A tale whispered so murderously

Onderwerp: A tale whispered so murderously zo aug 12, 2012 8:38 pm

Na een hele tijd achter de piano gezeten te hebben die ik gevonden had, over denk ik wat Hades allemaal gezegd had vandaag aan het ontbijt. Ik druk wat willekeurig op de toetsen en raak langzaam aan weer kwaad. Ik sta ruw op, waardoor de kruk waar ik op zat achterover valt. Furieus loop ik door de gangen, en op een of andere manier geraak ik zonder te verdwalen bij Hades. Ik storm de paleis zaal in en vind hem op zijn troon. Ik ga midden in de zaal staan en kijk hem kwaad aan. ''Hoe kún je?'' roep ik fel naar hem met vlammende ogen. ''Hoe kun je me meenemen hier naar toe, terwijl je weet dat ik NOOIT maar dan ook NOOIT met jou zal trouwen? Hoe kun je zeggen dat je verliefd op me bent terwijl je me niet kent? Hoe kun je zeggen dat je nog liever mijn moeder dood hebt dan dat ik hier weg ga? En hoe kun je denken dat alles wat je zegt me ooit meer op mijn gemak zal laten voelen. Hoe had je dit gepland? Je dacht, ik neem der gewoon mee, en dan trouwt ze wel met me? Of dacht je soms dat het voor mij love at first sight zou zijn zodra ik je zou zien? Nou dat heb je dan allemaal fout gedacht. Ik ga nooit met je trouwen, en ik zal nooit van je houden. Dus laat me gaan. Niemand wordt hier beter van. Ik mis mijn moeder, ik mis de open lucht, ik mis de fruitige geur van de bloemen en de geur van het gras vroeg in de ochtend. Ik mis het licht en ben het helemaal zat hier, het is hier donker en koud. Ik haat het hier en boven alles, haat ik jou.'' zeg ik furieus terwijl ik steeds harder ga praten. Aan het einde van mijn geraas sta ik vlak bij hem terwijl ik hem vuil aan kijk.

Onderwerp: Re: A tale whispered so murderously zo aug 12, 2012 9:51 pm

_{Ik zat al een hele tijd onderuitgezakt op mijn troon. De slaap bekroop me langzaam, zodanig dat ik mezelf een klap in het gezicht verkocht zodat ik maar wakker zou blijven. Het hielp wel, een beetje… Ik zuchtte en ging rechter zitten, toen ik het geluid van aankomende voetstappen hoorde. Ze klonken hard, waarschijnlijk omdat die persoon razend was. Ik rolde met mijn ogen, nou gingen we het krijgen zeg. Persephone, natuurlijk… Ik kijk haar recht in de ogen aan als ze in het midden van de zaal gaat staan, en ondersteun mijn hoofd doormiddel van mijn hand. “Hoe kún je?!” Roept ze fel vanaf haar plaats. Mijn vermoedens klopten inderdaad, ze is razend. “Hoe kun je me meenemen hier naar toe, terwijl je weet dat ik NOOIT maar dan ook NOOIT met jou zal trouwen? Hoe kun je zeggen dat je verliefd op me bent terwijl je me niet kent? Hoe kun je zeggen dat je nog liever mijn moeder dood hebt dan dat ik hier weg ga? En hoe kun je denken dat alles wat je zegt me ooit meer op mijn gemak zal laten voelen. Hoe had je dit gepland? Je dacht, ik neem der gewoon mee, en dan trouwt ze wel met me?” Ik hoor haar storm aan en knipper geen een keer met mijn ogen, dat was niet nodig. Ik kijk haar met een egale blik levenloos aan. Ze is nog niet klaar met praten blijkbaar, denk ik, als ze door raast. “Of dacht je soms dat het voor mij love at first sight zou zijn zodra ik je zou zien? Nou dat heb je dan allemaal fout gedacht. Ik ga nooit met je trouwen, en ik zal nooit van je houden. Dus laat me gaan. Niemand wordt hier beter van. Ik mis mijn moeder, ik mis de open lucht, ik mis de fruitige geur van de bloemen en de geur van het gras vroeg in de ochtend. Ik mis het licht en ben het helemaal zat hier, het is hier donker en koud. Ik haat her hier en boven alles, haat ik jou.” Zegt ze furieus. Ze staat vlak bij mij nu, en ze kijkt me aan alsof ik een of ander gruwelijks gedaan heb, al is dat eigenlijk ook zo. “Naïeveling.” Snauw ik fel terug, en als ze dacht dat ik mijn blik zou afwenden en zou krimpen onder haar felle woorden dan had ze het goed mis. Ik kijk haar uitdagend aan terwijl ik mijn rug recht en meer naar voren ga zitten om de afstand tussen onze gezichten kleiner te maken. “Haat me, protesteer maar eens goed. Als Aphrodite zomaar uitgehuwelijkt wordt voor papa’s handelszaakjes, dan zal ‘ie niet terugdeinzen om dat ook met jou te doen. Je bent maar zijn zoveelste dochter, het maakt Zeus allemaal niet uit tenzij hij zich erdoor bedreigd voelt. Ik moet maar eens met mijn vingers knippen,” Sis ik en beweeg even met mijn duim tegen mijn middelvinger. “en ik heb je. Zo snel is het gebeurd. Je bent echt achterlijk als je vraagt waarom ik zulke dingen zeg, zelfs iemand die nog nooit wat over mij gehoord heeft weet het. Ik ken je beter en langer dan je denkt, het enige wat ik nog niet heb is jouw vertrouwen.” Ik kijk haar strak aan en ga zachter praten. “Het enige waarvan je bang moet zijn en blijven is mij… En ik weet dat je dat bent.”}

