertussen was Cerberus al weer ergens gaan rondrennen door de tuinen. "Gaat u voor." Ik zie haar glimlach en moet wel een beetje lachen terwijl ik al begin te stappen. "Zo beleefd plots.." Ik grinnik en kijk onder het lopen even om me heen. Ik zie hem niet direct, dus hef ik mijn hand op en fluit tussen mijn duim en wijsvinger. "Cerberus!" Hij komt niet direct, dus roep ik nog eens. Bij de tweede keer komt hij weer aan stormen. "Hier jongen, kom mee." En ik pak hem aan de leiband vast zodat hij naast mij moet stappen, en als ik merk dat hij wel meelopen zal laat ik hem weer los maar hou hem stevig in de gaten.}

_{Hij lacht een beetje terwijl hij al begint met lopen. "Zo beleefd plots.." grinnikt hij en hij kijkt ondertussen om zich heen. ''Ik ben altijd al beleefd geweest. Alleen tegen jou.'' beken ik kalmpjes. Hij stopt met lopen plots en fluit op zijn vingers. ''Cerberus.'' riep hij hard en galmend en ik keek om me heen om te zien waar de hond was gebleven. Hij kwam er niet echt aan dus riep Hades nog een keer. Uit een of andere hoek kwam Cerberus aangestormd. "Hier jongen, kom mee." zegt Hades en hij pakt hem ergens vast. Hij begint weer te lopen en rustig loop ik met hem mee. Op een gegeven moment merk ik hoe hij de band los laat, maar de hond nog wel in de gaten houdt. Ik zwijg en loop rustig met hem mee, en er viel weer een stilte tussen ons.}

_{"Ik ben altijd al beleefd geweest. Alleen tegen jou." Had ze gezegd. Maar ik had niet geantwoord, en dus liepen we gewoon zwijgend naast elkaar voor een tijdje. Het enige geluid dat je horen kon was het zware geadem van Cerberus. Het klonk nogal wansmakelijk, maar goed. Ik kon het niet laten om hem even door zijn vacht te strelen. "Heb of had je vroeger huisdieren? Of was Demeter daar niet zo voor.." Vraag ik dan om de stilte te doorbreken.}

_{"Heb of had je vroeger huisdieren? Of was Demeter daar niet zo voor.." vroeg Hades plots en ik schrok op uit mijn gedachten ''Hmm..? Oh. Nee ik heb nooit echt huisdieren gehad.'' mompel ik waarna ik naar hem kijk. ''het was niet dat het niet mocht, het was meer dat er niet echt ruimte voor was. En daarbij zei ze altijd, Je hebt de dieren in het bos. Is dat niet genoeg voor je? Die beestjes kun je ook zoveel aandacht geven als je wil en hoef je niet te voeden.'' Ik grinnik even bij de herinneringen en schud mijn hoofd. ''Ze had wel gelijk, maar het was toch anders. En daarbij mocht ik op een gegeven moment niet meer alleen weg.''}

_{"Hmm? Oh. Nee ik heb nooit echt huisdieren gehad." Mompelt ze waarna ze me aankijkt. "Het was niet dat het niet mocht, het was meer dat er niet echt ruimte voor was. En daarbij zei ze altijd, je hebt de dieren in het bos. Is dat niet genoeg voor je? Die beestjes kun je ook zoveel aandacht geven als je wil en hoef je niet te voeden." Ik grinnikte, dat was wel typisch iets wat Demeter zou zeggen. Misschien was ze niet zo veel veranderd dan, de afgelopen eeuwen, zo te horen. "Ze had wel gelijk, maar het was toch anders. En daarbij mocht ik op een gegeven moment niet meer alleen weg." Ik keek verbaasd op. "Hoezo.." Stamelde ik verbaasd en keek haar aan, nog steeds met mijn hand op Cerberus' flank. "Sinds wanneer?"}

_{Verbaasd keek hij op. "Hoezo.." stamelde hij met een verbaasde blik. Hij keek me aan en hield zijn hand op Cerberus. "Sinds wanneer?" Ik wreef even in mijn gezicht en dacht diep na. Op een gegeven moment haalde ik mijn schouders op. ''Ik zou het niet weten. Opeens van de een op de andere dag. Ik heb nooit begrepen waar dat zo plots vandaan kwam.'' mompel ik terwijl ik rustig verder liep. ''Telkens als ik vroeg waarom ik niet alleen weg mocht kreeg ze een afwezige blik en begon ze over wat anders. Of ze zei dat ze het druk had en zei dat ik maar even in mijn kamer moest blijven.''}

