If love is what you need, a soldier I will be.

_{"Wanneer ben je van plan dit alles te doen." Vroeg ik maar om te beginnen, eerder een bevel dan een vraag. Hij gaf geen krimp en staarde me recht aan, zijn blik sneed door mijn ziel. "Zo snel mogelijk." Ik knikte. "Hoe." Hij verplaatste zijn gewicht even naar de andere kant van de stoel. "Op jouw voorwaarden, verder hou ik me aan mijn plan." Ik knikte opnieuw. "Je weet wat ik wil," hij vulde me al aan voor ik kon uitademen. "macht". Ik herhaalde zijn aanvulling. "Macht." Zijn ogen leken een kleine twinkeling te hebben. "Je krijgt alles, Hades. Het enige wat ik wil is wraak nemen op dat kleine snotjong en al die miezerige hulpjes van hem. Jij bent de enige die zich aan mijn kant hebt aangesloten en mij bent komen opzoeken." Ik snoof kort, toch probeerde ik niet uit de hoogte te klinken. "Ik ben de enige die heerschappij verdiend, na jou en grootvader." Deze keer lachte hij, bulderend luid. "Na míj" Ik trok geforceerd een mondhoek omhoog en liet mijn blik even wegzakken naar Persephone. "Jij zwijgt hierover, begrepen. Één woord tegen je vader of wie dan ook van de goden... Ik vil je." Als ik mezelf kon zien dan zou ik mezelf vast niet meer herkennen, ik leek wel een ander persoon.. Helemaal paranoia geworden en krankzinnig door die vreselijke honger naar macht.}

_{"Wanneer ben je van plan dit alles te doen." Vroeg Hades, en ik zag dat zijn vader hem rechtstreeks aan keek. "Zo snel mogelijk." Hades gaf een knikje. "Hoe." "Op jouw voorwaarden, verder hou ik me aan mijn plan." luidde het antwoord en Hades knikte weer. "Je weet wat ik wil," begon Hades, maar zijn vader maakte zijn zin al af. "macht". "Macht." klonk Hades zijn stem. "Je krijgt alles, Hades. Het enige wat ik wil is wraak nemen op dat kleine snotjong en al die miezerige hulpjes van hem. Jij bent de enige die zich aan mijn kant hebt aangesloten en mij bent komen opzoeken." Hades snoof eventjes en ongemakkelijk keek ik eventjes naar mijn bord. Ik wist wat voor plannen dit waren, en ik wist dat ik er problemen mee ging krijgen. "Ik ben de enige die heerschappij verdiend, na jou en grootvader." Opeens klonk een bulderende lach, en geschrokken keek ik op. "Na míj" Opeens voelde ik een paar ogen op mij branden. "Jij zwijgt hierover, begrepen. Één woord tegen je vader of wie dan ook van de goden... Ik vil je." siste Hades, en de blik in zijn ogen was schrikbarend. Zo puur gevult met lust, honger naar macht. Ik had de verhalen wel eens gehoord, maar nog nooit had ik ze begrepen. Nu leek het tot me door te dringen en ik slikte eventjes. Ik haalde diep adem en keek naar Cronus. Ik deed mijn mond open om iets te zeggen, en twijfelde eventjes. ''Ik zou graag willen dat u vertrekt. Nu.'' zei ik langzaam, maar toch zeker van mijn zaak keek ik hem aan. Ik wist dat hij waarschijnlijk me uit ging lachen, en ik keek even kort naar Hades. ''U komt maar een andere keer weer langs.'' zei ik ijzig en ik keek de man rustig aan.}