Onderwerp: Re: A tale whispered so murderously zo aug 12, 2012 10:05 pm

De hele tijd heeft hij me recht aan gekeken, en geen een keer wendde hij zijn blik af. “Naïeveling.” Snauwt hij even fel terug en hij kijkt me uitdagend aan. Hij recht zijn rug en gaat meer naar voren zitten om de afstand tussen onze gezichten kleiner te maken. “Haat me, protesteer maar eens goed. Als Aphrodite zomaar uitgehuwelijkt wordt voor papa’s handelszaakjes, dan zal ‘ie niet terugdeinzen om dat ook met jou te doen. Je bent maar zijn zoveelste dochter, het maakt Zeus allemaal niet uit tenzij hij zich erdoor bedreigd voelt. Ik moet maar eens met mijn vingers knippen,” Sist hij en beweegt even met zijn duim tegen zijn middelvinger. “en ik heb je. Zo snel is het gebeurd. Je bent echt achterlijk als je vraagt waarom ik zulke dingen zeg, zelfs iemand die nog nooit wat over mij gehoord heeft weet het. Ik ken je beter en langer dan je denkt, het enige wat ik nog niet heb is jouw vertrouwen.” hij kijkt me strak aan en gaat zachter praten. “Het enige waarvan je bang moet zijn en blijven is mij… En ik weet dat je dat bent.” Ik kijk hem nog steeds fel aan en ben heel even stil. Ik hef mijn kin op en kijk hem aan. ''Toe dan. Ga dan met Zeus praten om met me te trouwen. Denk maar niet dat het anders zal worden dan. Ik zal je nog steeds haten, en je zal me met geen vinger mogen aan raken. Ook al ben je mijn echtgenoot dan, ik heb nog altijd een eigen wil. Jij bent niet mijn baas, ik ben geen slaaf. Je zult nooit mijn vertrouwen winnen, en al helemaal niet mijn liefde. Ga maar naar Zeus en laat al je dromen uitkomen, dwing me maar om met je te trouwen. Het zal je toch niet de voldoening geven die je uiteindelijk zo graag wil hebben. Als ik voor eeuwig aan je vast zit, zal ik voor eeuwig proberen je leven tot een hel te maken, neem dat maar van me aan. Je kunt me opsluiten, slecht behandelen.. Je zult alles kunnen, maar ik wéét dat je dat niet wil doen. Niet voor lang teminste. Ik zal je helemaal gek maken. Ga dan. Ga dan naar Zeus om te zorgen voor datgene wat je zo graag wilt?!'' zeg ik fel terwijl ik geen stap heb verzet. Zijn gezicht is nog steeds erg dicht bij de mijne en uitdagend kijk ik hem woedende ogen aan.

