No use hiding in a corner, that won't change a thing

_{"Iets om in te slapen," antwoordde ze toen ze over kort over haar schouder naar me keek. Ze trekt iets van tussen de andere kleren uit, wat waarschijnlijk een toga is, en doet hem aan rustig aan terwijl ze terug naar het bed wandelt. Ze kruipt erop en gaat tussen de dekens liggen, waarna ze me aan kijkt met een rare blik. "Ga je zo slapen, of was je nog niet van plan om te slapen?" Ze grinnikt en ik boots haar rare blik van daarvoor na. "Nou, dat hangt er wel zo'n beetje vanaf.." Murmelde ik binnensmonds.}

_{Hij deed mijn rare gezicht na en ik schoot kort in de lach. "Nou, dat hangt er wel zo'n beetje vanaf.." zei hij, en ik verstond het bijna niet omdat hij zo verschrikkelijk binnensmonds praatte. Ik ging wat rechter op zitten en keek naar hem. ''Ligt waar aan?'' vroeg ik rustig en ik streek een pluk haar uit mijn gezicht.}

_{Ze duwde haar iets rechter op het bed door middel van haar elleboog en keek me aan. "Ligt waar aan?" Vroeg ze rustig, en met haar vingers streelde ze een lok van haar haren uit haar gezicht. "Van jou," ik duwde me opnieuw recht en boog me naar haar toe. "ga jij direct slapen?" Met een grote grijns op mijn gezicht waren onze hoofd niet zo ver dan een paar centimeters meer van elkaar verwijderd.}

_{"Van jou," Hij duwde zich weer omhoog en boog zich toen naar mij toe. "ga jij direct slapen?" Hij keek me met een grote grijns op zijn gezicht aan, terwijl zijn gezicht maar enkele centimeters verwijderd was van de mijne. Mijn blik gleed vluchtig van zijn ogen naar zijn lippen, en weer terug. Ik was nuchter genoeg om te weten dat ik gewoon moest gaan slapen, maar dronken genoeg om hem gewoon tegen me aan te trekken en te zoenen. En slim genoeg om te weten dat hij niet zou stoppen als ik hem eenmaal zou zoenen. Mijn blik gleed weer kort naar zijn lippen en ik pakte zijn kraag vast. ''Nee..'' zei ik zacht waarna ik hem naar me toe trok en hem zoende.}

_{Ik zag haar ogen mijn gezicht inspecteren, ik voelde haar blik op mijn lippen rusten. Ze keek me terug recht aan, maar zweeg nog steeds. Ik wachtte op haar antwoord terwijl ik mijn gezicht zo dicht bij het hare bleef houden. Uiteindelijk nam ze mijn kraag vast terwijl ze mijn lippen weer kort bekeek. "Nee.." antwoordde ze zacht en ze trok me dichter naar haar toe om haar lippen op de mijne te drukken. Ik tuitte mijn lippen en zoende haar terug. Ik ging rechter zitten en boog meer voorover, om haar dichter bij de matras te krijgen. Ik duwde mijn lippen steeds meer met passie op de hare.}

_{Hij zoende me terug en ging meer recht op zitten, waarna hij zich voorover boog waardoor ik noodgedwongen meer achterover op het matras werd geduwd. Zijn zoenen werd steeds meer gepassioneerd en ik gleed met mijn hand over zijn rug heen. Ik beantwoorde zijn kussen met liefde en probeerde niet te veel na te denken bij alles wat er op het moment gebeurde.}

_{Ik voelde haar ene hand liefdevol over mijn rug heen wrijven terwijl we elkaar zoenden. Normaal gesproken zou die aanraking mij de rillingen bezorgen, maar de alcohol stroomde door mijn aderen en het bezorgde me alleen maar een kick. Mijn lippen plantten zich op haar nek nadat ik even naar adem snakte, en vervolgens gleden mij vingers naar de knopjes van mijn hemd. Ik prutste ze een voor een open en liet mijn hemd toen open hangen. Ik ging met mijn lippen weer dezelfde weg naar boven toen ik eenmaal aan haar sleutelbeen gekomen was. Maar wanneer ik bijna aan haar oor gekomen was, zakte ik door mijn armen boven op haar neer en liet ik een luid geronk horen nadat mijn ogen dichtgevallen waren.}