_{Ik zag de schrik in haar ogen. Een raar gevoel welde op in mijn binnenste. Het voelde alsof ik krankzinnig werd. Die grijns op mijn gezicht werd enkel gevoed door sadistische gedachten. Ze wendde haar blik af en keek mijn weifelend aan. "Ik zou graag willen dat u vertrekt. Nu." Ik verplaatste mijn gewicht even in mijn stoel en zag die typische honende blik van hem op zijn gelaat verschijnen. "U komt maar een andere keer weer langs." Ze keek me kort aan om haar woorden kracht bij te zetten. Ik lachte en keek naar Cronus. "Kom, kom, zo behandel je gasten niet." Hij bleef respectvol zwijgen terwijl ik tegen mijn echtgenote sprak, mijn elleboog leunend op de armleuning van mijn stoel. "Ik heb nog veel met mijn vader te bespreken. Als je wil, mag je gaan."}

_{Hades lachte rustig en keek me aan. "Kom, kom, zo behandel je gasten niet." sprak Hades maar ik had mijn blik nog steeds op Cronus gericht. De honende blik in zijn ogen had ik niet gemist, maar ik draaide me toch maar een stukje naar Hades, wie nonchalant op de leuning van zijn stoel leunde. "Ik heb nog veel met mijn vader te bespreken. Als je wil, mag je gaan." zei hij en ik schudde mijn hoofd. ''Het is geen gast. Het is een indringer. En ik zal het je verdomd makkelijk maken Hades. Óf hij vertrekt nu, en dan ook nu meteen. Of ik vertrek. En dan niet naar mijn kamer, maar naar de Olympus.'' zei ik op ijzige toon terwijl ik hem met samen geknepen ogen aankeek.}

_{"Het is geen gast. Het is een indringer. En ik zal het je verdomd makkelijk maken Hades. Óf hij vertrekt nu, en dan ook nu meteen. Of ik vertrek. En dan niet naar mijn kamer, maar naar de Olympus." Sprak ze op ijzige toon en ik had moeite met het egaal houden van mijn blik. Cronus wierp me een snelle blik toe en stond toen op. Even dacht ik dat hij effectief wegging, maar hij liep simpel naar haar stoel toe en legde zijn handen op haar blote schouders. "Leuke dame heb je hier hoor," Spotte hij en hij bracht zijn lippen tot vlak bij haar oor. "wat een kleine rebel. Volgens mij wil je mij niet tegenwerken. Zal ik je eens een verhaaltje vertellen over hoe ik iedereen die zich tegen mij keerde, aan zijn achillespezen ophing om te voeren aan een stel hongerige harpijen? Dat is slechts niets.. Wil je weten wat ik met mijn vrouw gedaan heb? Míjn vróúw? Ze wou ook niet luisteren.. Zo'n prachtig gezichtje, net als het jouwe. Waar is mooie Rhea nu, denk je?" Zijn stem klonk één en al venijn naarmate hij sprak. Zo'n bittere toon had ik nog nooit gehoord.}

_{Ik hield mijn blik gericht op Hades, wachtend op zijn antwoord. Ik hoorde hoe Cronus opstond, maar vertrok geen spier toen ik zijn handen op mijn schouders voelde. "Leuke dame heb je hier hoor," sprak hij op spottende toon, en ik voelde zijn adem vlak naast mijn oor strijken. "wat een kleine rebel. Volgens mij wil je mij niet tegenwerken. Zal ik je eens een verhaaltje vertellen over hoe ik iedereen die zich tegen mij keerde, aan zijn achillespezen ophing om te voeren aan een stel hongerige harpijen? Dat is slechts niets.. Wil je weten wat ik met mijn vrouw gedaan heb? Míjn vróúw? Ze wou ook niet luisteren.. Zo'n prachtig gezichtje, net als het jouwe. Waar is mooie Rhea nu, denk je?" sprak hij op bittere toon, maar ik vertrok geen enkele spier. ''Ik ken het verhaal.'' zei ik rustig en ik kwam overeind. ''Ik snap het Hades. Bel me maar als je terug bent in de normale wereld.'' zei ik geïrriteerd terwijl ik Cronus zijn handen van mijn schouders af schudde. Ik wierp de mannen nog een laatste blik toe en liep toen de zaal uit. Het kon me niet schelen wat ze met me van plan waren als ik het al zou vertellen, die gast moest zo snel mogelijk terug gaan naar waar hij vandaan kwam.}