Onderwerp: Re: A tale whispered so murderously zo aug 12, 2012 11:21 pm

_{Heel even is ze stil, heel even maar, en dan heft ze haar kin op alsof ze trots is. Maar ik weet beter, en zie aan haar houding dat ze boven mij probeert te reiken en mij probeert te intimideren. Iets wat haar nooit zal lukken, niet zo’n kleine meid als haar tenminste. Haar felle blik verdwijnt niet als ze verder praat, ze ontwijkt mijn blik niet en kijkt mij nog steeds recht aan met onze hoofden op zo’n kleine afstand van elkaar. “Toe dan,” Daagt ze me uit. “Ga dan met Zeus praten om met me te trouwen. Denk maar niet dat het anders zal worden dan. Ik zal je nog steeds haten, en je zal me met geen vinger mogen aan raken. Ook al ben je mijn echtgenoot dan, ik heb nog altijd een eigen wil. Je bent niet mijn baas, ik ben geen slaaf. Je zult nooit mijn vertrouwen winnen, en al helemaal niet mijn liefde. Ga maar naar Zeus en laat al je dromen uitkomen, dwing me maar om met je te trouwen. Het zal je toch niet de voldoening geven die je uiteindelijk zo graag wil hebben. Als ik voor eeuwig aan je vast zit, zal ik voor eeuwig proberen je leven tot een hel te maken, neem dat maar van me aan. Je kunt me opsluiten, slecht behandelen... Je zult alles kunnen, maar ik wéét dat je dat niet wil doen. Niet voor lang tenminste. Ik zal je helemaal gek maken. Ga dan. Ga dan naar Zeus om te zorgen voor datgene wat je zo graag wilt?!” Ze blijft stevig voor me staan. Ik trek even geamuseerd een mondhoek naar omhoog en kijk haar nog steeds in de ogen aan. Ik antwoord haar op een zachte toon. “Iedereen heeft affectie nodig, zelfs zo’n gruwelijke tiran als ik. Ik doe wel wat nodig is, al zou ik het wel op prijs stellen als je meewerkt.” Ik kijk haar smalend aan en knipper even met mijn ogen enkel omdat het echt nodig is. “Voorlopig heb ik ons huwelijk nog niet echt nodig. Het enige wat er kan gebeuren is dat je weg probeert te vluchten, en dat ik het noodzakelijkste doe om je bij mij te houden. Je weet wel wat dat is, dat wil je toch niet? En wat áls ik je vrij laat, hmm?” Ik trek mijn gezicht weer strak in de plooi en knijp mijn ogen samen tot spleetjes. “Je weet dat je niet veilig bent. Dat ik kijk naar wat je doet, luister naar wat je zegt, kortom… alles weet. Je weet dat ik er dan ben.”}

Onderwerp: Re: A tale whispered so murderously zo aug 12, 2012 11:43 pm

Geamuseerd trekt hij een van zijn mondhoeken omhoog en blijft me aankijken, waarbij ik mijn blik ook niet af wend. Met een zachte stem begint hij aan zijn antwoordt aan mij terwijl ik hem aan blijf kijken. “Iedereen heeft affectie nodig, zelfs zo’n gruwelijke tiran als ik. Ik doe wel wat nodig is, al zou ik het wel op prijs stellen als je meewerkt.” smalend kijkt hij me aan en knippert even met mijn ogen. “Voorlopig heb ik ons huwelijk nog niet echt nodig. Het enige wat er kan gebeuren is dat je weg probeert te vluchten, en dat ik het noodzakelijkste doe om je bij mij te houden. Je weet wel wat dat is, dat wil je toch niet? En wat áls ik je vrij laat, hmm?” Hij trekt zijn gezicht weer strak in de plooi en knijpt zijn ogen samen tot spleetjes. “Je weet dat je niet veilig bent. Dat ik kijk naar wat je doet, luister naar wat je zegt, kortom… alles weet. Je weet dat ik er dan ben.” Ik blijf hem rustig aan kijken en vertrek geen spier. Het eerste gedeelte negeer ik voor nu maar even, voor ik er rare dingen uit ga flappen. ''Ik kan niet vluchten, dus waarom zou ik het proberen. Je hebt een waakhond op me neer gezet en de enige manier dat ik hier weg kan komen is via een boot die hier niet is. Het enige wat ik kan doen is gewoon zo ver mogelijk uit je buurt blijven, misschien is het hier dan nog wel te doen. Het is toch niet zo dat jou gezelschap het hier beter zou kunnen maken. En als je me vrijlaat, ben ik tenminste weg hier, weer dicht bij mijn moeder, in de normale wereld weg van jou. Ja je zult me bespieden, maar ik zal nooit meer zo'n domme fout maken dat ik ergens alleen heen ga, met niemand om me te beschermen.'' zeg ik droog terwijl ik hem nu indringend aan kijk. Ik leg mijn ene hand op zijn schouder en de ander op zijn borst, waarna ik mijn lippen vlakbij zijn oor breng. Ik blijf even doodstil en verroer me niet voordat ik iets zeg. ''Ik weet dat je me wil, maar zoek voor die gevoelens maar een ander.'' fluister ik zacht op zwoele toon.