_{Hij begon me in mijn nek te kussen en maakte zijn hemd open. Toen hij dat slikte ik even met angstige ogen en voelde ik mijn hart in mijn keel kloppen, wou ik dit wel? Zijn hemd open hangend begon hij me weer in mijn nek te zoenen, naar mijn sleutelbeen en weer terug omhoog. Toen hij een kus onder mijn oor gaf zakte hij opeens door zijn armen heen pal boven op me, waardoor ik door de klap even naar adem hapte. Ik hoorde hem snurken en ik staarde eigenlijk opgelucht naar het plafond. Ik duwde hem met alle kracht van me af, en legde de dekens over hem heen. Zelf ging ik ook onder de dekens liggen en kroop ik tegen hem aan, ook al sliep hij al. Nog even keek ik op naar zijn gezicht. ''Slaap lekker Hades..'' fluisterde ik zacht en ik deed zelf ook mijn ogen dicht.}

_{Ik werd door haar opzij geduwd, maar werd helemaal niets gewaar van de dekens die ze over me heen legde of hoe ze tegen me aan kroop en me een slaapwel wenste. Ik was compleet van de kaart geveegd, helemaal knock-out door de wijn, die er trouwens ook voor zorgde dat ik heel erg luid ging gaan snurken.

De volgende ochtend werd ik wakker door het felle licht dat de kamer binnen scheen. Op het eerste zicht wist ik niet van waar het kwam, het scheen zo fel als zonlicht en dat was er hier niet. Maar toen ik na een paar felle lichtflitsen het gerammel van donder hoorde, wist ik wat er aan de hand was. Bovendien hoorde ik dat er beneden nogal wat gekletter was van borden. Waarschijnlijk waren ze nu pas aan het afruimen. Mijn hoofd voelde alsof het barstte, zoveel koppijn dat ik had. Ik zag hoe Persephone tegen me aan lag, ze sliep nog. Ik wou haar eerst niet wakker maken, maar het bleef maar zo fel bliksemen dat het ondragelijk voor mijn ogen werd, die trouwens aanvoelden alsof ze opgezwollen waren. Voorzichtig schoof ik uit haar greep en schuifelde ik naar de ramen. Met harde rukken trok ik de gordijnen ervoor, waardoor het haast pikkedonker in de kamer werd. Vervolgens draaide ik me om en schuifelde ik naar beneden, de trappen af, naar de eetzaal en naar de bediendes daar. "Kan het wat stiller, ja!" Siste ik, maar wel op een rasperige toon. Mijn keel deed ook pijn, al kon ik me helemaal niets herinneren van de avond. Het enige wat ik nog wist was dat ik een liedje voor Persephone had gespeeld, en het hoofdgerecht.. "Maak me thee, oké!" Ik wachtte ongeduldig tot de bediende die ik aangesproken had terug kwam en liep toen met de gloeiendhete mok terug naar boven. Ik zette de tas thee neer op het nachtkastje en kroop weer onder het deken nadat ik de deur achter me terug dicht had gedaan. Ik zakte meer onderuit en dronk even een slokje.}

_{Ik merkte niks van het felle licht, en ook niet toen hij zich uit het bed wurmde om de gordijnen dicht te doen. Toen ik eindelijk wakker werd keek ik om me heen en zag ik Hades nergens. Ik legde mijn hand op mijn voorhoofd toen ik mijn hoofd bijna hoorde bonken en zuchtte. Geen wijn meer, nooit meer zo veel als gister.. Ik dacht terug aan gisteravond en had een klein glimlachje op mijn gezicht, maar ergens hoopte ik dat Hades er niks meer van af wist. Ik lag op mijn zij met mijn rug naar de deur toe, toen ik Hades aan hoorde komen. Ik zuchtte zachtjes en trok de deken wat hoger op. Ik merkte hoe hij op het bed ging zitten en draaide me om naar hem. ''Goeiemorgen Hades..'' zei ik zachtjes en ik keek naar hem op.}