_{"Ik ken het verhaal." Sprak ze rustig als antwoord. Telkens weer verbaasde het me dat ze nergens voor terugdeinsde. "Ik snap het Hades. Bel me maar als je terug bent in de normale wereld." Ze schudde Cronus' handen van haar schouders af. Ik keek haar strak na maar antwoordde haar niet, ze wist heus wel dat ze maar beter niets vertellen kon over onze plannen.. Het had sowieso geen zin om bij haar te gaan dreigen, besefte ik nu goed. Maar ging ze nu echt terug naar Olympus? Was ze dat van plan? "Excuseer me." Mijn vader knikte kort en volgde me met zijn ogen toen ik de kamer uitwandelde om Persephone toch achterna te lopen. "Wat ben je van plan."}

_{Ik liet een diepe zucht klinken toen ik net uit de zaal was gelopen. Voor een moment heerste er absolute stilte in het kasteel, maar daarna hoorde ik zachtjes de stem van Hades, om daarna voetstappen te horen, die steeds dichter bij kwamen. Bewust van het feit dat Hades achter me liep stopte ik niet maar liep gewoon op mijn snelle tempo door. "Wat ben je van plan." klonk zijn stem kalm en ik keek even over mijn schouder naar hem. ''Dat heb ik je toch verteld. Of hij er uit, of ik. Hij gaat niet, dus ga ik.'' zei ik en ik liep over de gang naar onze kamer toe. Rustig maakte ik de deur open en zocht een koffer om mijn spullen in te pakken.}

_{Ze bleef op toptempo door lopen. Man, wat liep ze snel met die korte beentjes van d'r. "Dat heb ik je toch verteld." Antwoordde ze koel. "Of hij er uit, of ik. Hij gaat niet, dus ga ik." Ze snelde naar onze slaapkamer en ik haastte me achter haar aan om haar tempo bij te kunnen houden. Ze graaide vrijwel meteen naar een koffer toen ze de deur open gekregen had. "Persephone, ik kan het niet zomaar toestaan dat je gaat. Zeker nu je dit allemaal weet. Hij doet je niets, echt waar, ik snap je probleem niet."}

_{"Persephone, ik kan het niet zomaar toestaan dat je gaat. Zeker nu je dit allemaal weet. Hij doet je niets, echt waar, ik snap je probleem niet." klonk zijn stem, ergens toch wel een beetje onrustig. Ik draaide me kort naar hem en liet mijn blik over zijn gezicht glijden en ik zuchtte toen. Ik pakte de koffer weer op en liep naar de klerenkast. ''Hades om heel eerlijk te zijn kan het me vrij weinig schelen wat jij wel en niet kan toestaan. Ik ben geen schoothondje, ik ben de koningin van de onderwereld en ik kan doen wat ik wil.'' zei ik simpel. Ik gooide willekeurige kleren in mijn koffer en zocht naar mijn fijne spulletjes. ''En het kan met ook vrij weinig schelen of je vader me wel of niet iets gaat aan doen. Mijn probleem ben jij op dit moment namelijk.'' zei ik simpel en ik keek hem voor een moment kort aan. Ik pakte mijn koffer met kleren en andere spullen op en verplaatste die naar het bed zodat ik gemakkelijk dicht kon ritsen. ''Want die blik in je ogen bevalt me niet, dus tenzij je er voor kiest dat die man vertrekt en niet meer terug komt, vertrek ik.''}