Onderwerp: Re: A tale whispered so murderously zo aug 12, 2012 11:58 pm

_{“Ik kan niet vluchten, dus waarom zou ik het proberen. Je hebt een waakhond op me neer gezet en de enige manier dat ik hier weg kan komen is via een boot die hier niet is. Het enige wat ik kan doen is gewoon zo ver mogelijk uit je buurt blijven, misschien is het hier dan nog wel te doen. Het is toch niet zo dat jou gezelschap het hier beter zou kunnen maken. En als je me vrijlaat, ben ik tenminste weg hier, weer dicht bij mijn moeder, in de normale wereld weg van jou. Ja je zult me bespieden, maar ik zal nooit meer zo’n domme fout maken dat ik ergens alleen heen ga, met niemand om me te beschermen.” Zegt ze, en dan brengt ze plots haar gedichten vlak naast mijn oor. Ze zwijgt, maar spreekt dan toch verder. “Ik weet dat je me wil, maar zoek voor die gevoelens maar een ander.” Fluistert ze. De zwoele ondertoon in haar stem is duidelijk te horen. Ik laat een zucht van tussen mijn lippen ontsnappen en houd mijn kin hoger en iets opzij, zodat mijn mond ook in de buurt van haar oor komt. “Als je denkt dat dat zo makkelijk is, heb je het mis.” Ik grijns, maar dat kan ze natuurlijk niet zien. “Zoals ik al zei, ik ben niet zoals mijn broers. En daarbij, jij bent degene waar ik mij het meest tot aangetrokken voel. Je bent uniek, dat maakt je onvervangbaar.” Ik fluister net als haar, maar er is geen zwoele of liefdevolle ondertoon te herkennen. Die komt nog wel, ooit… als ik haar kan vertrouwen.}

Onderwerp: Re: A tale whispered so murderously ma aug 13, 2012 12:24 am

Ik voel dat hij zijn mond dichter bij mijn oor brengt en wacht tot hij gaat praten. “Als je denkt dat dat zo makkelijk is, heb je het mis.” zegt hij en hij is voor een kort moment stil. “Zoals ik al zei, ik ben niet zoals mijn broers. En daarbij, jij bent degene waar ik mij het meest tot aangetrokken voel. Je bent uniek, dat maakt je onvervangbaar.” zegt hij fluisterend, maar er is nog geen verlangen te horen. Ik krijg een grijns rond mijn lippen en blijf gewoon nog even voorover gebogen staan. Let the game begin.. ''Wat fijn dat je niet bent zoals je broers, maar als je op mij gaat wachten zal je er een eeuwigheid over doen.'' zeg ik zachtjes. Ik ben weer stil en laat de hand die op zijn borst zit even er over heen glijden. Ik duw me van hem af om recht te staan maar verlies mijn evenwicht, en val voorover, waarbij ik mezelf op vang door mijn handen hoog op zijn bovenbeen te zetten. ''Sorry.. Ik kan ook zo'n kluns zijn.'' glimlach ik onschuldig waarna ik goed overeind kom. Ik blijf hem rustig aan kijken en ben weer stil.

Onderwerp: Re: A tale whispered so murderously ma aug 13, 2012 12:37 am

_{“Wat fijn dat je niet bent zoals je broers, maar als je op mij gaat wachten zal je er een eeuwigheid over doen.” Antwoord ze me. Ik glimlach. “Ach, eeuwigheid is slechts een begin. We hebben alle tijd van de wereld.” Haar hand glijd even over mijn borst, waarna ze plots haar evenwicht verliest en voorover valt. Ze houdt zich net op tijd tegen door haar hand hoog op mijn bovenbeen te plaatsen. Mijn blik glijdt er even naar, waarna ik haar toch weer aan kijken. “Sorry.. Ik kan ook zo’n kluns zijn.” Glimlacht ze onschuldig en komt dan goed overeind. Ik grijns en leun naar voren. Mijn gezicht komt extreem dicht bij het hare, en ik leg mijn wijsvinger onder haar kin te rusten. “Hmm, happig,” Ik klem mijn kiezen even hard op elkaar, alsof ik ging bijten. “Langs de andere kant ook zó lief en onschuldig.” Ik kan mijn glimlach niet verbergen, mijn lippen op het moment zo dicht bij de hare… Nog een beetje en… Ik leunde naar achteren in mijn troon en liet haar los. Ik liet mijn hoofd iets naar achteren tegen mijn troon rusten en keek haar vrolijk aan.}

Onderwerp: Re: A tale whispered so murderously ma aug 13, 2012 10:03 am

“Ach, eeuwigheid is slechts een begin. We hebben alle tijd van de wereld.” zegt hij met een glimlach. Als ik mijn hand op zijn bovenbeen heb geplaatst, kijk hij er even naar en kijkt me daarna weer rustig aan. Hij leunt naar voren zodat zijn gezicht extreem dicht bij de mijne is, en hij legt zijn vinger onder mijn kin. “Hmm, happig,” hij klemt zijn kiezen even hard op elkaar, alsof hij ging bijten. “Langs de andere kant ook zó lief en onschuldig.” Ik zie hem glimlachen, en ik weet omdat het is omdat hij zo dichtbij mijn lippen is met de zijne. Hij liet me los toen hij weer achterover in zijn troon ging leunen en keek me vrolijk terwijl hij zijn hoofd tegen zijn troon laat rusten. Ik glimlach liefelijk terug en rek me uit. ''Dus, Hades. Was je nog van plan om wat met me te gaan doen?'' vraag ik rustig en ik laat even een stilte vallen. Ik kijk hem verleidelijk aan en ga verder met praten. ''Ik dacht dat je me het kasteel zou laten zien vandaag, is het niet? Misschien valt hier uiteindelijk toch nog iets te doen.'' glimlach ik onschuldig.