_{"Goeiemorgen Hades.." Hoorde ik haar zacht zeggen, blijkbaar was ze wakker. Mijn hele hoofd leek te protesteren, geen geluid, alsjeblieft! Ik zuchtte en sloeg mijn benen terug over de bedrand zodat ik ze onder het deken kon leggen. "Goeiemorgen," bromde ik terug en had al die tijd niet eens door dat mijn hemd nog steeds wagewijd open hing. Hoe hard ik ook mijn best deed, ik kon geen glimlach forceren. Langzaam liet ik mezelf terug op mijn rug glijden en trok ik het deken wat over me heen. Verder zei ik geen woord, ik had geen zin om te praten. Gelukkig was het nu heel donker, het enige licht was afkomstig van de bliksemflitsen. Het enige wat nu te horen viel was ons ademhalen, de regen en af en toe het harde gedonder. Ik draaide me op mijn zij, met mijn gezicht richting het hare.}

_{"Goeiemorgen," bromde hij terug en ik kneep mijn ogen even samen. Ik opende mijn ogen tot spleetjes en keek naar Hades, toen hij zich langzaam verder in het bed liet zakken tussen de dekens. Hij trok de deken wat verder over zich heen en sprak geen woord, wat me eigenlijk wel beviel. Met mijn ogen gesloten luisterde ik naar het rustige adem halen en het gedonder buiten. Ik hoorde hoe hij zich weer verplaatste en opende mijn ogen, om te zien hoe hij zich op zijn zij had gelegd met zijn gezicht richting de mijne. Ik knipperde even een paar keer met mijn ogen en kon hem alleen maar aankijken, omdat mijn hoofd teveel bonkte om iets zinnigs te kunnen zeggen.}

_{Ik bleef stil liggen met mijn ogen gesloten, rustend op mijn zij. Ik voelde hoe ik aangestaard leek te worden, en opende mijn ogen om te zien dat mijn vermoeden klopte. Ze sprak niet, en ik keek haar vermoeid aan. "Zeus is boos," mompelde ik muisstil en sloot mijn ogen weer. Ik wachtte even voor ik mijn woorden vervolgde. "en wees stil, mijn hoofd.." Ik kreunde en ging meer onder de dekens liggen. "Vond je gisteren leuk?" vroeg ik toen, ook al had ik geen flauw idee wat we gedaan hadden.}

_{Met een vermoeide blik keek hij naar me. "Zeus is boos," zei hij zachtjes en hij sloot zijn ogen weer. Het was even stil eer hij weer sprak. "en wees stil, mijn hoofd.." Hij kreunde en ging meer onder de dekens liggen. "Vond je gisteren leuk?" Ik knikte langzaam. ''Ja, het was heel erg gezellig.'' zei ik met een super zacht, rasperig stemmetje. Ik kuchte zachtjes en sloot even mijn ogen voor ik hem weer aan kijk. ''Waarom is Zeus nou weer boos..?'' vroeg ik toen maar, toen ik mijn nieuwschierigheid niet kon bedwingen.}

_{Ze knikte bevestigend. "Ja, het was heel erg gezellig." Ze klonk al even schor als mij. Ach ja, in ieder geval vond ze het leuk. Ik merkte dat ze al snel van onderwerp veranderde, maar ik zou haar straks wel vragen wat we gedaan hadden. "Waarom is Zeus nou weer boos?" Vroeg ze. Ik haalde bijna onzichtbaar mijn schouders op terwijl ik mijn ogen sloot. "Waarom vraag je het zelf niet?" Ik liet een luide zucht vanuit mijn mond ontsnappen. "De telefoon ligt in de onderste lade van die kast daar." Ik gebaarde er naar. Het maakte me niet uit dat ze hem nu wist liggen, ze kon toch niet weg. Wat was mijn probleem dan? En wat als ze zou bellen, wat zou ze tegen hen kunnen zeggen? Ik wist dat ze vroeg of laat toch wel aan de poorten zouden staan.}