_{Ze haalt onwillekeurig haar schouders op. "Ik zou het niet weten. Opeens van de een op de andere dag. Ik heb nooit begrepen waar dat zo plots vandaan kwam." Mompelt ze terwijl we rustig verder wandelen. "Telkens als ik vroeg waarom ik niet alleen weg mocht kreeg ze een afwezige blik en begon ze over wat anders. Of ze zei dat ze het druk had en zei dat ik maar even in mijn kamer moest blijven." Ik knikte een beetje mompelend. "Raar.. En moest je dan altijd in je kamer blijven?" Ik kreeg een ernstige blik op mijn gezicht.}

_{Hij knikte mompelend, maar verstaan deed ik hem niet echt. "Raar.. En moest je dan altijd in je kamer blijven?" vroeg hij toen en hij kreeg een ernstige blik op zijn gezicht. Ik schudde mijn hoofd. ''Soms nam ze me mee naar buiten, om me af te leiden. Of ze liet me ophalen door iemand uit de Olympus, zodat zij me konden vergezellen naar waar ik heen wou. Het was niet heel erg. In het begin had ik er een hekel aan.. En aan het einde wat minder.'' grinnik ik. ''Ik ben wel af en toe weg geglipt en alleen naar buiten gegaan, alleen ze hadden me binnen no time gevonden weer. De enige keer dat ik echt lang alleen buiten was, was de keer dat jij op kwam dagen.'' zeg ik rustig terwijl ik hem aankijk}

_{Ze schudde haar hoofd. "Soms nam ze me mee naar buiten, om me af te leiden. Of ze liet me ophalen door iemand uit Olympus, zodat zij me konden vergezellen naar waar ik heen wou. Het was niet heel erg. In het begin had ik er een hekel aan.. En aan het einde wat minder." Grinnikte ze. Het einde.. Ze gebruikte het woord zo.. onverschillig. "Ik ben wel af en toe weg geglipt en alleen naar buiten gegaan, alleen ze hadden me binnen no time gevonden weer. De enige keer dat ik echt lang alleen buiten was, was d keer dat jij op kwam dagen." Zegt ze rustig en ze kijkt me weer aan. Ik knikte, al wist ik alle dingen al dat ze me vertelde.. Ik had haar goed genoeg bestudeerd. "Wel," ik sloeg een arm om haar heen en trok haar iets dichter naar me toe. "Op een dag, als ik zeker weet hoe het erop staat, mag je van mij zoveel als je wilt naar buiten. Ik zeg niet dat je het leuk zal gaan vinden, maar toch.." Breed grijnzend keek ik haar aan.}

_{Hij knikte. "Wel," zei hij en hij sloeg zijn arm om mijn schouders, om me daarna tegen zich aan te trekken. "Op een dag, als ik zeker weet hoe het erop staat, mag je van mij zoveel als je wilt naar buiten. Ik zeg niet dat je het leuk zal gaan vinden, maar toch.." zegt hij met een brede grijns. Ik trek even een scheen glimlachje en haal mijn schouders op. ''Het zal toch niet helemaal hetzelfde zijn als thuis.. Maar toch is het fijn om te weten dat ik naar buiten mag van je. Uiteindelijk.'' grinnik ik. ''En als je zeker weet waar wat op staat? En waarom zou het niet leuk zijn..?''}

_{Ze trekt een scheve glimlach en haalt haar schouders op. "Het zal toch niet helemaal hetzelfde zijn als thuis.. Maar toch is het fijn om te weten dat ik naar buiten mag van je. Uiteindelijk." Het verbaasd me dat ze toch nog zachtjes aan het lachen is. "En als je zeker weet waar wat op staat? En waarom zou het niet leuk zijn..?" Ik wrijf een beetje over haar arm. "Oh wel ja, of ik je vertrouwen kan.. Ik zei het je toch al eens? En het is hier op sommige momenten echt ijskoud.. Of je elke dag buiten zal willen gaan weet ik niet.."}

_{Hij wrijft een beetje over mijn arm en ik kijk naar hem op. "Oh wel ja, of ik je vertrouwen kan.. Ik zei het je toch al eens? En het is hier op sommige momenten echt ijskoud.. Of je elke dag buiten zal willen gaan weet ik niet.." Ik haal mijn wenkbrauwen op en stoot een kort lachje uit. ''Of ik te vertrouwen ben? Vertrouw je me nou echt niet Hades?'' zeg ik lachend en ik maak me los uit zijn greep. ''Waar zou ik in vredes naam heen moeten gaan hier. Het is niet dat ik hier weg kan ofzo.'' Ik rol met mijn ogen en maak een afstandje tussen ons. ''En ik red me vast wel, ook als ik niet elke dag naar buiten kan. Het is niet dat ik voor vandaag vaak buiten ben geweest.'' mompel ik}

» To be where the underworld lay.
» Hades || God of the underworld.