Onderwerp: Re: A tale whispered so murderously ma aug 13, 2012 10:12 am

_{Ze rekt zich even uit. “Dus, Hades. Was je nog van plan om wat met me te gaan doen?” Vraagt ze rustig en zwijgt even. “Ik dacht dat je me het kasteel zou laten zien vandaag, is het niet? Misschien valt hier uiteindelijk toch nog iets te doen.” Ze kijkt me verleidelijk aan en ik kijk even weg om verveeld naar mijn nagelriemen te staren, tenminste dat deed ik maar alsof. “Moet dat? Ik had zo’n zin om voor de rest van de dag zo te blijven praten…”}

Onderwerp: Re: A tale whispered so murderously ma aug 13, 2012 10:46 am

Hij keek weg om verveeld naar zijn nagels te kijken, maar ik wist dat hij het niet meende. “Moet dat? Ik had zo’n zin om voor de rest van de dag zo te blijven praten…” zei hij en ik moet toch wel zachtjes grinniken. ''Prima, als jij graag wil dat ik de hele tijd naar je schreeuw, roep dat ik je haat en boos doe moet je het zeggen hoor. Alleen kan ik me vaag herinneren dat je gister toen je me strak in je armen hield zei dat je wou dat die boze blikken verdwenen.'' zeg ik rustig terwijl ik mijn armen om mezelf heen sla. ''Maar dat kunnen we ook doen terwijl je me het kasteel laat zien, zodat ik niet verdwaal als ik weg storm van je. Dan hoef je me ook niet te zoeken, als je dat dan al van plan zou zijn. Niet dat ik daar van uit ga..'' zeg ik droog

Onderwerp: Re: A tale whispered so murderously ma aug 13, 2012 10:59 am

_{“Prima, als jij graag wil dat ik de hele tijd naar je schreeuw, roep dat ik je haat en boos doe moet je het zeggen hoor. Alleen kan ik me vaag herinneren dat je gister toen je me strak in je armen hield zei dat je wou dat die boze blikken verdwenen.” Zegt ze rustig. “Maar dat kunnen we ook doen terwijl je me het kasteel laat zien, zodat ik niet verdwaal als ik weg storm van je. Dan hoef je me ook niet te zoeken, als je dat dan al van plan zou zijn. Niet dat ik daar van uit ga.” Ik wacht even en kijk haar aan. “Dat wil ik ook, maar ik ga je ook niet op je wenken bedienen alsof je een prinses bent en ik je schoothondje ben. Dat wou je zelf ook niet. Maar goed, als je dat echt zo nodig wilt.” Ik sta op.}

Onderwerp: Re: A tale whispered so murderously ma aug 13, 2012 11:31 am

Hij wacht even voor hij wat zegt en kijkt me aan. “Dat wil ik ook, maar ik ga je ook niet op je wenken bedienen alsof je een prinses bent en ik je schoothondje ben. Dat wou je zelf ook niet. Maar goed, als je dat echt zo nodig wilt.” zegt hij en hij staat op. ''Je hoeft me ook niet op mijn wenken te bedienen, ik zou alleen graag het paleis willen zien. Ik bedoel, nu ik hier toch woon.. Voor altijd..'' zeg ik, dat laatste fluisterend. Ik kijk hem aan. ''Misschien.. Misschien moeten we overnieuw beginnen? Want, eigenlijk heb ik geen zin om de hele tijd ruzie te maken met je. Ook al maak je me de hele tijd kwaad.'' zucht ik terwijl ik naar de grond kijk.

Onderwerp: Re: A tale whispered so murderously ma aug 13, 2012 12:39 pm

_{“Je hoeft me ook niet op mijn wenken te bedienen, ik zou alleen graag het paleis willen zien. Ik bedoel, nu ik hier toch woon… Voor altijd…” Zegt ze, dat laatste fluisterend. Ik leg even het fluwelen deken op mijn troon goed terwijl ze praat en kijk haar dan terug aan. “Misschien.. Misschien moeten we overnieuw beginnen? Want, eigenlijk heb ik geen zin om de hele tijd ruzie te maken met je. Ook al maak je me de hele tijd kwaad.” Ze kijkt naar de grond onder haar voeten. “Als je dat wilt, al zal het niet veel veranderen aan wat ik deed en aan die eerste blik…” Ik loop langs haar heen naar de gang. “Oh, en als je het wil weten… Het was geen liefde op het eerste gezicht.” Zeg ik luid richting haar, maar kijk nog steeds straks voor me uit tijdens het lopen. Ze zou wel volgen. .}