_{Hij sloot zijn ogen weer maar ik kon het niet laten om met een vragende blik naar hem te blijven kijken. "Waarom vraag je het zelf niet?" Hij zuchtte overdreven hard en ik trok een wenkbrauw op, ondanks dat hij het niet kon zien. "De telefoon ligt in de onderste lade van die kast daar." Hij gebaarde naar het kastje en ik draaide me om. Ik kwam tussen de dekens vandaan en kroop naar het kastje toe. Ik deed de laatjes open en vond de telefoon. Met trillerige vingers draaide ik het nummer. Ik hoorde hoe de toon over ging en hoe iemand op nam. ''Met Zeus. Wie spreek ik?'' hoorde ik hem met zware stem zeggen. Ik haalde even diep adem en zuchtte. ''Met mij pap..'' antwoordde ik hem zachtjes. ''Kore waar hang je in vredesnaam uit? Je moeder is dood ongerust.'' bulderde hij en ik hield de telefoon van mijn oor af, en kreunde van de koppijn die hij maakte. Ik legde de telefoon weer aan mijn oor en ik ging op de bedrand zitten. ''Ik ben veilig.. Je bent boos.. Het dondert en stormt weer overal.'' zeg ik zachtjes en ik kijk naar de dichte gordijnen waar af en toe nog lichtflitsen achter te zijn waren. ''Wat is er mis?'' Ik hoorde hem zuchten en nadenken of hij het me wel moest vertellen. ''Ik ben geen klein kind meer.. Je kunt dingen best aan me vertellen..'' mompel ik. ''Ik weet dat je geen klein kind meer bent, ben je daarom soms weg gegaan?'' zegt hij en ik sla even mijn ogen neer. ''Nee, niet daarom. Waarom ben je boos.'' zeg ik rustig. ''Ik ben boos omdat Hades achterloopt met zijn papierwerk, en ik daar nu klachten over krijg. En ik ben boos omdat je moeder me op de zenuwen werkt met haar eeuwige gepieker. Het gaat slecht met de aarde omdat ze zich niet kan concentreren en daar krijg ik ook weer klachten over. Kore kom naar huis, je moeder mist je. Ik mis je. zucht hij en een eenzame traan glijdt over mijn wang. ''Zeg tegen mam dat ze zich geen zorgen hoeft te maken. Ik ben veilig, altijd al geweest. En ik hou van haar.'' zeg ik terwijl ik mijn best doe om niet in huilen uit te barsten. ''Ik weet het niet, ze is echt helemaal kapot van je plotselinge vertrek Kore.'' Ik hoorde hoe hij stil viel en de stem van mijn moeder op de achtergrond klonk. ''Kore? Is dat Kore? Komt ze naar huis? Komt mijn lieve engeltje eindelijk naar huis. Kore?'' Weer was het even stil. ''Nee Demeter, ze belt alleen voor wat info. Ga maar weer slapen.'' hoorde ik mijn vader zeggen en ik beet op mijn lip, terwijl de tranen steeds vaker over mijn wangen gleden. ''Kom naar huis Kore, ze is een wrak.. Of vertel me tenminste waar je bent.'' mompelde Zeus en ik haalde even diep adem. ''Ik ben bij Hades. Als tussenstop. Ik hou van jullie.'' fluister ik haast voor ik ophang. Ik leg de telefoon naast me neer terwijl de tranen over mijn wangen stromen en ik beet steeds harder op mijn lip, tot ik bloed proefde.}