_{Ze liep met de koffer naar de klerenkast en begon er haar spullen in te steken. "Hades om heel eerlijk te zijn kan het me vrij weinig schelen wat jij wel en niet kan toestaan. Ik ben geen schoothondje, ik ben de koningin van de onderwereld en ik kan doen wat ik wil. En het kan met ook vrij weinig schelen of je vader me wel of niet iets gaat aan doen. Mijn probleem ben jij op dit moment namelijk. Want die blik in je ogen bevalt me niet, dus tenzij je er voor kiest dat die man vertrekt en niet meer terug komt, vertrek ik." Ze stond inmiddels al terug bij het bed om de koffer dicht te ritsen. Haar woorden krenkten me toch wel wat. "Persephone, hij is mijn vader. Ik kan hem niet zomaar wegsturen, hij was hier al de hele tijd ja! Hij zat in Elysium, niet bepaald de beste plek voor hem maar oké.." Ik liep naar haar toe en probeerde mezelf in toom te houden, maar de hongerige blik in mijn ogen was niet te bedwingen. Machtslust, een monster dat zich met zijn woeste klauwen naar de oppervlakte probeerde te vechten, nam stilaan bezit van me en ik was te stom om het te beseffen. "Dit is eindelijk mijn grote kans. Ik laat hem niet links liggen, Seph. En het enige wat ik nu nog probeer te doen is ervoor zorgen dat jij veilig bent tot ik de klus geklaard heb. Het word alleen maar beter voor je, denk eens aan alle voordelen!"}

_{"Persephone, hij is mijn vader. Ik kan hem niet zomaar wegsturen, hij was hier al de hele tijd ja! Hij zat in Elysium, niet bepaald de beste plek voor hem maar oké.." zei hij en ik hoorde dat hij naar me toe kwam. Ik draaide me niet naar hem om en zweeg terwijl ik probeerde de koffer dicht te krijgen. "Dit is eindelijk mijn grote kans. Ik laat hem niet links liggen, Seph. En het enige wat ik nu nog probeer te doen is ervoor zorgen dat jij veilig bent tot ik de klus geklaard heb. Het word alleen maar beter voor je, denk eens aan alle voordelen!" Toen ik de koffer dicht had en me omdraaide keek ik recht in zijn ogen, en het was net alsof ik naar een ander persoon keek. Ik schudde mijn hoofd en legde mijn hand langs zijn wang. ''Hades.. Ik hoef niet meer. Jij bent alles wat ik wil hebben, niet meer.'' zei ik zachtjes en ik streelde eventjes zijn wang. ''Ik snap dat het je vader is, en dat je hem niet kan laten links liggen, maar wat je nu gaat doen is niet de juiste optie. Hij zat daar voor een reden Hades, en ik denk dat jij in de problemen gaat komen als je hem gaat helpen. Ik wil het niet hebben gewoon. Maar als jij met dit plan door gaat ga ik naar de Olympus en blijf ik daar.'' zei ik zacht.}

_{Ze legde haar hand op mijn wang en sprak alsof ze dolverliefd was. "Hades.. Ik hoeft niet meer. jij bent alles wat ik wil hebben, niet meer. Ik snap dat het je vader is, en dat je hem niet kan laten links liggen, maar wat je nu gaat doen is niet de juiste optie. Hij zat daar voor een reden Hades, en ik denk dat jij in de problemen gaat komen als je hem gaat helpen. Ik wil het niet hebben gewoon. Maar als jij met dit plan door gaat ga ik naar de Olympus en blijf ik daar." Ik kon het niet zomaar laten gebeuren, er was toch iets wat ik kon zeggen om haar van gedachten te veranderen? Mijn hart leek te barsten. "Je kan op Olympus blijven als je zwijgt over wat je vandaag gehoord en gezien hebt. Vertrouw me, dit gaat werken en je zal me nog dankbaar zijn. Atlantis, Olympus en de Onderwereld.. Ik hoef je niet in dit miezerige oord te houden en je kan bij je moeder zijn als ze trouw zweert aan ons. Je kan alles hebben wat je hartje beheert, zelfs mij.." Ik nam haar wangen tussen mijn handen. "Beloof me nou gewoon maar dat je stil bent daarboven en zorgt dat je veilig bent zodra dit alles uitgevoerd wordt.. Toe nou." Misschien vertelde ik haar wel te veel..}