Onderwerp: Re: A tale whispered so murderously ma aug 13, 2012 7:31 pm

“Als je dat wilt, al zal het niet veel veranderen aan wat ik deed en aan die eerste blik…” Hij loopt langs me heen naar de gang. “Oh, en als je het wil weten… Het was geen liefde op het eerste gezicht.” zegt hij luid. Vlug loop ik achter hem aan en ga naast hem lopen. ''Je hebt gelijk, het was een raar voorstel. Laat maar ik zei niks.'' zeg ik rustig terwijl ik zijn tempo bij probeer te houden. ''En wat was het dan wel, waarom zou je verliefd worden op iemand die je niet kent, als het geen liefde op het eerste gezicht is?'' vraag ik lichtelijk nieuwschierig terwijl ik hem aan kijk

Onderwerp: Re: A tale whispered so murderously ma aug 13, 2012 7:45 pm

_{Vlug loopt ze achter me aan en gaat dan naast me lopen als ze de afstand overbrugt heeft. “Je hebt gelijk, het was een raar voorstel. Laat maar ik zei niks.” Ze probeert mijn snelle tempo bij te houden. Ik loop stevig door en blijf strak voor me uit kijken. Ik mag haar niet aan kijken, denk ik, ik mag het niet. “En wat was het dan wel, waarom zou je verliefd worden op iemand die je niet kent, als het geen liefde op het eerste gezicht is?” Ik kijk uit mijn ooghoeken naar haar, en zie dat ze een nieuwsgierige blik heeft in haar ogen. “Gefascineerd zijn is nog steeds niet verliefd. Ik had wel interesse, daarom bleef ik je observeren… Gevoelens evolueerden daarna, en namen alleen maar toe. Waarom kan ik je niet zo makkelijk vertellen. Ik word niet snel stapelverliefd, dus je bent wel heel speciaal… Neem dat maar van mij aan.” Ik trek even een mondhoek naar omhoog en kijk dan weer voor me uit.}

Onderwerp: Re: A tale whispered so murderously ma aug 13, 2012 7:55 pm

De hele tijd blijft hij stevig door lopen en kijkt hij strak voor zich uit. “Gefascineerd zijn is nog steeds niet verliefd. Ik had wel interesse, daarom bleef ik je observeren… Gevoelens evolueerden daarna, en namen alleen maar toe. Waarom kan ik je niet zo makkelijk vertellen. Ik word niet snel stapelverliefd, dus je bent wel heel speciaal… Neem dat maar van mij aan.” zegt hij terwijl hij naar me kijkt vanuit zijn ooghoeken, maar zijn hoofd niet naar me toe draait. Hij trekt even een mondhoek omhoog en kijkt weer voor zich uit. Ik knik langzaam en blijf hem aan kijken. ''Dus, waarom was je gefascineerd door me dan? Zo bijzonder ben ik niet. En waarom kijk je me niet gewoon als je tegen me praat, dat is beleefd, de laatste keer dat ik checkte.'' glimlach ik vrolijk

Onderwerp: Re: A tale whispered so murderously ma aug 13, 2012 8:07 pm

_{“Dus, waarom was je gefascineerd door me dan? Zo bijzonder ben ik niet. En waarom kijk je me niet gewoon aan als je tegen me praat, dat is beleefd, de laatste keer dat ik checkte.” Ik zucht en loop stevig door verder de gang in. “Je uiterlijk, je houding en handelingen… Waarschijnlijk.” Ik glimlach en kijk haar nog steeds niet aan. “En dan ben ik maar onbeleefd. Misschien is er wel een andere, logische reden waarom ik je niet aankijk.” Ik wacht even voor ik verder praat. Er valt een ijzige stilte. “Het kan allemaal.”}

Onderwerp: Re: A tale whispered so murderously ma aug 13, 2012 10:59 pm

Hij zucht en loopt stevig door een of andere gang in. Ik kijk maar rustig om me heen om alles goed te kunnen observeren en onthouden. “Je uiterlijk, je houding en handelingen… Waarschijnlijk.” zegt hij en ik kijk weer naar hem, waardoor ik zie dat hij een glimlach op zijn gezicht heeft maar mij nog steeds niet aan kijkt. “En dan ben ik maar onbeleefd. Misschien is er wel een andere, logische reden waarom ik je niet aankijk.” Hij wacht even voor hij verder praat en ik neem gebruik van de tijd om weer om me heen te kijken terwijl ik wacht op wat hij nog zeggen gaat. Er valt een ijzige stilte en ik kijk even kort naar hem. “Het kan allemaal.” zegt hij en ik kijk hem rustig aan. ''En wat zou die andere logische reden zijn dan? Je maakt me nu toch wel nieuwschierig met al je geheimen Hades.'' glimlach ik rustig