_{Ik voelde de koude toen ze vanonder de dekens vandaan kroop op de telefoon te halen. Ik hoorde hoe ze de laatjes open trok, terwijl ik nog zo duidelijk had vermeld dat het de onderste was. Elk geluid irriteerde me enorm, stomme hoofdpijn ook.. Ik hoorde hoe ze de nummers intikte, en dat ze bleef zitten bij het kastje. Zonder mijn ogen open te doen, trok ik het deken weer goed zodat ik geen kou meer had. Blijkbaar ging de telefoon over op Olympus, aangezien het plots heviger begon te stormen. Ook al was hij al zo boos, hij werd pas echt razend als hij gestoord werd. "Met mij pap," sprak Persephone. Aha, hij had dus opgenomen.. Ik voel hoe het bed na een tijdje lichtjes verzakt als ze er op gaat zitten. "Ik ben veilig.. Je bent boos.. Het dondert en stormt weer overal." Antwoordde ze hem weer zachtjes, "Wat is er mis? Ik ben geen klein kind meer.. Je kunt dingen best aan me vertellen.." Ik spitste mijn oren even, maar de telefoon was - Zeus' zij dank, om eerlijk te zijn - te stil. "Nee, niet daarom. Waarom ben je boos." Zegt ze nadat hij opnieuw geantwoord had waarschijnlijk. "Zeg tegen mam dat ze zich geen zorgen hoeft te maken. Ik ben veilig, altijd al geweest. En ik hou van haar." En daar kwam het kleffe gedoe weer aanzetten. Ik deed niet eens meer de moeite om mijn ogen te openen en ermee te rollen. Het was een hele tijd muisstil, wat heel erg veel deugd deed aan mijn hoofd. "Ik ben bij Hades. Als tussenstop. Ik hou van jullie." Ze fluisterde. Opnieuw was het erg stil, voor een heel erg lange tijd. Blijkbaar had ze dus opgehangen. Ik zuchtte en opende vermoeid mijn ogen. Ik duwde mezelf omhoog op een arm en wreef even de slaap uit mijn gezicht. Ik sloeg een arm om haar middel heen en trok haar naar achteren terwijl ik weer ging liggen. "Shhht, rustig maar.." Murmelde ik en duwde haar tegen me aan. Ik sloot mijn ogen weer en streelde wat door haar haren met mijn vingers. "Wat vertelde hij allemaal aan de telefoon?"}

_{Ik wreef de tranen weg wat niet hielp, aangezien ze maar door en door blijven stromen. Ik voelde Hades achter me omhoog komen en voelde op een gegeven moment zijn arm om mijn middel heen. Met een simpele beweging trok hij me naar achteren. Hij ging weer liggen en trok me met zich mee, waardoor ik ook weer liggend kwam. "Shhht, rustig maar.." Murmelde hij en hij trok me helemaal tegen zich aan. Ik voelde zijn vingers door mijn haren glijden en ik probeerde niet meer op mijn lip te bijten omdat ik het bloed al zo duidelijk proefde. "Wat vertelde hij allemaal aan de telefoon?" fluisterde hij en ik was even stil. ''Mama is zo verdrietig dat de wereld er onder aan het lijden is.. En je bent achter met je papierwerk.'' zei ik met gebroken stem en ik draaide me om. Met betraande ogen kijk ik hem aan. ''Ik was vergeten hoe erg ik ze mis Hades.'' fluister ik en de tranen rollen weer over mijn wangen heen als ik mijn gezicht in het kussen duw en op mijn lip zuig tegen het bloed.}