_{Ik zag voor een moment even paniek in zijn ogen verschijnen. "Je kan op Olympus blijven als je zwijgt over wat je vandaag gehoord en gezien hebt. Vertrouw me, dit gaat werken en je zal me nog dankbaar zijn. Atlantis, Olympus en de Onderwereld.. Ik hoef je niet in dit miezerige oord te houden en je kan bij je moeder zijn als ze trouw zweert aan ons. Je kan alles hebben wat je hartje beheert, zelfs mij.." Hij nam mijn wangen tussen zijn handen vast en ik zuchtte.. "Beloof me nou gewoon maar dat je stil bent daarboven en zorgt dat je veilig bent zodra dit alles uitgevoerd wordt.. Toe nou." Ik schudde mijn hoofd en duwde zijn handen weg. ''Het feit dat ik het geheim moet houden betekent dat je het niet moet doen Hades. Het maakt me niet uit waar ik ben als ik met jou ben. Ik vind het hier helemaal prima.'' Ik pakte mijn koffer op en sleurde hem van het bed af. ''Als je dit plan door zet hoef je ook niet te denken dat ik terug kom.'' zei ik zachtjes en ik maakte me een weg langs hem heen, de zware koffer in mijn handen.}

_{Ze schudde haar hoofd en duwde mijn handen weg. Ik was ontzet, eerlijk waar. "Het feit dat ik het geheim moet houden betekent dat je het niet moet doen Hades. Het maakt me niet uit waar ik ben als ik met jou ben. Ik vind het hier helemaal prima." Ze nam haar koffer op en sleurde hem van het bed af. "Maar ik vind het hier niet prima, ik haat deze plek.." Ze had moeite met het vasthouden van de koffer, ik bood aan om te helpen. "Als je dit plan door zet hoef je ook niet de denken dat ik terug kom." Sprak ze gedempt, ik voelde mijn hart in mijn schoenen zinken en liet de koffer los. "Dan heb ik geen andere keuze dan je hier te houden." Sprak ik even zacht terug en ik beende naar de deur alvorens ze de koffer beter kon tillen. Ik sloot hem vrijwel meteen achter me.}

_{"Maar ik vind het hier niet prima, ik haat deze plek.." zei hij en toen ik in zijn ogen keek zag ik nog steeds niet de man die ik kende. Hij bood me aan mijn koffer te dragen door het hengsel vast te nemen, maar ik liet mijn koffer niet los. Toen ik uitgesproken was voelde ik dat hij zijn grip om de koffer liet varen. "Dan heb ik geen andere keuze dan je hier te houden." zei hij zachtjes. Ferme stappen zette hij richting de deur en geschrokken keek ik op. Gelijk liet ik mijn koffer vallen en rende achter hem aan, maar ik was te laat. De deur zat al dicht, en ik hoorde het slot klikken. ''Hades! Je kunt me niet gevangen houden!'' gilde ik terwijl ik op de deur bonkte. Paniekerig keek ik om me heen, maar ik kon ook niet via het raam ontsnappen. Of wel.. Vluchtige stappen brachten me naar de balkondeuren, en na even trekken kreeg ik de deuren open. Een harde wind woei op het balkon, wat mijn haren om mijn hoofd lieten slaan. Als toppunt kletterde ook nog regen met bakken uit de hemel, en met een seconde was ik drijfnat. Met mijn hand boven mijn ogen keek ik om me heen, maar zag ik geen mogelijkheid. Zuchtend liep ik weer terug de kamer in en keek de kamer rond. Gevangene in mijn eigen kamer, net zoals in het begin.. Rillend van de kou liet ik me op mijn bed zakken, geen zin om de drijfnatte kleren uit te doen.}