Onderwerp: Re: A tale whispered so murderously di aug 14, 2012 10:11 am

_{“En wat zou die andere logische reden zijn dan? Je maakt me nu toch wel nieuwsgierig met als je geheimen Hades.” Glimlacht ze. Ik lach breed en kijk naar mijn voeten terwijl ik door de gang loop. Ik wist toch waar ik heen liep. “Tja, dat zal je pas weten als ik je vertrouw.” Ik stop bij een gesloten deur en leun er met mijn schouder tegenaan. “Dit is de deur die aan de andere kant van je kamer zit, in je kast. Je had hem vast nog niet eens opgemerkt, dat komt omdat hij aan de binnenkant verborgen is, wees blij dat ik er geen gebruik van gemaakt heb.” Dat laatste zeg ik iets te vrolijk en te gespeeld. Ik kijk haar aan. “Dus,” ik denk even. “de troonzaal is het midden van het paleis. Je hebt de oostelijke en westelijke vleugels. Als je niet kan onthouden wat, welke kant is, denk dan dat mijn troon je windroos is. De rugleuning is noord, de voorkant is zuid, de rechterkant als je er naar kijkt – waar normaal je linkerarm zich bevind – is oost, de linkerkant – waar normaal je rechterarm zich bevind – is west.” Ik kijk even naar haar reactie en vraag me af of ze het eigenlijk wel allemaal nog snapt. “Denk dus maar eens, welke vleugel zitten we nu…” Ik wacht haar antwoord af.}

Onderwerp: Re: A tale whispered so murderously di aug 14, 2012 11:36 am

Hij lacht breed en kijk naar zijn voeten, in plaats van naar mij. “Tja, dat zal je pas weten als ik je vertrouw.” zegt hij en hij stopt met lopen bij een gesloten deur. ''Ben ik soms zo onbetrouwbaar? Wat zou ik nou kunnen doen om je vertrouwen te winnen?'' grinnik ik zachtjes en kijk naar de gesloten deur. “Dit is de deur die aan de andere kant van je kamer zit, in je kast. Je had hem vast nog niet eens opgemerkt, dat komt omdat hij aan de binnenkant verborgen is, wees blij dat ik er geen gebruik van gemaakt heb.” zegt hij, dat laatste te vrolijk en gespeeld. Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauw aan. ''En die geheime deur, is dus een reden waarom ik jou dus niet zou moeten vertrouwen.'' mompel ik grinnikend en hij kijkt me aan. ''Ik had hem inderdaad nog niet opgemerkt.'' zeg ik met een vaag glimlachje en ik kijk even naar de deur. “Dus,” zegt hij en hij denkt eventjes na. “de troonzaal is het midden van het paleis. Je hebt de oostelijke en westelijke vleugels. Als je niet kan onthouden wat, welke kant is, denk dan dat mijn troon je windroos is. De rugleuning is noord, de voorkant is zuid, de rechterkant als je er naar kijkt – waar normaal je linkerarm zich bevind – is oost, de linkerkant – waar normaal je rechterarm zich bevind – is west.” Hij kijkt even naar mijn reactie hier op en ik knijp mijn ogen dicht om even goed deze informatie in me op te nemen. “Denk dus maar eens, welke vleugel zitten we nu…” zegt hij wacht tot ik een antwoord geef. Ik ben even stil en denk diep na. ''Uhm.. De westelijke vleugel?'' zeg ik twijfelend terwijl ik hem aan kijk

Onderwerp: Re: A tale whispered so murderously di aug 14, 2012 11:56 am

_{“Ben ik soms zo onbetrouwbaar? Wat zou ik nou kunnen doen om je vertrouwen te winnen?” Had ze zacht gegrinnikt. Ze kijkt me met een opgetrokken wenkbrauw aan. “En die geheime deur, is dus een reden waarom ik jou dus niet zou moeten vertrouwen.” Mompelt ze grinnikend “Ik had hem inderdaad nog niet opgemerkt.” Daarna kijkt ze weer naar de deur en luistert ze aandachtig. Ze knijpt nadenkend haar ogen dicht om alle informatie goed in zich op te slaan. Ze is even stil en denkt diep na. “Uhm.. De westelijke vleugel?” Zegt ze twijfelend. Ik schud mijn hoofd en grinnik. “Nee, Oost. We kwamen met de boot aan in de Westelijke.” Ik forceer een glimlachje en ga met mijn rug tegen de muur aan staan. Mijn armen kruis ik voor mijn borst. “De vleugels van het kasteel verspreiden zich over alle 14 verdiepen, gewoon dezelfde plaatsen nog steeds. De troonzaal heeft een koepel, dus zelfs op de hogere verdiepingen is de plaats er nog, alleen kan je het niet betreden. Er zijn tien verdiepingen boven de grond, en vier onder de grond.” Ik kijk haar aan, misschien ging ik allemaal wel iets te snel voor haar. Ik zucht en wacht even of ze nog wel mee is.}