_{Ze bleef een hele tijd stil liggen. "Mama is zo verdrietig dat de wereld er onder aan het lijden is.. En je bent achter met je papierwerk." Beide dingen wist ik al. Ik opende mijn ogen toen ik haar voelde bewegen en zag dat ze zich omgedraaid had. Mijn ogen haakten zich vast met de hare. "Ik was vergeten hoe erg ik ze mis Hades." Haar helderblauwe ogen waren gevuld met dikke tranen, die ook over haar wangen naar beneden tuimelden. Ze wendde haar blik af om haar gezicht in de kussens te begraven. "Je hebt het gewoon leuk gehad," Bromde ik een beetje vermoeid van al het gedoe. "Daar kan je jezelf toch niet voor verwijten." Ik zuchtte en maakte mijn vingers los uit haar haren. "Je moeder komt er wel overheen." Het was nogal hard om te zeggen, maar het was wel zo. Op een dag zou ze inzien dat er niets opgelost kon worden met tranen en tuiten huilen. "Over dat papierwerk gesproken," mompelde ik. "dat kan wel wachten. Hoeveel heb ik eigenlijk gedronken gisteren? Het lijkt wel alsof ik een tiental liters wijn gezopen heb." Ik draaide me op mijn rug en bleef een tijdje naar het plafond staren, terwijl het buiten nog steeds stevig onweerde.}

_{"Je hebt het gewoon leuk gehad," Bromde hij en hij klonk nogal vermoeid. "Daar kan je jezelf toch niet voor verwijten." Hij zuchtte en maakte zijn vingers los uit mijn haren. "Je moeder komt er wel overheen." Ik keek met een rare blik naar hem op. ''Ik zeg ook niet dat het slecht is, het was juist fijn dat ik ze niet meer miste. Maar toen ik haar stem zo paniekerig hoorde en Zeus zo verdrietig kon ik het gewoon even niet meer hebben. Maar goed. Dat begrijp je toch niet.'' zeg ik lichtelijk gepikeerd en ik stap uit het bed. Ik loop naar de gordijnen toe en haal mijn handen door mijn haren heen. "Over dat papierwerk gesproken," mompelde hij. "dat kan wel wachten. Hoeveel heb ik eigenlijk gedronken gisteren? Het lijkt wel alsof ik een tiental liters wijn gezopen heb." Ik hoorde hoe hij zich omdraaide en staarde even naar het heftige weer buiten. ''Ontzettend veel. Je was zo dronken dat je dacht dat de fles zich vanzelf kon vullen toen ik er water in had gedaan, en je was zo dronken dat je dacht dat het water wijn was. En je bent boven op me in slaap gevallen. Ik heb je onder de dekens gestopt.'' zeg ik zacht.}

_{"Ik zeg ook niet dat het slecht is," antwoordde ze terwijl ze me met een rare blik aankeek. "het was juist fijn dat ik ze niet meer miste. Maar toen ik haar stem zo paniekerig hoorde en Zeus zo verdrietig kon ik het gewoon even niet meer hebben. Maar goed, dat begrijp je toch niet.." Ze stapte uit bed en ik wierp haar even een boze blik toe. "Ontzettend veel." Antwoordde ze daarna. "Je was zo dronken dat je dacht dat de fles zich vanzelf kon vullen toen ik er water in had gedaan, en je was zo dronken dat je dacht dat het water wijn was. En je bent boven op me in slaap gevallen. Ik heb je onder de dekens gestopt." Ik staarde even naar het plafond. "Hmm, misschien had ik je daar wel voor moeten waarschuwen ja." Ik zuchtte luid. "Maar al bij al valt het nog wel mee, lijkt me. Ik bedoel maar," ik aarzelde even. "ik kan veel ergere dingen doen. Op Olympus bijvoorbeeld, tijdens het echte feest van de eeuw, heb ik in de vaas op tafel mijn boodschapje gedaan als je me begrijpt. En het was diezelfde vaas, dat Hera over Zeus' hoofd uitgoot later op die avond tijdens een enorme, dronken ruzie." Ik moest wel lachen toen ik eraan terugdacht. "Je had Dionysus en Poseidon eens moeten zien, ze lagen onder tafel van het lachen."}