Laatst aangepast door Hades op wo mei 22, 2013 9:15 pm; in totaal 1 keer bewerkt

_{Oef, net op tijd. Ze was naar de deur gesprint zodra ze door had wat ik van plan was. "Hades!" Gebalde vuisten bonkten tegen de deur. "Je kunt me niet gevangen houden!" Ik bleef staan en luisteren, hoorde nog wat lawaai maar vertrok toen gelijk terug naar beneden. Ik had geen zin om mijn vader lang te laten wachten, dus kon ik beter haast maken. Eenmaal terug in de eetzaal, nam ik gelijk een kopje koffie en een croissantje voor mezelf. Ik rammelde, maar hoffelijk als altijd gebaarde ik wel dat hij mocht eten als hij daar zin in had. "Sorry, klein probleempje. Het is al afgehandeld." Hij grijnsde en schudde zijn hoofd. "Je hebt d'r zeker opgesloten in haar kamer?" Vroeg hij zeemzoet. Ik trok een frons en schudde mijn hoofd. "Ik heb haar horen tieren, mij hou je niet voor de gek. " De rest van de dag spendeerden we met het discussiëren over onze plannen, het was een helse onderneming om alles juist te plannen. Maar het duurde niet lang voor we het helemaal eens waren met elkaar en alles zou spoedig in zijn werking treden. Hij liet me uiteindelijk alleen achter in mijn kantoor om terug te keren naar zijn nu nog tijdelijke verblijfplaats in Elysium. Ik wenkte meteen een bediende toen hij weg was. "Zou je zo vriendelijk willen zijn om Persephone wat eten te brengen? En neem iemand met je mee, zorg ervoor dat ze de kamer onder geen beding verlaat."}

_{Vermoeid opende ik mijn ogen toen ik de deur hoorde open gaan. Ik zag een bediende binnenkomen en een andere wenken, die een plateau in zijn handen had. Bezorgt liep de vrouw op me af en keek even naar me. ''Mevrouw, moet u die kleren niet uit doen?'' vroeg ze en ik schudde even mijn hoofd. Ik lag wel prima zo. ''Wilt u wat eten?'' vroeg ze toen maar, twijfel zichtbaar in haar ogen. Weer schudde ik mijn hoofd, ik was gewoon weg misselijk van wat ik te weten was gekomen. Een rilling kroop over mijn rug en ik rolde me nog wat verder op. ''Weet u zeker dat..'' begon de vrouw weer. ''Als je me niet uit deze kamer laat, ga dan zelf weg.'' mompelde ik. De vrouw knikte en verdween weer. Ik had die stomme blik wel in haar ogen gezien. Ze maakte zich zorgen, maar ik zou wel een manier vinden om Hades te stoppen.}

_{Even later kwam de bediende terug, ze zag er enorm bezorgd uit en knikte zenuwachtig ter begroeting. "Ze wou niet eten, heer. Volgens mij zou u beter zelf gaan kijken. Ze is nog steeds in de kamer, maar het lijk wel alsof ze ziek is." Ik knikte en wenkte een van de forsere bediendes met mij mee om de wacht te houden aan de deur. Ik draaide het slot om en sloot de deur achter me, wetend dat een bediende goed oplette dat ze niet probeerde te vluchten. "Alles oké?"}

_{Voetstappen klonken zachter, waarvan ik af kon leiden dat de bediende weg was gegaan. Niet veel later hoorde ik weer voetstappen, zwaardere. Die van Hades. De deur ging open en ik deed niet eens de moeite om mijn ogen open te doen, ik wist toch wel dat hij er stond. "Alles oké?" hoorde ik zijn stem. ''Zie ik eruit alsof ik oké ben?'' siste ik en ik opende langzaam een oog, om daarna mijn armen strakker om mezelf heen te wikkelen, voor zover dat kon. ''Laat me gaan of ga zelf weer weg.'' zei ik zacht en ik deed mijn ogen weer dicht. Een rilling trok weer door mijn lichaam heen, en als ik kon had ik mezelf nog meer opgerolt.}