Onderwerp: Re: A tale whispered so murderously do aug 16, 2012 11:52 am

Als ik antwoord heb gegeven schud hij zijn hoofd en grinnikt hij. “Nee, Oost. We kwamen met de boot aan in de Westelijke.” hij forceert een glimlachje en gaat met zijn rug tegen de muur aan staan. Zijn armen kruist hij voor zijn borst. “De vleugels van het kasteel verspreiden zich over alle 14 verdiepen, gewoon dezelfde plaatsen nog steeds. De troonzaal heeft een koepel, dus zelfs op de hogere verdiepingen is de plaats er nog, alleen kan je het niet betreden. Er zijn tien verdiepingen boven de grond, en vier onder de grond.” Hij kijkt me aan en zucht eventjes. Ik knik langzaam en sla alle informatie in me op. ''Okee... Ik denk dat ik dat wel kan onthouden. Hoop ik tenminste.'' glimlach ik.

Onderwerp: Re: A tale whispered so murderously do aug 16, 2012 12:14 pm

_{“Ok… Ik denk dat ik dat wel kan onthouden. Hoop ik tenminste.” Glimlacht ze. Ik grinnik. “Ik heb je er wel aan herinneren.” Zeg ik en duw me daarna weer rechter. “Als we trouwen, is mijn paleis ook van jou…” Ik loop naar haar toe en neem een van haar goudblonde haarlokken tussen mijn vingers. “al heb ik liever dat je een aantal plaatsen niet betreed.” Ik kijk op en kijk haar recht in de ogen aan, want ik wil dat mijn woorden goed doordringen bij haar. “Je blijft uit de westelijke vleugel zolang we niet getrouwd zijn, tenzij ik er bij ben om naar de keuken of de eetzaal te gaan. Alle vertrekken van het personeel zijn daar, en je zag zelf wel hoe ze je aanstaren. Daarbij kan je niet met ze communiceren, ze verstaan de taal van de levenden niet… Misschien begrijp je daarom goed waarom die vrouw zo bang wegliep uit de badkamer.” Ik keek even weg om haar haren achter haar oor te leggen, en als ik haar terug aan kijk wordt mijn stem feller en dwingender. “Je gaat NOOIT, maar dan ook NOOIT, de ondergrondse verdiepingen in. Niet alleen, zelfs niet met mij erbij! De kerkers zijn verboden terrein, en laat staan dat je wilt zien hoe een mishandelde persoon eruit ziet. Blijf er weg.” Ik wacht even. “En ik wil ook dat je uit mijn kantoor en van de veertiende verdieping blijft, dat zijn mijn persoonlijke vertrekken.”}

Onderwerp: Re: A tale whispered so murderously do aug 16, 2012 11:18 pm

“Ik heb je er wel aan herinneren.” Zegt hij en duwt zich daarna weer rechter. “Als we trouwen, is mijn paleis ook van jou…” Ik haal even diep adem om daar geen snauw op te geven, want ik weet nu dat als ik niet uit mezelf toe ga geven, het toch wel zou gebeuren. Ik glimlach even geforceerd naar hem. Hij loopt naar me toe en neemt een van mijn haarlokken tussen zijn vingers. “al heb ik liever dat je een aantal plaatsen niet betreed.” Hij kijkt op en kijkt me recht in mijn ogen aan, met een indringende blik. “Je blijft uit de westelijke vleugel zolang we niet getrouwd zijn, tenzij ik er bij ben om naar de keuken of de eetzaal te gaan. Alle vertrekken van het personeel zijn daar, en je zag zelf wel hoe ze je aanstaren. Daarbij kan je niet met ze communiceren, ze verstaan de taal van de levenden niet… Misschien begrijp je daarom goed waarom die vrouw zo bang wegliep uit de badkamer.” Hij keek even weg om mijn haren achter mijn oor te leggen en op de een of andere manier tintelt mijn huid op de plek waar hij me aanraakt. Verward kijk ik langs hem heen naar de muur, en wacht tot hij klaar is en verder gaat praten. Als hij weer aan kijkt wordt zijn stem feller en dwingender. “Je gaat NOOIT, maar dan ook NOOIT, de ondergrondse verdiepingen in. Niet alleen, zelfs niet met mij erbij! De kerkers zijn verboden terrein, en laat staan dat je wilt zien hoe een mishandelde persoon eruit ziet. Blijf er weg.” Hij wacht even voor hij weer verder gaat. “En ik wil ook dat je uit mijn kantoor en van de veertiende verdieping blijft, dat zijn mijn persoonlijke vertrekken.” Ik knik langzaam. ''Niet naar beneden, niet naar verdieping 14 en niet naar de westelijke vleugel gaan zonder jou. Dat kan ik wel onthouden.'' zeg ik denkend. ''Maar waarom mag ik de westelijke vleugel wel in als ik ooit met je zal trouwen?'' zeg ik rustig terwijl ik hem aan kijk.