_{"Hmm, misschien had ik je daar wel voor moeten waarschuwen ja." Hij zuchtte luid. "Maar al bij al valt het nog wel mee, lijkt me. Ik bedoel maar," Er viel een korte stilte, maar ik bleef voor me uit staren naar buiten. "ik kan veel ergere dingen doen. Op Olympus bijvoorbeeld, tijdens het echte feest van de eeuw, heb ik in de vaas op tafel mijn boodschapje gedaan als je me begrijpt. En het was diezelfde vaas, dat Hera over Zeus' hoofd uitgoot later op die avond tijdens een enorme, dronken ruzie." Hij begon te lachen en ik beet op mijn lip om niet in lachen uit te barsten. Mijn schouders schokte zachtjes van het lachen en ik legde mijn hand over mijn mond. "Je had Dionysus en Poseidon eens moeten zien, ze lagen onder tafel van het lachen." Mijn schouders begonnen steeds heviger te schokken en op een gegeven moment kon ik het niet meer helpen en barstte ik in lachen uit. ''Ik zie het helemaal voor me.'' schater ik en ik pink een traantje weg. ''En nog steeds drink je te veel.''}

_{Ik merk dat ze toch wel grappig vind, en dat ze zich zelfs probeert in te houden. Maar na een tijdje begint ze toch luid te lachen omdat ze het niet meer kan bedwingen, zo hard zelfs dat even ervan moest huilen volgens mij. "Ik zie het helemaal voor me," schaterde ze. "En nog steeds drink je te veel." Ik grinnikte en bleef met mijn armen achter mijn hoofd gevouwen naar het plafond staren. "Sindsdien wordt ik alleen uitgenodigd als het echt noodzakelijk is." Maar goed ook, ik vond het wel beter zo. Langzaam duwde ik mezelf overeind en nam mijn kopje thee van het nachttafeltje. "Lach maar ja," mompelde ik nog even en zette mijn lippen aan de rand om een slokje te drinken. Vervolgens hield ik de warme mok in mijn handen en bleef ik, half in gedachten, zitten op de bedrand. "}

_{"Sindsdien wordt ik alleen uitgenodigd als het echt noodzakelijk is." Langzaam duwde hij zich omhoog en boog zich naar zijn nachtkastje toe. Rustig pakte hij zijn kopje thee er van af. "Lach maar ja," mompelde hij en hij zette het kopje aan zijn lippen. Hij hield de mok in zijn handen vast en keek gedachtevol voor zich uit. Ik bestudeerde zijn gezicht en glimlachte. Zwijgend draaide ik me weer om naar buiten te kijken, om te zien hoe het weer langzaam erger werd. Zeus maakte zich duidelijk zorgen.}

_{Ik liet een zachte zucht van tussen mijn lippen glippen en staarde naar de thee in de kop. Ik bewoog mijn kopje even heen en weer, om te zien hoe het watervlak van de vloeistof ging gaan rimpelen. Er ontstond een slurp-geluid toen ik weer even dronk, waarna ik de thee zonder enig lawaai op het nachtkastje zette. De mok was nog half vol, maar mijn handen hadden het inmiddels al warmer dan normaal gekregen. Ik stond op en liep langzaam op het bed heen richting het raam, waar ze nog steeds naar buiten aan het kijken was. Ik benaderde haar langs achter, volgens mij had ze niet eens door dat ik er stond maar dat zou ze heus wel gaan merken toen ik mijn hand op de hare legde. Ze hield het gordijn vast zodat ze naar buiten kon staren. "Je vingers zijn koud." Sprak ik op gedempte toon, en terwijl de kamer oplichtte bij een bliksemflits kon ik zien hoe haar ogen een vreemde twinkelen bezaten. In het licht leek het blauw van haar kijkers als de vreemde, blauwe lucht van een naderend onheil. Mijn witte hemd hing nog open van gisterenavond, ook al had ik geen flauw idee waarom dat zo was en het kon me eerlijk gezegd niet eens schelen. Ook niet toen ik mijn andere hand ophief om met mijn vingertoppen langs haar wang te strelen. Ik inspecteerde haar gezicht zorgvuldig en ademde even diep in en uit. Ik dacht even na om iets te gaan zeggen, maar zweeg toch omdat het me beter leek op dit moment.}

» No you can’t change something that you don’t understand.
» Isn't hate and love the same thing anyway?