_{"Zie ik eruit alsof ik oké ben?" Siste ze en ze opende haar ene oog, om haar armen strakker om haar eigen lichaam heen te slaan. "Laat me gaan of ga zelf weer weg." Zei ze zacht en ze sloot haar ogen opnieuw, ze leek te rillen over haar hele lijf. Ik nam het deken van de andere kant van het bed op en legde dat over haar heen. "Je weet dat ik jou niets zal doen," Ik duwde een kusje op haar slaap en aaide over haar kruin. "toch? Seph..."}

_{Ik hoorde de stappen dichterbij komen, en voelde daarna een deken over me heen gelegd worden. "Je weet dat ik jou niets zal doen," zei hij zachtjes en hij duwde een kusje op mijn slaap, om daarna liefdevol over mijn haar te aaien. "toch? Seph..." Boos duwde ik hem van me weg, om daarna met een ruk overeind te komen. ''Natuurlijk doe je me niets aan. Niet als je jezelf bent. Maar zodra je je als een psychopaat gaat gedragen zoals aan tafel, dan weet ik het nog niet zo zeker. Ik wil dat je hem weg stuurt en niet meer terug laat komen.'' zei ik boos en ik wreef wat natte haren uit mijn gezicht. Mijn kleren plakte aan mijn leven en ik maakte het hele bed zo'n beetje nat, maar het maakte me niks uit.}

_{Ze duwde me boos weg en ik keek haar onthutst aan. Ze kwam met een ruk overeind in een plotse vlaag van woede. "Natuurlijk doe je me niets aan. Niet als je je jezelf bent. Maar zodra je je als een psychopaat gaat gedragen zoals aan tafel, dat weet ik het nog niet zo zeker. Ik wil dat je hem weg stuurt en niet meer terug laat komen." Zei ze boos en ze wreef haar natte haren even uit haar gezicht, haar t-shirt plakte aan haar natte lichaam. Alles was doorweekt. buiten regende het pijpenstelen, de conclusie viel dus makkelijk te maken. "Hoeft ook niet meer, hij is al weg.. En alles is geregeld."}

_{"Hoeft ook niet meer, hij is al weg.. En alles is geregeld." zei hij rustig en ik keek hem met samen geknepen ogen aan. ''Dan wil ik nu ook gaan.'' siste ik. ''Ik wil niet meer in dit kasteel bij jou zijn als je ons allemaal om zeep gaat helpen.'' boos gooide ik de dekens van me af en stampte naar de deur. Toen de spierbundel duidelijk van plan was me er niet langs te laten gromde ik gefrustreerd en liep weer richting het balkon. Weer keek ik om me heen op zoek naar iets om via te ontsnappen. De regen kwam nog steeds met bakken uit de hemel, en de kou ervan deed me niet beter. Rillend sloeg ik mijn armen over elkaar. Het was glad en nat en koud en ik wou weg.}

_{"Dan wil ik nu ook gaan." Siste ze terwijl ze me met samengeknepen ogen aankeek. "Ik wil niet meer in dit kasteel bij jou zijn als je ons allemaal om zeep gaat helpen." Ze gooide de dekens van zich af en stormde naar de deur, nog voor ik haar terug kon trekken. De bediende deed zijn werk goed, maar ze stormde weg naar het balkon als andere uitweg. Echter lukte het niet, dus bleef ze maar op blote voeten buiten staan terwijl het bleef regenen. "Kom terug naar binnen, eerst en vooral. Misschien laat ik je wel vrij dan."}

» || Only know you love her when you let her go, and you've let her go.. ||
» Isn't hate and love the same thing anyway?
» To shed of the love you replaced with fear
» [Mature Content] Merry Merry Christmas my Love..